Wielrenster Sjoukje Dufoer is mee als verzorgster naar de Ronde van Ivoorkust, met meerdere West-Vlaamse renners: Dieter Bouvry, Louis Verhelst, Sven De Meydts en Jaak Lepere als ploegleider.
Liefste dagboek. Wat heb ik eindelijk eens goed geslapen… De jongens zijn gisterenavond laat nog gaan eten, maar voor mij was het dan toch te laat geworden om nog te eten. Gelukkig hebben we zelf van thuis veel eten meegenomen, anders zag je ons niet meer lopen (of fietsen). Deze morgen kregen we elk een derde stukje stokbrood, wat voor coureurs (en mezelf) twee keer niets is.
Mijn collega’s op mijn werk hebben het elke dag weleens over de hoeveelheid voedsel die ik kan verzetten. De coureurs moeten zeker niet onderdoen na een zware etappe. Maar dat snapt de organisatie blijkbaar niet. Deze morgen heb ik dan maar een halve zak muesli van Dieter afgeschooid. Waarvoor trouwens dank, Dieter. Je hebt mijn leven gered!
Openluchtrestaurant met vliegen
Voor de zoveelste keer heb ik de persoon die instaat voor ‘restaurantion’ aangesproken. Ik heb (bijna) alles geprobeerd om er toch voor te zorgen dat we tijdig wat voeding krijgen. Dus deze morgen hield ik het maar op ‘Meneer, we hebben gisteren na de koers weeral geen eten gekregen en we hadden weeral geen transport om ons van het hotel naar de plaats waar we normaal moesten eten ‘s avonds. Onze renners hebben honger’. Maar dan in het Frans, natuurlijk. Met als gebruikelijke antwoord: ‘Oui Oui, je vais le fair…’
Echter kregen we plots vandaag bonnetjes om na de wedstrijd te gaan eten in een restaurant. Ongelofelijk maar waar… Met een knorrende maag begaven we ons naar het ‘restaurant’, om daar een openluchtkeuken aan te treffen met openluchtvaatwas, wat stoelen en tafels en duizend en één vliegen.
Op het menu stonden escargots, maniok en hier en daar een vliegje. Wijselijk besloten we om geen gebruik te maken van onze bonnetjes en gewoon iets te drinken uit een flesje. Weer geen eten!
Gebreken en frustraties
Het (niet)eten is waar ik me het meest aan erger hier. Zo heeft elk van ons wel een ergernis. Lukas ergert zich aan het lawaai en de drukte van de bevolking hier. Dennis aan het feit dat hij nog altijd geen bruikbare fiets heeft. Mathias zou zich toch wel graag eens douchen (of gewoon wat stromend water hebben), net zoals Louis en Jaak. Louis heeft het helemaal gehad met dit kutland hier (zijn woorden na de zoveelste platte band). Dieter komt gek van zijn ‘shadow’ die hij vandaag proper uit z’n wiel heeft geknald en Tom loopt over van vermoeidheid met zijn bijkomende bekommernissen na de koers om alles zo goed en zo kwaad als het kan in goede banen te leiden.
In de koers zijn er dan nog bijkomende ergernissen. Dieter heeft door een valsspelende wielplakker (wieltjeszuiger schiet tekort als woord) en pech nog geen enkele koers kunnen winnen en verliest vandaag zijn leiderstrui aan Louis, die zijn derde ritzege pakt. Voor Dieter een bittere pil om te slikken, zelf van zijn beste vriend. Ook voor Louis een heel dubbel gevoel. Mathias had achteraf gezien de derde rit kunnen winnen en ‘even’ staan met Louis, maar dat weet je natuurlijk pas achteraf. Lukas heeft zich de ziel uit het lijf gereden en Tom, die ook veel werk heeft verzet voor de ploeg, valt weeral net niet in de prijzen. Zestiende vandaag en in het algemeen klassement. Enkel de eerste 15 hebben prijs.
De perfecte dag
Je kan je voorstellen dat het niet zo gezellig was aan tafel bij het avondeten. Jawel er was eten, waar we zelf voor gezorgd hebben door dat buiten de organisatie te bestellen. En er waren frietjes. De tweede beste frietjes van Afrika die ik ooit gegeten heb. Bijgevolg ben ik de enige die momenteel gelukkig rondloopt. Hopelijk start ik morgen mijn dagboek met: De perfecte dag. ‘We liggen in een prachtig hotel mét stromend water en er is veel eten. Dieter is weggereden met Mathias, waarbij Mathias de ritzege pakt en Dieter de eindwinnaar wordt met een volledig Belgisch eindpodium. Tom heeft twee seconden genomen op zijn Malinese uitdager en sluipt zo toch de top 15 binnen. Lukas maakt eindelijk zijn perfecte panoramafoto die in National Geographic gepubliceerd wordt én Dennis kan zijn fiets repareren en zondag als énige frisse renner in het criterium starten.’
Stel je voor…
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier