Zussen Katelijne en Joke Bullynck ademen volleybal

Joke en Katelijne zien zichzelf nooit functioneren in een andere club. (foto PDC)
Redactie KW

Een familienaam die bij de spelers en sympathisanten van VC Oudenburg-Gistel (VCGO) heel vertrouwd in de oren klinkt, is ongetwijfeld deze van de zussen Katelijne en Joke Bullynck. Beiden zijn immers onlosmakelijk verbonden met de club.

“Ik was er al bij toen de eerste jeugdploeg van VC Gistel in 1985 werd opgericht”, vertelt Joke (50), de oudste van de zussen Bullynck. “Voor mijn studies ben ik een tijdje gestopt met volleyballen, maar daarna heb ik nog vele jaren op recreatief niveau gevolleybald in Gistel. In een officiële wedstrijd heb ik jammer genoeg nooit samen met Katelijne gevolleybald.”

Eerst doelman

Katelijne (48) was eerst doelman in de lokale damesvoetbalploeg en begon pas als zestienjarige te volleyballen. “Ik ging kijken naar de wedstrijden van mijn zus en vond volleybal ook wel een leuke sport. Als doelman kon ik wel een balletje pakken en wellicht daarom duurde het niet lang of ik mocht met de seniorenploeg trainen en wedstrijden spelen.”

Trainer

“Ik was pas zeventien toen ik ook al trainer was van de allerkleinsten. Samen met mijn zus Joke heb ik als tiener heel wat uren gesleten op en rond de velden van het toenmalige VC Gistel”, aldus Katelijne.

Door hun professionele bezigheden en een druk gezinsleven moesten beide zussen noodgedwongen een rustpauze inlassen en hun hobby enkele jaren on hold zetten.

“Zowat tien jaar geleden werd ik na de fusie met Oudenburg opgenomen als notulist in het bestuur van VCGO. Later werd ik secretaris, een taak die ik nog altijd met plezier vervul. Aangezien ik ook het sportkaffee in de sporthal van Gistel uitbaat, ben ik nauw betrokken bij alle trainingen en wedstrijden van de club”, aldus Joke.

Sociaal engagement

Katelijne was tot vorig seizoen coach van het damesteam van VCGO en heeft dit seizoen de U17-jongens onder haar hoede. “Joke en ikzelf zijn onlosmakelijk verbonden met het volleybalgebeuren in Gistel”, vult de jongste van de zussen Bullynck aan.

“We beschouwen dit eigenlijk als vrijwilligerswerk. Een manier om ons sociaal te engageren voor een club die ons heel na aan het hart ligt. Ik zie ons ook nooit functioneren in een andere club. Onze band met Gistel is hiervoor te uniek en te groot”, besluiten de zussen. (PDC)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier