Bij de zussen Joke en Femke De Pau uit De Haan wordt er thuis heel regelmatig over volleybal gepraat. Beide zussen spelen immers al meer dan tien jaar bij Volley De Haan en sinds enkele jaren staan ze bijna elk weekend samen op het veld om het beste van zichzelf te geven voor hun team dat in Promo 2 uitkomt.
Vorig weekend werd er wellicht iets langer dan gewoonlijk teruggeblikt op de wedstrijd, want na vier nederlagen op een rij mochten de zussen nog eens proeven van een nipte overwinning. “We moeten nog wat wennen aan onze nieuwe coach en dat vraagt wat tijd”, opent Joke (21), de oudste van de twee zussen. “Er zijn ook enkele speelsters gestopt of vertrokken naar een andere club en de nieuwe meisjes moeten hun draai nog wat vinden. Het seizoen duurt nog lang en er kan nog veel gebeuren. Ik blijf optimistisch en ben er zeker van dat we binnenkort wel enkele plaatsen zullen opschuiven in de rangschikking.”
Plezier voorop
Voor beide jonge dames die nog studeren, is volleybal een uitlaatklep om alle zorgen die gepaard gaan met hogere studies even opzij te schuiven. “Voor mij staat plezier maken voorop”, vertelt Femke (18). “De dag dat ik volleybal niet meer leuk vind, stopt het voor mij. Ik wil me zowel op als naast het veld amuseren met mijn vriendinnen. Winnen is prettig, maar is voor mij niet het allerbelangrijkste. Ik kan genieten en blij zijn als we een mooi punt maken. Als ik op het veld sta, moet ik vooral voelen dat het goed draait binnen de ploeg.”
Technische sport
Als oudste van de twee zussen stond Joke als eerste op een volleybalveld. “Ik heb eerst gedanst, maar dat vond ik niet leuk. Omdat mijn ouders vonden dat ik als kind moest sporten, werd ik naar een proeftraining gestuurd. Volleybal vond ik toen en nu nog altijd leuk omdat je samen met vriendinnen op het veld staat. Het is een sport waarin je moet communiceren en elkaar moet aanvoelen als je wil winnen.” Femke volgde enkele jaren later het voorbeeld van haar oudere zus en begon te volleyballen toen ze in het derde leerjaar zat. “Veel meisjes met wie ik toen samenspeelde, zijn al lang gestopt of spelen in een andere club. Volleybal is een technische sport en je moet volharden als je vooruitgang wil boeken. Misschien is dat ook wel een van de redenen waarom velen afhaken.”
Seniorenteam
Sinds enige tijd spelen beide zussen samen in het seniorenteam van Volley De Haan. Joke is een vaste waarde in de basisploeg, terwijl Femke vaker met de reserven speelt. “In het begin vond ik het vreemd dat mijn zus plots naast mij op het veld stond. In de jeugdreeksen hebben we zelden of nooit samengespeeld. Het was toch wel even wennen. Eigenlijk vond ik het aanvankelijk zelfs niet zo leuk, maar nu is dat gevoel helemaal omgeslagen. Mocht Femke ontbreken, dan pas zou ik het raar vinden.” Femke daarentegen vond het al vanaf de eerste dag tof om samen te spelen met haar oudere zus. “Dankzij mijn zus verliep mijn integratie rimpelloos. In het begin keek ik echt naar haar op, maar nu staan we op gelijke voet. Ze blijft hoe dan ook mijn toeverlaat en vertrouwenspersoon. Op het veld zijn we totaal verschillend en dat maakt ons eigenlijk net heel complementair. Joke is rustiger en kan gemakkelijker relativeren. Als we verliezen, voel ik me ambetant terwijl zij al vooruitkijkt naar de volgende wedstrijd.”
Familieclub
De zussen wonen in De Haan en wellicht daardoor komt het bij hen niet op om elders hun volleybalgeluk te zoeken. “Volley De Haan is een familiale club en daar hou ik van. Iedereen kent elkaar en er zijn zelden spanningen. Ik denk niet dat ik me bij een andere club zo goed zou voelen als hier”, stelt Joke heel uitdrukkelijk. Haar jongere zus heeft er wel al eens over nagedacht om naar een andere club te verhuizen. “Het is niet dat ik me bij Volley De Haan niet goed voel, maar toch zou ik eens willen weten hoe het er elders aan toe gaat. Maar wanneer puntje bij paaltje komt, zal ik wellicht toch blijven waar ik ben. Ik voel me immers prima bij deze club.” (Philippe Decruynaere)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
