De laatste thuismatch van het seizoen wordt voor Vlamvo Vlamertinge het afscheid van twee boegbeelden: kapitein Sara Van Exem en receptiehoek Ann-Sophie Vandermarliere kiezen voor een gezondere privé-werkbalans, én een afscheid in schoonheid.
Sara (35) komt al sinds de prille jeugdreeksen uit voor Vlamvo en bleef het thuisnest, op een jaartje Beaphar Poperinge na, al die tijd trouw. Fysieke kwaaltjes en vooral het gezinsleven met een jonge tweeling maken dat de Ieperse ermee stopt. Ook Ann-Sophie (29) wil na twintig mooie jaren bij Vlamvo haar focus verleggen en meer inzetten op een gezonde werk-privébalans.
Ann-Sophie: “Als je je telkens enorm moet haasten om op training te geraken, weet je dat de keuze zich stilaan opdringt. Het is met veel spijt in het hart en tranen in de ogen dat ik mijn beslissing heb genomen, maar ik wil vermijden dat ik tegen mijn zin naar de trainingen moet komen. Op een hoogtepunt afscheid nemen is zoveel mooier.”
Sara: “Ik mag van geluk spreken dat mijn partner Birgit altijd paraat staat om voor onze tweeling te zorgen, als ik weer eens een hele zaterdag of zondag weg ben voor een verre verplaatsing. Ik wil nu zelf meer tijd maken voor mijn gezin. Ook voel ik op mijn 35ste dat ik niet meer zo vlug recupereer en dat de fysieke kwaaltjes zich opstapelen.”
Met welk gevoel leven jullie toe naar de match van zaterdag tegen Heist?
Ann-Sophie: “Met een dubbel gevoel. Na twintig jaar in die sporthal te hebben vertoefd, wordt het zeker een emotioneel afscheid. Het is een stuk van mijn leven dat afgesloten wordt. Dat de bestuursleden nog probeerden me te overtuigen om op mijn beslissing terug te komen, vond ik eigenlijk nog het mooiste. Het bewijst toch dat ik hier iets betekend heb.”
Sara: “Ik ben al blij dat ik niet de enige van de ‘oude garde’ ben die stopt. (lacht) Het wordt ongetwijfeld emotioneel, zeker omdat we nog eens in de bloemetjes zullen gezet worden. Maar na de wedstrijd maken we er een onvergetelijk afscheidsfeestje van.”
Welke momenten blijven jullie voor altijd bij?
Ann-Sophie: “Ik denk in de eerste plaats aan mijn jeugdjaren. Onder de vleugels van coach Ingrid Deleu ben ik samen met onder meer Maxine Deleu en Stefanie Lamoot uitgegroeid tot de speelster die ik nu ben. Toen speelde Sara natuurlijk al bij de senioren.”
Sara: “Zo oud ben ik nu ook weer niet. (lacht) Ik zat op mijn vijftiende al bij de senioren, dat zal er veel mee te maken hebben.”
“2019, met de titel en de beker, zal voor altijd in onze herinnering leven”
Ann-Sophie: “Hét hoogtepunt bij de senioren was in 2019, toen we kampioen werden in Promo 1 en de West-Vlaamse beker wonnen. Dat topseizoen zal voor altijd in mijn herinnering leven.”
Sara: “Volledig akkoord. Dat was echt een uniek seizoen. De sfeer was supergoed en dat hebben we in die bekerfinale in De Haan laten zien. Het jaar nadien stonden we opnieuw in de finale. We verloren zwaar, maar maakten er wel weer een feestdag van.” (lacht)
Is de opvolging verzekerd?
Ann-Sophie: “Omdat Isaura Knockaert volgend seizoen andere oorden opzoekt, blijft op mijn positie enkel Trude Debouck over. Er komen twee jonge speelsters over van Bevo Roeselare, en ik hoop dat zij zich vlug kunnen inpassen. Gelukkig zijn er bij Vlamvo ook heel wat talentvolle jeugdspeelsters; veel zorgen maak ik mij dus niet.”
Sara: “Met Yara Dolphen hebben we een jong talent dat staat te popelen om mijn rol als passeur over te nemen. Bovendien komt Kaatje Masschaele over van Hermes Oostende om voor extra concurrentie te zorgen. Ik kan dus met een gerust gemoed stoppen.”
Zijn jullie niet bang voor ‘het zwarte gat’?
Ann-Sophie: “Ik kijk ernaar uit om meer tijd voor mezelf te hebben. Op sportgebied wil ik actief blijven, maar recreatief. Ik heb vroeger veel getennist en ben benieuwd welk niveau ik nog haal. Ook heb ik de deur bij Vlamvo op een kier gezet: als er problemen opduiken op mijn positie, ben ik bereid om in te springen. De aard van het beestje, hé.” (lacht)
Sara: “Eerlijk? Daar was en ben ik wel wat bang voor. Natuurlijk zal ik veel meer tijd kunnen spenderen met mijn gezin, maar ik zal de vriendengroep die we al zolang vormen enorm missen. Stel me die vraag nog eens in september, als het nieuwe seizoen begint, want ik zal dan pas echt beseffen dat ik gestopt ben.”
Ann-Sophie: “Dat gevoel heb ik ook. Dan pas zal het echt doordringen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
