Vader Bart en dochters Margot en Lara Lambert als één (volleybal)team: “Het creëert een speciale band”

(foto RV)
Redactie KW

Vader Bart Lambert (43) is trainer-coach van Tievolley Tielt dames C, waar zijn dochters Margot (19) en Lara (17) ook allebei spelen. Het team doet het bovendien uitstekend in Promo 4C. Als tweede in de ranking staan ze zondag tegenover leider Torhout.

Bart is leerkracht Nederlands, Engels en Frans op Ter Groene Poorte en woont in Oudenburg. Margot is student industrieel ingenieur aan de Universiteit Gent en speelt als midden. Lara volgt in het zesde middelbaar humane wetenschappen in De Bron Tielt en speelt als spelverdeler of passeur.

“Ik vind het wel tof om mijn papa als trainer te hebben. Het is maar een kleine drempel om naar de trainer iets te zeggen of te vragen over bijvoorbeeld de training of de wedstrijden. Ik durf bijvoorbeeld wel sneller mijn mening zeggen over wat er op het veld gebeurt”, vertelt Margot.

Ook Lara vindt het leuk om haar vader als trainer te hebben. “Ik kan gemakkelijk met hem communiceren over alles wat met het spel te maken heeft. Bovendien is het mooi meegenomen dat we samen tijd spenderen aan iets wat we allen leuk vinden. Ik merk ook dat ik me wat meer op mijn gemak voel op het veld, wetende dat mijn vader er is en ik gemakkelijker iets kan zeggen. Maar soms brengt het ook een extra druk met zich mee.”

Om als zussen samen op het veld te staan zijn er zowel voor- als nadelen. Margot vindt dit wel leuk omdat ze goed op elkaar zijn ingespeeld als passeur en midden. “Als je als zussen al een connectie hebt, voel je deze connectie ook op het veld. Ook al is die soms niet altijd even positief.”

Maar Lara vindt het soms lastig om met haar oudere zus te spelen.

“We botsen vaak, vooral mentaal”, weet Lara. “Margot is iets meer gedreven en een geboren winnaar. Het moet echt perfect zijn voor haar. Tijdens wedstrijden kan ze zich wel eens opwinden en is het even ‘koeltjes’ tussen ons beiden. Maar ik geniet ervan om samen met haar op het veld te zijn en naar trainingen te gaan. Het creëert een speciale band tussen ons, zelfs als we het niet altijd eens zijn.”

Topper tegen Torhout

Met drie volleybalfanaten in het gezin en in eenzelfde ploeg kan er tijdens een weekend al wat nabesproken worden over een wedstrijd. Maar papa Bart laat een mindere wedstrijd zeker het weekend niet verpesten. “Volleybal neemt veel tijd uit ons gezinsleven. We zijn vaak samen onderweg en dan gaat het al vrij snel over volleybal. Volleybal is een microbe, een virus en eenmaal ermee besmet, is het moeilijk te ‘genezen’.”

“Mijn vrouw en schoonmoeder hebben ook elk een verleden in de volleybalwereld. Ze komen elke week trouw de supportersschare vervoegen. Uiteraard kan een nabespreking dan niet ontbreken. De ene week duurt die al wat langer dan de andere week, maar een mindere wedstrijd is geen excuus om het hele weekend te laten vergallen. Een wandeling met de hond, een fietstochtje, wat schoolwerk, een boek, tijd verdrijven op sociale media… voldoende manieren om afleiding te vinden, weg van het volleybal.”

De functie van trainer en vader van elkaar scheiden vindt Bart geen probleem. “Voor mij lukt dat vrij goed. Tijdens het volleybal ben ik trainer. Zowel op training als op wedstrijden is het voor mij een moment dat ik alle andere zaken rond mij loslaat. Enkel volleybal gaat er dan nog door mij heen. Het is een van de weinige momenten waar mijn hoofd maar aan één ding denkt. Ik zet een imaginaire pet op als trainer en dan zijn Margot en Lara gewoon twee leden van mijn team. Onmiddellijk na een wedstrijd of training gaat die pet van mijn hoofd en ben ik onmiddellijk terug de vader. Het voelt soms als een privilege dat ik mijn dochters van zo dichtbij zie groeien of kan aansturen.”

“Torhout is de enige ploeg die dit seizoen nog niet verloren heeft”, weet Bart. “Ook in de andere reeksen heb je geen gelijke als Torhout. Ik denk dat dit veel, zo niet alles zegt. Als zij ons verslaan is de titel zo goed als zeker voor hen. Wij zullen er wel alles aan doen om hen dit jaar toch eens het gevoel van een nederlaag te doen ervaren. Mits een zege van ons, is er opnieuw een waterkansje voor ons.” (RV)

Zondag 17 maart om 18 uur: VKt Torhout E – Tievolley C.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier