Tranen in 1989, trommels in 2007, triomf in 2022, onze clubwatcher blikt terug op dertien titels van Knack Roeselare

De groep is door het dolle heen nadat ze Decospan Menen hebben gevloerd. (foto Belga) © BELGA
Rik Bekaert
Rik Bekaert Medewerker KW

De 13de titel voor Knack Roeselare is binnen, Menen bleek zoals verwacht een paar maatjes te klein. Onze clubwatcher Rik Bekaert volgt de volleybalclub al decennialang, maakte elke titel mee, van 1989 tot 2022. Rik dook in zijn archief en reconstrueert ze alle 13. Van Peter Kop en de tranen van de microman tot topscorer Mathijs Desmet.

1989 De emotioneelste

“Knack won zijn eerste titel in 1989 in Lennik. Er werd nog gespeeld naar 15 punten per set. Peter Kop was trainer en Yves Dehaen de spelverdeler. Knack kwam 2-1 voor en versierde met 0-3 in de vierde partij de titel op Lennik. Een heel emotioneel beleefde titel, ook door de supporters.”

Weggedoken in een hoekje weende Bart Battaillie tranen met tuiten, van ‘contentement’, maar niemand mocht het zien

“In onze jacht op interviews botsten wij in de gangen naar de kleedkamers op microman Bart Battaillie. Weggedoken in een hoekje weende hij tranen met tuiten, van puur ‘contentement’. Maar niemand mocht het zien.”

Knack won zijn eerste titel in 1989 in Lennik. (gf)
Knack won zijn eerste titel in 1989 in Lennik. (gf)

2000 Thrillerfinale

“De tweede titel kwam er pas elf seizoenen en zeven titelfinales later. In eigen volgepropt Schiervelde won Knack in ware thriller-stijl de vierde confrontatie.”

“Wij volgden die finale niet vanuit de persaccommodaties, maar lieten ons tussen de supporters meeglijden op de golven van ontnuchterend deelverlies (22-25 in set 1 en 37-39 in set 3) naar hoopgevende gelijkmakende setwinst (twee keer 25-18) tot de euforie om de titel in de belle (15-11). Een aparte ervaring.”

2005 Afscheid van showbeest

“Vijf seizoenen later leidde coach Baeyens Roeselare naar zijn derde titel. In maar drie wedstrijden, met nochtans het thuisvoordeel, won Maaseik maar één set. De derde beurt in de openingswedstrijd was het. Het waren ook de laatste wedstrijden van libero Denis Van Calster, die naar de Menense buren verkaste.”

“Dat ‘showbeest’ was voor ons als persmedewerkers tien seizoenen lang een inspirerende zegen, Denis zat nooit om een straffe uitspraak verlegen.”

2006 Nog straffer

“Een jaar later deed Knack, mét het thuisvoordeel in de finalestrijd, nog straffer: de ploeg verloor geen enkele set. Wij onthouden vooral de inbreng van Manu Callebert, voor wie een droom in vervulling ging.”

“De eigen jeugdspeler was na vijf seizoenen Torhout aan zijn tweede seizoen toe als libero bij Knack. Daarin was hij na een moeizaam seizoensbegin outstanding. De titel smaakte nog intenser dan een seizoen eerder.”

2007 Bloedstollende finale

“De vierde finaleconfrontatie in Maaseik verzuimde Knack, dat 1-2 in wedstrijden voor stond, om bij een 0-2 setvoorsprong de titel te pakken. Aan de perstafel verdeelden wij onderling al de titelinterviews. Maar helaas, Knack moest de belle toestaan en verloor die nog met 20-18.”

“En de vijfde titelfinale op Schiervelde waar Maaseik met 23-25 de beslissende set afdwong, was al even bloedstollend. Knack won die ultieme set én de titel met 15-13.”

2010 De vijfde voor Baeyens

“Knack had tegen Maaseik bij 2-2 in wedstrijden en 10-10 in gewonnen sets thuisvoordeel in de beslissende vijfde finalematch. In de vierde wedstrijd in de belle kreeg Knack een 15-5 oplawaai. In de ultieme confrontatie kwam Knack 2-0 voor, waarop Maaseik wel de aansluitingsset kon scoren.”

“Maar Depestele en Contreras, die dat seizoen teruggehaald werden naar Knack om na twee verloren titelfinales van Maaseik weer kampioen te worden, beslechtten onder hun beiden de vijfde titel voor coach Dominique Baeyens.”

2013 Eerste voor Rousseaux

“Misschien wel de minst verwachte titel. Met een fel gewijzigde spelerskern én het debuut van coach Emiel en speler Tomas Rousseaux. Knack had in veertien opeenvolgende titelfinales tegen Maaseik de laatste twee seizoenen de eindstrijd verloren, maar nu werd het wel prijs.”

“Het gaf in de tweede wedstrijd een 0-2 voorsprong weg, maar won toch de belle met 13-15. Maaseik kon in de derde wedstrijd geen vuist meer maken en Knack won 3-1. De eerste titel voor Coolman en D’Hulst én debuterende coach Rousseaux.”

2014 De remonte

“Knack was tegen het Antwerpen van coach Kris Tanghe superfavoriet, al had Knack in Antwerpen nipt de beker aan Precura moeten laten. Te zelfzeker wellicht. Antwerpen won de openingsmatch met een droge 0-3 op Schiervelde en verdubbelde de voorsprong thuis met 3-2. Maar de spelers sloegen – met de rug tegen de muur – terug en lieten de Antwerpenaars in de resterende drie partijen maar één set meer scoren.”

2015 Merci Tervaportti

“Lennik, dat naar het Molenbos in Zellik was verhuisd, was finalist. Het werd een boeiende finalestrijd waarin 8 van de 17 gespeelde sets met een tweepuntenverschil beslecht werden. Ook in de vierde confrontatie moest Knack zich met 23-25 naar een belle knokken.”

“Daarin serveerde afscheidnemend spelverdeler Tervaportti zijn team simpelweg naar een 0-9 bonus, Knack haalde met 4-15 de titel binnen.”

2016 De titel van de nummer 2

“Knack miste voor de titelfinale spelverdeler Angel Trinidad, die geblesseerd in de lappenmand lag. Stijn D’hulst achtte het zijn moment om in zijn zesde seizoen als ‘tweede spelverdeler’ de hoofdrol op te eisen.”

“Hij dirigeerde Knack met veel variatie door de drie wedstrijden tegen Maaseik, met 13-15 bellewinst in de eerste finale, een 3-1 thuiszege in de tweede en een voor Maaseik vernederende 0-3 (23-25, 17-25, 15-25) in de derde finalematch.”

2017 titel van de supporters

“Maaseik en Knack hadden allebei hun thuiswedstrijd met 3-2 gewonnen. Knack moest dan evenwel de tweede wedstrijd in Maaseik zonder de steun van de supporters aanvatten. De supportersbus van het Animatieteam kwam die woensdagavond te laat aan in Maaseik.”

“De eerste set was al ver gevorderd, met Maaseik in het voordeel. Maar dan waren daar de Roeselaarse trommelaars en supporters die hun ploeg eerst alsnog naar 19-25 setwinst en uiteindelijk ook naar een 1-3 zege (met 26-28 in set 4) trommelden en schreeuwden. Op Schiervelde won Knack de titel met 16-14 in de belle.”

2021 De eerste van Vanmedegael

“Steven Vanmedegael schreef na acht Knack-seizoenen, waarvan vijf als assistent-coach, zijn eerste titel als hoofdcoach op zijn palmares, na een bizar coronaseizoen waarin de spelers het zonder supportersbeleving moesten klaren.”

“Maaseik zette Knack meteen onder druk door met 1-3 te gaan winnen in Roeselare. D’Hulst en co herpakten zich evenwel fors en stonden in de resterende drie finalewedstrijden geen set meer toe.”

2022 West-Vlaamse finale

“Tegen buur Decospan Menen dat Maaseik uit de finale wegdrong was Knack de uitgesproken favoriet. Een heel gretige spelersgroep domineerde en controleerde van de eerste minuut. Met als exponent Mathijs Desmet, die in anderhalf seizoen een heel volwassen topspeler was geworden en topscorer in de finales.”

“Mathijs wou de supporters die hem als ‘Speler van het Jaar’ verkozen een titel geven als afscheidsgeschenk. Een triomf met veel West-Vlaamse kleur!”