Het heeft bloed, zweet en tranen gekost, maar de heren van VKt Torhout hebben sinds vorig weekend hun plaats in Promo 1 heroverd. Na een schitterend seizoen, waarin de sjampetters geen enkele competitiewedstrijd verloren en ook de bekerfinale speelden, zijn ze de welverdiende kampioen in Promo 2.
In een goed gevulde Torhoutse sporthal versloegen de jongens van coach Erik Deseure de stadsgenoten van Rembert C met het kleinste verschil. Deze nipte overwinning was noodzakelijk om achtervolger AVC Harelbeke achter zich te houden. Na een wedstrijd waarin de spanning te snijden was, barstte een groot feest los waarin de titel uitbundig gevierd werd.
Kers op de taart
“Het was een heel spannende partij, maar ik had eigenlijk niets anders verwacht”, opent kapitein Bram Cafmeyer. Ik denk dat Rembert zijn sterkste wedstrijd van het seizoen speelde. Ze hebben het ons zeker niet gemakkelijk gemaakt. Wij speelden niet onze beste partij en dan weet je dat het alle kanten uit kan. Hun aanvallers waren heel moeilijk af te stoppen en ook na onze sterke tweede set gaven ze zich niet gewonnen. We wisten dat we twee sets moesten winnen om kampioen te worden en dat hebben we gedaan. De kers op de taart was de winst in de vijfde en beslissende set. Hierdoor sluiten we het seizoen af zonder nederlaag. Het is een cliché, maar je wordt geen kampioen door één wedstrijd te winnen, maar wel omdat je als ploeg een sterk seizoen speelt”, gaat de ouderdomsdeken van de sjampetters verder. “We zijn zonder meer de verdiende kampioen. We wonnen twee keer tegen onze grootste rivaal AVC Harelbeke en werden in de bekerfinale zeker niet weggespeeld door de beste ploeg van Promo 1. Dan mag je zonder overdrijven spreken van een collectieve glansprestatie. We zijn klaar om vlot mee te draaien in Promo 1. Een plaats in de top zes behoort tot onze mogelijkheden. Voorlopig denken we nog niet al te veel aan volgend seizoen en genieten we van deze mooie titel.”
Verlengstuk
Bram Cafmeyer (48) denkt niettegenstaande zijn leeftijd nog niet aan stoppen. Ik voel dat ik de ploeg nog altijd iets kan bijbrengen. Eigenlijk ben ik op het veld een beetje het verlengstuk van de coach die langs de zijlijn de ploeg stuurt. Zolang ik me amuseer en fysiek geen hinder ondervind, blijf ik doorgaan. Je kan stoppen op een hoogtepunt, maar evengoed doorgaan als je voelt dat er voor de ploeg nog mooie tijden komen. De sjampetters zijn weer waar ze thuishoren. En dat is in Promo 1”, aldus een heel gelukkige Bram Cafmeyer. (PDC)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
