Aline Espeel (26) is coach bij herenploeg van Puurs: “Ik voel me thuis in de mannenwereld”

Aline Espeel aan het werk als coach van Puurs. “Ik voel hier veel appreciatie.” © gf
Wouter Vander Stricht

De pas 26-jarige Aline Espeel is hoofdcoach bij herenploeg Puurs, dat op het een na hoogste niveau uitkomt. Een uitdaging die ze met plezier aanging. “Dit was een kans die ik met beide handen wilde grijpen. En de klik met de spelersgroep is er. De lange afstand naar Puurs – een uur en een kwartier rijden – neem ik er met plezier bij.”

Aline Espeel is gebeten door het volleybal. De Winkelse jongedame speelde zelf eerst bij Kavo in het dorp waar ze opgroeide en via Bidavo Bissegem ging het naar VT Lendelede. “Ik startte daar bij de vierdeprovincialer, ondertussen speelde ik er in eerste provinciale”, aldus Aline.

Tot voor kort dus, want door haar promotie bij VC Syneton Klein Brabant Puurs moest ze enkele zaken aan de kant schuiven. “Mijn eigen spelerscarrière heb ik ‘on hold’ moeten zetten, het was niet meer combineerbaar. Ik trainde ook nog jeugdploegen bij Knack Roeselare, ook dat heb ik moeten opgeven. Want ik heb nu drie trainingen per week en een match.”

Lange rit naar Brabant

En daarvoor moet ze telkens ook naar Puurs. “Ik rij er maximaal een uur en een kwartier over. Maar ik zie daar niet tegenop, in de auto kan ik goed mijn gedachten vrijmaken.”

Maar hoe belandt een volleybalster uit Sint-Eloois-Winkel nu in godsnaam in Puurs? “Twee jaar geleden is het Liga B-team van Lendelede, waarvoor ik actief was, opgedoekt geweest. Ik kreeg al vrij snel een telefoontje van het bestuur van Puurs, omdat de hoofdcoach (Fabrice Tonnoir, red.) nog een assistent zocht die ook kon coachen. Zelf had ik onder meer onder de vleugels van Joppe Paulides al wat ervaring opgedaan en me het scouten eigen gemaakt. Dat was die mensen ook niet ontgaan.”

Liga B heet ondertussen Nationale 1 Heren, maar is dus simpel vertaald het niveau onder de Liga waar Knack Roeselare in aantreedt. “Een mooi niveau, maar in West- en Oost-Vlaanderen is er na het wegvallen van Lendelede enkel nog Marke-Webis. Als je op dat niveau terecht wil, zijn de mogelijkheden dus al beperkt in onze regio, of je moet het zoals ik nu deed verder zoeken.”

Vorig seizoen startte Aline aan haar opdracht als assistent/scout. “Maar door corona hebben we maar enkele matchen afgewerkt, het seizoen werd snel afgeblazen.”

Ervaring en talent

Dit seizoen gaf hoofdcoach Tonnoir er om familiale redenen enkele weken geleden de brui aan. “De spelersgroep had het al wat zien aankomen. Zelf kende ik die gasten ondertussen ook al goed en zij kenden mijn manier van werken. Aanvankelijk werd ik gevraagd om te depanneren, maar ik babbelde ook veel met de spelers. Daaruit bleek dat we zeker met elkaar verder konden en van het bestuur kreeg ik het vertrouwen. Ook van de supporters krijg ik heel wat complimenten, dat doet deugd. Ik haal ook veel voldoening uit mijn nieuwe taak. De resultaten waren dit jaar wat wisselvallig, maar winnen tegen Antwerpen gaf wel een boost.”

Het is de enige keer dat fiere leider Antwerpen puntenloos moest afdruipen. Afgelopen weekend verloor Puurs met 3-1 bij Amigos Zoersel. “Op Haacht en Antwerpen na zijn de ploegen nog dezelfde als uit mijn tijd bij Lendelede. Het is een niet te onderschatten reeks, maar we moeten zeker nog kunnen opschuiven in het klassement. We zouden graag in de linkerkolom eindigen.”

Als vrouw een herenploeg coachen, het komt ook niet overal voor. “Mieke Moyaert (ook ooit trainster bij Lendelede, red.) is misschien het bekendste voorbeeld. Maar we blijven toch eerder uitzonderingen.”

Maar Aline heeft er allerminst moeite mee. “Ik ben ook nog jong, de gemiddelde leeftijd van de spelersgroep draait rond mijn leeftijd. De jongste is 18 jaar, de oudste 28. Ik heb hier een talentvolle groep voor mij. Spelers met ervaring in Liga A, aangevuld met talenten uit de lagere reeksen uit de regio.”

Aline Espeel was ook nog Event Manager bij Knack Roeselare, maar is nu beroepshalve aan de slag als application manager voor een bedrijf in Rotterdam. “Concreet komt het er op neer dat wij software installeren bij betoncentrales en we opleiding en ondersteuning leveren aan de mensen van die bedrijven. Als vrouw in de IT-wereld ben je al in de minderheid en in die betoncentrales werken ook vooral mannen. Ik kan daar goed mee om. Mannen zijn ook iets meer rechtuit dan vrouwen. Dat ligt me.”