Een ongemeen spannende titelstrijd, met meer onverwachte wendingen dan een boek van Agatha Christie. Maar finaal hetzelfde resultaat als de voorbije jaren: de vierde opeenvolgende titel voor Knack Volley Roeselare. Nummer vijftien in totaal, slechts eentje verwijderd van het record van eeuwige rivaal Maaseik.
Alvorens we al even vooruitblikken naar het nieuwe seizoen, eerst even terug naar de beslissende wedstrijd om de titel. In het hol van de leeuw, met de rug tegen de muur in een uitverkochte Steengoed Arena. Roeselare gaf geen kik en onder het impuls van de ervaren garde werd het een kurkdroge 0-3. Waar sommige mensen postzegels of champagnekurken verzamelen, heeft Matthijs Verhanneman een hele speciale verzameling: landstitels. Afgelopen zondag inmiddels al zijn tiende triomf, ongezien. Raak je zoiets na verloop van tijd niet gewoon?
“Het blijft een speciaal gevoel, zeker de manier waarop we het dit jaar gedaan hebben”, neemt Verhanneman ons terug mee naar zondagavond. “De ontlading was een pak groter dan vorig jaar, toen wonnen we vlot met 3-0. In de finales werden we echt uitgedaagd door Maaseik. Het momentum veranderde een paar keer van kant. Wij hadden gehoopt om het thuis af te maken maar dat werd een serieuze domper. We wisten dat we het konden, we hebben het geloof behouden en zijn er uiteindelijk in geslaagd.”
Ontlading
Waarna het titelfeest kon losbarsten. Viert een Verhanneman nog met evenveel enthousiasme als bij zijn eerste landstitel? “Het is een beetje anders als bij mijn eerste. Ondertussen ben ik al een aantal jaren ouder en kan ik er al wat minder goed tegen. (lacht) De ontlading na de wedstrijd was heel groot en dat blijft heel groot. Op het feestje zelf bleef ik misschien iets meer op de achtergrond dan tijdens de eerste jaren.”
“De ontlading was een pak groter dan vorig jaar”Matthijs Verhanneman
Feesten hoort uiteraard bij een kampioenentitel. Ondanks de hegemonie de laatste jaren mag het niet evident gevonden worden om andermaal te zegevieren. Zoals het een rasechte topclub betaamt, kijken ze al vooruit. Een interessant seizoen. Kan Roeselare qua titels op gelijke hoogte komen van Maaseik? De ruggengraat van het team wordt alweer een jaartje ouder. Bovendien wordt er voor het eerst gestreden in een BeNeLiga. Zal dit helpen om de interesse in volleybal opnieuw aan te wakkeren? Wij zetten een aantal hete hangijzers op een rijtje.
1. The Last Dance van sommige anciens?
Knack Roeselare teert al jaren op de tonnen ervaring van Dennis Deroey (36), Stijn D’Hulst (33), Pieter Coolman (35) en Matthijs Verhanneman (35). Samen goed voor 32 landstitels, maar het getal tussen haakjes liegt niet. Coach Steven Vanmedegael heeft alvast geen twijfels over zijn poulains. “Voor de mensen die de finale hebben bekeken: zie je dat die mensen oud en versleten zijn en niet meer energiek? Nee hé, dat zie je helemaal niet. Het komt erop neer om goed te luisteren naar hun lichaam. Zo kunnen ze al eens een ochtendtraining overslaan. Maar het zijn deze jongens die vaak het meeste uren kloppen. Men hen kan ik harder trainen dan met nieuwe jonge spelers die het ritme niet gewoon zijn.”
Verhanneman zelf geeft aan dat het grootste deel van zijn carrière uiteraard al achter de rug is, maar aan stoppen denkt hij zeker nog niet. “Het blijft onze passie waar we ons beroep van hebben kunnen maken. Ik hoor het vaak genoeg van goede vrienden en gestopte collega’s: het is het mooiste wat er is, doet het maar zo lang je het kan.”
2. Voorspelbare competitie
Bij de start van het seizoen voorspelden we in deze krant een nieuwe titelfinale tussen Knack Roeselare en Greenyard Maaseik. Een gewaagde voorspelling was dat zeker niet, zelfs met een kapotte glazen bol leek er maar één mogelijke uitkomst. In de voorbije twee maanden speelden de twee tenoren maar liefst zeven keer tegen elkaar. Is er een overaanbod aan Roeselare versus Maaseik? Vanmedegael maakt er geen issue van. “Het zijn de wedstrijden waarin je tot het uiterste geduwd wordt. Daarover gaat topsport namelijk: je wil winnen tegen de beste ploegen.”
Toch viel het op dat lang niet elke wedstrijd voor een vol huis gespeeld werd. De eerste thuiswedstrijd op Schiervelde was de zaal maar voor de helft gevuld. Ook tijdens de openingswedstrijd op Maaseik vielen er veel lege stoeltjes te bespeuren. “Sinds covid is het toeschouwersaantal gedaald. Tijdens die periode hebben de mensen andere hobby’s ontdekt. De titelstrijd was nochtans mooie reclame voor de volleybalsport. Ik kreeg veel positieve reacties van mensen die hebben genoten van die wedstrijden.”
3. BeNeLiga
Voortvloeiend uit de dalende toeschouwersaantallen en om de eentonigheid tegen te gaan, wordt er volgend seizoen voor een schaalverbreding gekozen. Net zoals in het basketbal komt er een BeNeLiga. In de kerstperiode volgt al een testevent met twee Belgische en twee Nederlandse ploegen. In maart/april 2025 begint een minicompetitie met de beste vier ploegen uit België en Nederland.
“Het is een beslissing die de Liga in samenspraak met de clubs heeft gemaakt. Als coach blijft mijn opdracht hetzelfde: de competitie proberen te winnen. Onze strategie zal dus niet veranderen, al levert het wel wat extra werk op om ons voor te bereiden.” In oktober 2023 toonde Vanmedegael zich in onze krant nog een koele minnaar van het idee. Het niveau van de Nederlandse ploegen valt niet te vergelijken met de Belgische top. Vandaag klinkt hij al wat genuanceerder. “Het is een gok die de Liga maakt in de hoop dat ze het niveau in Nederland kunnen doen stijgen.”
“De BeNeLiga zal voor een nieuwe dynamiek zorgen” Matthijs Verhanneman
Ook Verhanneman merkt een niveauverschil op met onze noorderburen. “Op papier staan die ploegen een trapje lager dan Maaseik en wijzelf. Maar het is een project dat we moeten bekijken op de lange termijn, hun niveau zal wel naar ons toe groeien. Ook voor ons is het interessant, er was nood aan een beetje groei in de breedte. Die competitie zal een nieuwe dynamiek brengen en het is iets om naar uit te kijken.”
4. Recordkampioen
Een negende landstitel in twaalf seizoenen, een vierde op een rij en de vijftiende in totaal. Zie daar de indrukwekkende cijfers waarmee Knack Roeselare met reuzesprongen op recordjacht gaat. Slechts één titel minder dan Greenyard Maaseik, de inzet voor volgend seizoen is dus meteen duidelijk. Een persoonlijke queeste ook voor Vanmedegael. Bij de start van het seizoen liet hij optekenen Roeselare niet te willen verlaten zonder dat record in handen te hebben. Woorden waar hij nog steeds achter staat? “Absoluut, ik heb voor drie jaar bijgetekend dus laat ons hopen dat het in die drie jaar lukt. We hebben de achterstand tot één titel kunnen verkleinen, nog twee te gaan dus. Daar gaan we ook echt alles voor doen. Dat is niet enkel voor mij maar ook voor heel wat mensen van deze club een grote droom. We stonden heel wat titels achter maar zijn bijna op het einde van een enorme inhaalrace.”
“Het record pakken is niet enkel voor mij maar ook voor heel wat mensen van deze club een grote droom” Steven Vanmedegael
Op transfervlak is de club al helemaal rond voor het nieuwe seizoen. In de komende weken worden de nieuwe namen gelost. “Elk jaar starten de onderhandelingen vroeger en vroeger. Dat betekent dat je ook zelf telkens vroeger aan de slag moet. Maar nu eerst een paar weken bekomen van dit seizoen. Daarna onderhouden we het basisniveau met een drietal trainingen per week. In augustus gaan we dan echt weer volop aan de slag.” De missie is alvast heel duidelijk: titel nummer 16 en de bordjes met Greenyard Maaseik gelijk hangen.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
