Bij Volley De Haan is de jeugdopleiding een belangrijk aspect van de clubwerking. Het is immers de bedoeling dat zoveel mogelijk jeugdspeelsters op termijn doorstromen naar het seniorenteam. Een van hen is Saar Halewyck (22). De studente geneeskunde speelt ondertussen al zeven jaar in het damesteam, dat dit jaar door Koen De Block gecoacht wordt. Om studieredenen stopt ze binnenkort (tijdelijk) met volleybal.
“Ik maakte eigenlijk op een heel originele manier kennis met de sport die ik ondertussen al bijna vijftien jaar beoefen”, herinnert Saar zich nog levendig. “Toen ik in het vierde leerjaar zat, kreeg elke leerling een sportkaart van de gemeente. Daarmee kon je vier keer gratis in drie sportverenigingen deelnemen aan een training. Na elke oefensessie werd een stempel op de kaart gezet. Wie na een tijdje een volledig afgestempelde kaart kon voorleggen, kreeg een medaille. Een mooi initiatief van de gemeente om de kinderen te laten kennismaken met verschillende sporten. Jammer genoeg bestaat die sportkaart niet meer.”
Groepsgebeuren
Van de meisjes die samen met Saar na de gratis trainingen kozen voor volleybal is zij de enige die nog lid is van Volley De Haan. “Je weet hoe dat gaat tijdens de moeilijke puberteitsjaren. Wanneer het wat moeilijker wordt om een hobby te combineren met het studiewerk, haken nogal wat pubers af. Voor mij is volleybal altijd de rode draad in mijn vrije tijd gebleven. Trainen en wedstrijden spelen vind ik leuk en ontspannend.”
Saar Halewyck is iemand die zich opperbest voelt met mensen rondom zich en ongetwijfeld ook daarom koos ze voor een teamsport. “Volleybal is een groepsgebeuren waarbij de speelsters op elkaar moeten kunnen rekenen als ze resultaten willen boeken. Als je op het veld staat, besef je maar al te goed dat je elkaar nodig hebt om zelf goed te presteren. Ik ben eigenlijk een sociaal beest, want tot vorig jaar was ik ook leidster in een jeugdbeweging. Tijdens de zomer ben ik redder en regelmatig geef ik ook een cursus EHBO en reanimatie aan kandidaat-redders. Ik presteer het best met mensen rondom mij.”
Stage geneeskunde
Saar Halewyck wordt de laatste maanden geconfronteerd met een serieus dilemma. “Ik weet niet of ik nog lang mijn favoriete hobby zal kunnen beoefenen. Ik zit nu in mijn vijfde jaar van de opleiding geneeskunde en over enkele maanden wacht mij een lange stageperiode. Ik speel heel graag volleybal, maar mijn studies krijgen hoe dan ook altijd voorrang. Een stage als kandidaat-geneesheer houdt in dat je vaak tot ’s avonds laat bezig bent en ook tijdens het weekend moet werken. Soms denk ik dat het misschien goed is om enkele maanden te stoppen en daarna opnieuw te hervatten, maar dat lijkt me niet de beste oplossing. Als je zelden of nooit kan trainen, is het onmogelijk om automatismen te oefenen. Als je zonder training meespeelt in een match ben je niet echt een meerwaarde voor het team.”
Het wordt hoe dan ook wennen voor Saar wanneer ze noodgedwongen de sloffen aan haak zal moeten hangen. “Volley De Haan heeft heel wat jaren een belangrijke plaats ingenomen in mijn leven. We vormen een toffe bende waarin scholieren, studenten en oudere speelsters het goed met elkaar kunnen vinden. Als ik binnenkort stop, zal het met pijn in het hart zijn. Ik ben zo goed als zeker dat ik later wellicht opnieuw zal willen volleyballen. Hoogstwaarschijnlijk in recreatief verband, maar de volleybalmicrobe zal nooit echt weg zijn.”
Warme club
“Ik zal altijd met veel plezier terugdenken aan Volley De Haan”, gaat de kapitein van de damesploeg verder. “Het is een club die echt heel veel doet voor zijn leden. Ik zal nooit de inspanningen vergeten die het bestuur doet om de wedstrijden in de examenperiode te verplaatsen naar een latere datum. Hierdoor kunnen de studenten zich ten volle concentreren op hun examens. Voor de dinsdagtrainingen zorgt het bestuur er ook voor dat meisjes die in Gent studeren opgehaald en teruggebracht worden naar het station In Brugge. Volley De Haan is echt een warme club”, besluit Saar Halewyck. (PDC)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier