Auke (16) pakt zilver met Young Yellow Tigers op EK in Roemenië: “Megaleuk om dit te bereiken”

“Ook buitenlandse competities spreken mij wel aan. Italië, Duitsland… Dromen mag hé”, zegt zilveren medaillewinnaar Auke Vanassche. © ELD
Redactie KW

Op het Europees Kampioenschap U18 volleybal in Roemenië pakten de Young Yellow Tigers knap zilver. Een van de uitblinkers in het team was Auke Vanassche. “Ik kreeg volleybal met de paplepel”, zegt de fiere 16-jarige Avelgemse.

De 16-jarige spelverdeelster begon haar volleybalavontuur bij Kerdavo Avelgem op haar zevende levensjaar. Daar zou ze tot het tweede middelbaar spelen. “Ik kreeg volleybal met de paplepel ingegeven door mijn mama Joke Van Hamme (43) die zelf bij Avelgem speelde bij de jeugd en in Liga A”, vertelt de studente ASO natuurwetenschappen aan de Topsportschool in Vilvoorde.

“Onmiddellijk wist ik wel dat dit mijn ding was. Onder de vleugels van Bart Dewilde speelde ik bij de U13 en mocht ik meetrainen bij de Promo 1 ploeg. Ik haalde de West-Vlaamse selecties en werd opgepikt door de Topsportschool in Leuven waar ik twee jaar zou verblijven. Straks start ik aan mijn vierde jaar Topsportschool in Vilvoorde.”

Ver van huis

“Naar de Topssportschool gaan was een mooie kans. Aanvankelijk was dit niet gemakkelijk omdat ik mijn familie een hele week niet zag. Ver van huis en minstens 5 dagen weg. Ondertussen kwam ik daar bij Vilvoorde B terecht in Nationale 3 om vervolgens bij de A-ploeg terecht te komen in Nationale 1.”

“Daar speel ik bij een ploeg waar de meisjes een jaar ouder of van dezelfde leeftijd zijn. Een flink aantal van deze meisjes speelt ook bij de Young Yellow Tigers. Bij die Tigers is Yorick Vande Velde onze trainer, tevens de trainer bij Vilvoorde B. Hij kent me dus door en door.”

“Nu ga ik genieten van een vakantie in Kreta vooraleer weer aan de slag te gaan”

Auke plaatste zich in januari op het kwalificatietornooi in Herentals begin januari waar ze verkozen werd tot beste setter. “We wonnen in de finale tegen Italië voor 1.200 laaiend enthousiaste fans. Echt zot was dat. Wat een ervaring.”

“We zakten onlangs af naar Roemenië om het in onze poule op te nemen eerst tegen Slovenië. Daarna volgen matchen tegen Spanje, Servië, Italië, Nederland, Roemenië en Kroatië. Onze ambitie was de top zes halen en vooral beginnen met winst in onze eerste wedstrijd tegen Slovenië. In dat opzet slaagden we. We speelden 7 wedstrijden in 9 dagen waarvan we enkel tegen Italië het onderspit moesten delven. Na 1 rustdag namen we het in de halve finale op tegen Polen.”

Heftige wedstrijd

“Fysiek waren ze sterker maar onze service, blok en defence was beter. Het werd 3-1, een heel leuke ervaring.”

“Daarna volgde de finale tegen Bulgarije. Een heel heftige wedstrijd waarin onze tegenstander van dienst beter was. Dat hadden we op dit tornooi nog niet ervaren. Onze sterkte was ook hun kwaliteit. Uiteraard was er de ontgoocheling maar onmiddellijk na de partij riep coach Yorick ons samen om er ons op attent te maken dat we wel zilver haalden op dit EK. Een prestatie waar we heel fier en trots op moeten zijn. Het was geleden van 2008 dat er nog een ploeg een medaille won.”

“De finale tegen Roemenië was een heel heftige wedstrijd waarin onze tegenstander van dienst beter was”

“Onze sterkte? Dit is uiteraard de heel sterke lichting waar we allemaal vriendinnen zijn. We weten wat we van elkaar mogen verwachten en zorgen goed voor elkaar zowel op als naast het veld. Daarnaast kunnen we rekenen op een uitstekende staf bestaande uit een hoofdcoach, assistent-coach, teammanager, scouter en kine. We kunnen ook rekenen op een goede begeleiding in Vilvoorde. Letten op onze voeding, leren omgaan met druk, we worden psychologisch ondersteund en op regelmatige basis getest.”

Dromen

“Straks ga ik vertrekken op vakantie naar Kreta met mijn ouders vooraleer weer aan de slag te gaan. Maar nu eerst nog even genieten van deze prestatie. Met deze groep gaan we ook volgend jaar naar het wereldkampioenschap. Waar ik van droom? De nationale ploeg uiteraard. Daarvoor zal ik eerst fysiek nog beter moeten worden. Ook buitenlandse competities spreken mij wel aan. Italië, Duitsland… Dromen mag hé (lacht).”

“Volleybal is echt mijn passie. Ik doe het nog altijd heel graag. Ik leerde mijn beste vriendinnen en vrienden kennen op internaat en ook heel leuke opvoeders. Het is toch megaleuk dat ik met mijn beste vriendinnen zilver pak op het EK? Daarna volgde nog een heel tof feestje. Dit is een harde maar heel mooie wereld waarin vooral het mooie de bovenhand haalt”, besluit Auke Vanassche.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier