Conclusies trekken, analyses maken en dan zo snel mogelijk dit seizoen vergeten. Neen, het was niet het beste jaar voor Zulte Waregem. Een aantal keren draaiden rechtstreekse concurrenten hen een flinke loer om de oren en bovendien kampeerden de boeren bijna een heel seizoen lang onderaan het klassement. Alsof dat nog niet genoeg was, moest ook clubicoon Francky Dury plaats ruimen. Assistenten Simons en De fauw namen over, maar het spel verbeterde niet.
Net zoals vorig seizoen slikte rood-groen opnieuw 69 tegendoelpunten. De verdediging blijft een groot werkpunt waar de staff en het bestuur nog steeds geen oplossing voor heeft gevonden. Een zestiende plek voor een club als Essevee is beschamend, maar dit seizoen verdiende het niet beter. Met een gelukje verzekerde het zich van een verlengd verblijf in eerste klasse, nadat Oostende een laat doelpunt scoorde tegen Seraing.
Onderscheiding
Na een barslecht seizoen verdient wellicht niemand een onderscheiding. Als we er dan toch enkele uitblinkers moeten uitpikken, dan beginnen we met doelman Sammy Bossut. De 36-jarige keeper maakte in oktober zijn rentree op het veld. Na zijn ernstige hoofdblessure genoot Bostyn een tijdlang de voorkeur tussen de palen. Tijdens de laatste derby verdween Bossut opnieuw uit het doel, maar voor de rest blonk hij uit, ondanks de vele tegendoelpunten.
Jean-Luc Dompé ontpopte zich in de eerste seizoenshelft tot favoriet van de supporters. De Fransman dribbelde erop los, draaide verdedigers tureluurs en gaf assists met zijn ogen dicht. Na zijn goede periode hadden de tegenstanders zijn spel door. Coaches plaatsten een dubbele mandekking op Dompé en daardoor kende hij een terugval. Toch sluit hij zijn seizoen af met 14 assists, wat zeker niet slecht is.
Een derde onderscheiding gaat naar Jelle Vossen. Met 17 doelpunten heeft hij een groot aandeel in het behoud van Zulte Waregem. Naast zijn scoringsvermogen kwam ook zijn werkkracht goed van pas. Vossen speelde met drang naar voren, grinta en straalde positiviteit uit op het veld. Hopelijk weet hij volgend seizoen even goed de weg naar het doel te vinden.
voldoende
Alessandro Ciranni en Laurens De Bock toonden op momenten betrouwbaar te zijn op de backpositie. Beiden kenden een moeilijke periode, maar knokten zich terug. Ciranni trekt meer mee naar voren, in tegenstelling tot De Bock.
Ook Dion De Neve krijgt een voldoening. Vaak viel de rechtsbuiten in, maar toonde toen toch altijd wat hij te bieden had. De Neve kan met trots terugkijken op zijn eerste seizoen op het hoogste niveau. Dat hij nu de oversteek maakt naar KV Kortrijk, schoot bij de supporters in het verkeerde keelgat.
Net zoals de doelpunten van Vossen belangrijk waren in de strijd om het behoud, waren die van Zinho Gano dat ook. De boomlange spits trapte er 13 binnen en vormde met Vossen een dodelijk duo. Op het einde van het seizoen wist hij niet zo vlot meer te scoren. Zijn laatste goal dateert van midden februari.
Dereck Kutesa werd op het einde van de transferzomer gehaald als vervanger van Dompé. De Zwitser had een aanpassingsperiode nodig, maar zorgde voor dynamiek en schwung in de ploeg op momenten dat het spel stroef verliep.
Voor Ibrahima Seck was het zijn laatste seizoen aan de Gaverbeek. De middenvelder was betrouwbaar, maar viel niet vaak op. Je weet wat je kan en niet kan verwachten van de Senegalees.
Louis Bostyn keepte niet slecht, maar Dury koos na een tijd opnieuw voor Bossut. Spijtig voor hem, want hij leek eindelijk de nieuwe nummer 1 te worden.
Gebuisd
In een seizoen om zo snel mogelijk te vergeten en waarin winst op Standard en thuis tegen Antwerp weinig kan verbloemen, vielen er een pak spelers door de mand. Beginnen doen we bij de achterste linie. Ewoud Pletinckx, Cameron Humphreys en Timothy Derijck lieten zich in sommige wedstrijden op een kinderlijke manier passeren. De defensie blijft een groot probleem, maar blijkbaar ziet het aanwervingsteam van Zulte Waregem dit niet.
Ook op het middenveld zijn er veel gebuisden op te merken. Het toonde geen samenhang en van een ervaren man als David Hubert mag je toch meer kwaliteit verwachten dan dat hij dit seizoen toonde. Ook Frank Boya, Idrissa Doumbia en Abdoulaye Sissako vonden hun beste vorm niet. Al moet wel gezegd worden dat die laatst vernoemde een hele poos geblesseerd was.
De komst van Lasse Vigen en Dion Cools schepte hoge verwachtingen bij de supporters. Vigen speelde het jaar ervoor kampioen in Denemarken en Cools is een grote naam in het Belgische voetbal. Beide heren lieten soms wat van hun klasse zien, maar moeten normalerwijze altijd de beste spelers zijn bij een ploeg als Zulte Waregem.
Bassem Srarfi en Alieu Fadera beleefden ook geen sportieve successen. Srarfi toonde bijna nooit over welk voetballend talent hij beschikt en Fadera verdween naar het einde van het seizoen toe.
Geen beoordeling
Bent Sørmo begon aan de competitie, maar viel geblesseerd uit. De Noor was bijna zeven maanden buiten strijd, maar maakte op Charleroi zijn wederoptreden. Bij Omar Govea speelde hetzelfde verhaal zich af, maar hij viel niet geblesseerd uit. De Mexicaan startte aan het seizoen, vloog uit de kern door extrasportieve redenen en mocht na het vertrek van Dury weer enkele malen meedoen.
Jeugdproduct Rousseau De Poorter mocht op Sint-Truiden slechts een minuut invallen. Ook voor Wout De Buyser, die mocht starten op Charleroi en na een halfuur gewisseld werd, kunnen we nog geen oordeel vellen.
Sef Van Damme, Martijn Beernaert, Mathieu De Smet, Cheick Thiam en Youssuf Sylla kregen geen speelminuten. (EC)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
