Eerst nog Gent, zaterdag, en dan speelt de vrouwenploeg van Club Brugge, met 21 op 21 autoritair leider in de Super League, dinsdag de absolute topper op OHL, tweede op twee punten. Dan kan meteen gemeten worden of Club inderdaad titelfavoriet is. Wat al zeker is: de professionalisering rendeert. De vrouwenploeg profiteert van de knowhow die bij de mannen de voorbije seizoenen werd opgebouwd.
In de Super League stond vier jaar lang geen maat op Anderlecht. Komt er aflossing van de wacht? Paars-wit verloor dit seizoen al twee keer. Onder meer bij Club YLA dat twee uitstekende maanden achter de rug heeft. Nochtans is play-off 1 halen en beter doen dan de vijfde plaats de bescheiden ambitie. Ook na zeven overwinningen op rij en een doelgemiddelde van 20-2. Een succes voor Dennis Moerman, de nieuwe coach.
“Een verhaal met twee pijlers”, verklaart Moerman. “De eerste is het sportieve, de tweede het management, de winkel van mijn voorganger Leo Van der Elst. Op het veld krijgen mijn speelsters meer richtlijnen dan vroeger. Daar trainen we ook op. Neen, niet zozeer op looplijnen, dat is te rigide. Als staf proberen we oplossingen aan te bieden. Bijvoorbeeld voor situaties waarbij een tegenstander met twee of met drie opbouwt, voor ploegen die met twee spitsen spelen. De rugzak van onze speelsters proberen we te vullen met oplossingen. Zodat hun rugzak altijd wat groter wordt.”
GPS-tracking
Moerman voerde ook enkele wijzigingen door. Zo werkt Club YLA dit seizoen met één vaste kinesist en wordt met GPS-tracking gewerkt. “AA Gent Ladies, de club waar ik de voorbije vier jaar assistent was, werkt al drie jaar met GPS-tracking”, weet Moerman. “Onze fysiektrainer Valerie Van Slycke bekwaamt zich daar verder in. Als een speelster tijdens een training te actief is, zien we dat snel. We kunnen iedereen veel beter opvolgen.”
Bovendien kan Club YLA elke woensdag gebruik maken van het Basecamp, het trainingskamp van het eerste elftal en Club NXT. De topsportmentaliteit wordt er aangezwengeld. “Perfect geregeld”, benadrukt Moerman. “Speelsters die met de trein naar Brugge komen, worden aan het station met een busje afgehaald en naar Knokke gevoerd. Daarvoor hebben we een vaste chauffeur. Iemand die ook elke keer Ludmila Matavkova, onze Slovaakse, gaat ophalen aan de luchthaven. Dat die chauffeur er altijd is, zowel op de luchthaven als aan het station, is voor speelsters een zorg minder.”
Op die manier kunnen ze vooral aan voetbal denken. Tweemaal per week krijgen de speelsters van Club YLA een maaltijd mee naar huis. “Niet voor na de training, maar voor de dag nadien”, verduidelijkt Moerman. “Op die manier moeten de speelsters niet voortdurend aan boodschappen denken. Wat ze meekrijgen, hoeven ze enkel op te warmen. Een gezonde maaltijd, bereid in het Basecamp.”
Meten is weten
In de professionalisering probeert Club YLA altijd nieuwe stappen te zetten. Zo werden dinsdagavond speeksel- en zweettesten afgenomen. “Om over onze speelsters nog meer gegevens te verzamelen”, aldus Moerman. “Zo kunnen we een soort DNA-profiel opstellen. Van een pastamaaltijd kan ik bijvoorbeeld dertig procent van de suikers opnemen, iemand anders zeventig procent. Dat gaan we dankzij die testen ontdekken.”
Meten is weten, heet dat. Jody Vangheluwe, aan haar derde jaar Club YLA bezig, ziet een positieve evolutie. De Red Flame en haar medespeelsters zijn veel meer bezig met hun lichaam. “We worden tegenwoordig heel goed opgevolgd”, beseft de 24-jarige speelster uit Harelbeke. “Na elke training weten we hoeveel sprintjes we deden, hoeveel snelle meters we aflegden, enzovoort. Als we met de Red Flames samen zijn, spreken we wel eens over de aanpak bij de verschillende clubs. Iedereen komt tot de conclusie dat Club YLA heel goed bezig is. Zowel sportief als extra-sportief. Er worden veel stappen gezet, er steekt een plan achter, ze weten waar ze naartoe willen. De achterstand op andere clubs is dichtgereden.”
Maar Club YLA wil meer. “We proberen mijn ex-club niet alleen bij te benen, maar ook erop en erover te gaan, zoals ze dat in koers zeggen”, zegt trainer Moerman. “In het Basecamp staan alle deuren voor ons altijd op een kier. Leo Van der Elst werkt daar. Vanuit het management worden we gesteund, maar we kunnen ook terugvallen op de kennis die de mannen opbouwden.”
Nog geen kampioen
Uiteraard moet je ook speelsters hebben om tussen de lijnen het verschil te maken. Volgens Jody Vangheluwe werd ook op dat vlak puik werk geleverd. “In vergelijking met vorig seizoen beschikken we over enkele nieuwe speelsters”, verwijst de studente biomedische laboratoriumtechnieken naar Esther Buabadi (momenteel out met knieletsel) en Ludmila Matavkova. “We spelen een leuk systeem, met veel flexibiliteit, met ruimte voor creativiteit. Ondanks 21 op 21 zien we onszelf nog niet als de beste ploeg van het land, zeker niet als nieuwe landskampioen. Er zijn nog veel matchen. En nu komt een zwaar drieluik.”
Met zaterdag een match in de Ghelamco Arena tegen AA Gent Ladies, volgende dinsdag een verplaatsing naar vice-leider OHL en volgende week zaterdag een trip naar Standard, nummer vier in de stand. Britse voetbalweek in de Super League!
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
