Het hele blauw-zwarte legioen telt deze week af naar de afspraak met de geschiedenis. Komende donderdag gaat Club Brugge in Firenze op zoek naar een goede uitgangspositie in de heenmatch van de halve finale van de Conference League. Daarom blikken wij van maandag tot en met donderdag elke dag vooruit op wat een historische wedstrijd kan worden. Vandaag: tien dingen die je moet weten over de tegenstander van Club Brugge, ACF Fiorentina.
1. Echte bekerploeg
Hoewel Fiorentina in de vaderlandse competitie niet verder dan de subtop geraakt – ook nu staat het pas achtste in de Serie A – profileert het zich sinds een aantal seizoenen wel als een echte bekerploeg. Zonder weliswaar effectief ook bekers te winnen, dat wel. De laatste prijs van Fiorentina dateert immers al van 2001, toen La Viola in eigen land de beker won. Niettemin legde het de voorbije jaren enkele mooie bekerparcoursen af. Zowel in eigen land als in Europa. Zo is een plek in de halve finale in de Conference League niet nieuw voor de Italianen, want vorig seizoen schopten ze het zelfs tot in de finale. Daar moest Fiorentina echter de duimen leggen tegen West Ham United. Ook in eigen land speelden ze vorig seizoen overigens de bekerfinale, al moest de ploeg uit Firenze ook toen zijn meerdere erkennen in de tegenstander. Inter won die finale met 1-2.
Net als Club Brugge werd het in de nationale bekercompetitie dit seizoen wel uitgeschakeld in de halve finales. In de heenmatch klopte het Atalanta nog met 1-0, maar dat maakten De Ketelaere en co. vorige week woensdag nog ruimschoots goed door de terugmatch met 4-1 te winnen. Ook in 2022 was de halve finale overigens het eindstation in de Coppa Italia. Toch zijn dat allesbehalve slechte bekerstatistieken. Club Brugge is dan ook gewaarschuwd, want de Conference League is dit seizoen opnieuw een hoofddoel voor de Florentijnen.
2. Eén oude bekende: Christian Kouamé
Christian Kouamé is de enige speler bij Fiorentina met een verleden in de Jupiler Pro League. De ex-spits van Anderlecht is evenwel niet super op dreef in Firenze. Zo scoorde hij er nog maar 2 keer in 31 matchen. Toch past Club Brugge maar beter op, want in België vond Kouamé gemakkelijker de weg naar doel: voor paars-wit was hij goed voor 13 goals en 10 assists in 36 wedstrijden. Tegen Club bleef hij in drie confrontaties wel droog staan. Ook opvallend: drie keer speelde Kouamé mee tegen blauw-zwart, drie keer eindigde de wedstrijd op een gelijkspel.
De bekendste naam in de kern van Fiorentina is Andrea Belotti. De spits maakte grote sier bij Torino en was daardoor ooit zelfs 40 miljoen euro waard, maar trok uiteindelijk transfervrij naar AS Roma. Daar kon hij evenwel nooit overtuigen, waarna hij voor dit seizoen uitgeleend werd aan Fiorentina. Daar loopt het wel ietsje beter voor de 44-voudige Italiaans international. Belotti scoorde dit seizoen wel al 7 keer in 39 matchen. In de Conference League staat hij evenwel nog droog. Ook de 34-jarige Giacomo Bonaventura kan de nodige adelbrieven voorleggen. Hij heeft tot dusver maar liefst 377 wedstrijden in de Italiaanse klasse op de teller staan en speelde behalve bij Fiorentina ook voor onder meer AC Milan en Atalanta. De ervaren middenvelder is ook uitstekend op dreef dit seizoen, want hij scoorde al 7 keer in 38 matchen. Niet slecht voor een middenvelder.
De man die ze in Genk nog het best kennen, is dan weer Luca Ranieri. Al is dat vooral omdat de verdediger in de eerste match van de groepsfase van de Conference League twee keer scoorde in het 2-2-gelijkspel tegen de Limburgers. De terugmatch werd voor de volledigheid 2-1 in het voordeel van Fiorentina, na goals van Martinez en Gonzalez.
(lees verder onder foto)
3. Ruim 100 miljoen ‘meer waard’ dan Club Brugge
Club mag dan wel uitstekend op dreef zijn, toch is Fiorentina voor deze dubbele confrontatie lichtjes favoriet. Als je louter naar de marktwaarde van de spelerskern kijkt, tenminste. Zo vertegenwoordigt de kern van Fiorentina volgens het gerenommeerde transfermarkt.de een marktwaarde van 248,4 miljoen euro. Ter vergelijking: bij Club gaat dat om een waarde van 138,7 miljoen euro. Rechtsbuiten Nicolas Gonzalez is daarbij de duurste vogel bij de Italianen. De waarde van de 32-voudig Argentijns international, dit seizoen al goed was voor dertien goals en vier assists in 37 matchen, wordt geraamd op 40 miljoen euro. Nogmaals ter vergelijking: bij Club Brugge is Igor Thiago met een geschatte marktwaarde van 25 miljoen euro de hoogst gewaardeerde speler.
4. Weinig prijzen, toch traditieclub
Fiorentina is een echte traditieclub in het Italiaanse voetbal. Hoewel de club in in zijn bestaan de trofeeën niet aan elkaar reeg en slechts 2 landstitels pakte – in 1955-1956 en 1968-1969, toen de dieren nog spraken dus – speelde het op zeven seizoenen na wel altijd op het hoogste niveau. Slechts vier ploegen doen beter. In 1931 promoveerde de club voor het eerst in zijn geschiedenis naar de Serie A, waarna het in 1938 voor het eerst weer degradeerde. Om het jaar nadien meteen terug te koeren naar het hoogste niveau, waar het uiteindelijk 55 jaar lang onafgebroken zou blijven spelen, tot het in 1993 dan toch nog eens degradeerde. En dat ondanks de aanwezigheid van Gabriel Batistuta. Een jaar later leidde diezelfde Batistuta de club evenwel meteen terug naar het hoogste niveau. Ook in 2002-2003 en 2003-2004 waren de Florentijnen er niet bij op het hoogste niveau, maar daarover later meer.
Overigens slaagden de Florentijnen er in 1961 als eerste Italiaanse club ooit in om een Europabeker te pakken. Toch verbleekt het palmares van Fiorentina bij die van absolute topclubs als Juventus – de grote rivaal van La Viola, AC Milan en Inter.
5. Grote namen
Fiorentina mag dan niet de meest succesvolle club van Italië zijn, toch trokken doorheen de jaren heel wat grote namen het shirt van La Viola aan. Gabriel Batistuta is waarschijnlijk de allerbekendste, al waren er ook nog mannen als Socrates, Laudrup, Toldo, Passarella, Rui Costa en natuurlijk Roberto Baggio. Al werd die laatste in 1990 persona non grata in Firenze na zijn transfer naar aartsrivaal Juventus. Ook al leverde het de club toen zo’n tien miljoen euro op, een astronomisch bedrag in die tijd, toch werd de move allesbehalve op gejuich onthaald bij de aanhang. Integendeel: de supporters keerden zich tegen de club en bekogelden het hoofdkantoor van de club met stenen, kettingen en zelfs molotovcocktails. Door de rellen zouden maar liefst vijftig mensen gewond geraakt worden. Negen mensen werden gearresteerd. Baggio werd een jaar later echter vergeven toen hij tijdens de wedstrijd tussen Juventus en zijn oude liefde weigerde om een penalty te trappen en na zijn wissel met een paarse sjaal richting de harde kern te zwaaien. Al werd dat dan logischerwijs weer niet gesmaakt door de Juventus-fans.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Nog een naam die voor eeuwig verbonden zal blijven aan de clubgeschiedenis, is die van Davide Astori. Hij is in het mondiale voetbal lang niet de allergrootste naam, maar werd door zijn tragisch levenseinde wel een legende in Firenze. Hij was aanvoerder van de club toen hij in 2018 op 31-jarige leeftijd overleed in zijn slaap in een hotel in Udine. Hij was er met met zijn ploeg op afzondering voorafgaand aan een competitieduel tegen Udinese, toen hij een hartaanval kreeg. Als eerbetoon voor zijn aanvoerder, doopte de club het trainingscenter nadien om tot het Davide Astori Sports Center. Al verhuisde het ondertussen wel naar een nieuw trainingscomplex.
6. La Viola door slecht gewassen truitjes (?)
Fiorentina heeft de prachtige bijnaam La Viola, vrij vertaald: de paarsen, verwijzend naar de clubkleuren. Nochtans speelde Fiorentina niet altijd in het paars en wit. Oorspronkelijk waren de clubkleuren immers rood en wit. Op die manier matchten de clubkleuren met de kleuren van het embleem van de stad. Van 1926 tot en met 1929 speelde de club dan ook in half rode en half witte shirts met zwarte broek en zwarte sokken. Tot er – aldus de legende – in 1929 iets mis liep bij het wassen van de truitjes. Daardoor zouden de kleuren van de shirts en de broeken uitgelopen zijn in elkaar waardoor de truitjes plots paars kleurden. Althans dat is hoe het volgens de mythe gegaan is. Iets aannemelijker is evenwel dat toenmalig voorzitter Luigi Ridolfi inspiratie had opgedaan bij het Hongaarse Ujpest. Eind jaren 20 speelde Fiorentina namelijk een oefenmatch tegen de Hongaarse ploeg en de voorzitter zou danig fan geweest zijn van de paars-witte outfit van de tegenstander, waarna hij de clubkleuren van zijn eigen club wijzigde. Wat er ook van zij: sinds 1929 speelt Fiorentina in zijn kenmerkende paars-witte shirts, wat hen dus de bijnaam La Viola opleverde.
7. Brugge en Firenze: allebei Unesco
Eén iets hebben de steden Brugge en Firenze trouwens gemeen. Beiden zijn ze door Unesco uitegroepen tot werelderfgoed. Firenze kreeg die titel in 1982 toebedeeld als symbool van de renaissance. In Brugge was het wat Unesco-erfgoed betreft wachten tot 1998. Toen werd het Begijnhof erkend als werelderfgoed. Twee jaar later volgde dan uiteindelijk ook het volledige historische stadscentrum.
8. Net als Club verouderd stadion
Nog een gelijkenis tussen beide clubs: zowel Club Brugge als Fiorentina hebben dringend nood aan een nieuw stadion. Fiorentina speelt zijn thuismatchen namelijk in het Stadio Artemio Franchi, een stadion gebouwd in het jaar 1930 en goed voor zo’n 43.000 plaatsen. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat het stadion ondanks enkele renovaties doorheen de jaren zijn beste tijd gehad heeft.
Het blijft evenwel een stadion met heel wat geschiedenis. Zo werd het stadion zowel in 1934, als in 1990 gebruikt voor het wereldkampioenschap voetbal. In dat opzicht is er zelfs een link met ons land. Zo verloren onze Rode Duivels in datzelfde stadion op het WK van 1934 met 5-2 van Duitsland.
Stadio Artemio Franchi 🏟 #ForzaViola #FiorentinaSassuolo #ACFFiorentina pic.twitter.com/K90cgvRpI3
— ACF Fiorentina (@acffiorentina) April 28, 2024
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Het opvallendste kenmerk van het Stadio Artemio Franchi is de Torre di Maratona, een toren van 70 meter hoog die boven een van de tribunes uitsteekt.
9. 22 jaar geleden nog failliet
Zoals eerder aangegeven, ontbrak Fiorentina in de seizoenen in 2002-2003 en 2003-2004 op het hoogste niveau. Het was meteen goed voor de donkerste periode uit de clubgeschiedenis. In het seizoen 2001-2002 eindigde Fiorentina voorlaatste – en dat amper een jaar na de bekerwinst-, waardoor het degradeerde naar de Serie B. Door de zware financiële problemen van de club, weigerde de Italiaanse federatie Fiorentina echter een licentie te geven voor tweede klasse. La Viola stond op dat moment immers op de rand van het faillissement en had maar liefst 22 miljoen euro schulden. Niet veel later werd de club ook effectief bankroet verklaard. De club kon evenwel onder de naam Fiorentina Viola – die later terug veranderd werd naar ACF Fiorentina – een doorstart maken. Twee seizoenen later, in 2004, promoveerde de club al terug naar eerste klasse.
10. Weinig succesvol tegen Belgische clubs
Een statistiek waar Club zich kan aan optrekken: zes keer eerder speelde Fiorentina al tegen een Belgische club en slechts één keer konden de Italianen aan het langste eind trekken. Dat was dan nog dit seizoen tegen Genk in de groepsfase van de Conference League. Tegen de Limburgers pakte het dit seizoen overigens 4 op 6. Veertig jaar geleden, in het jaar 1984, speelde was het een pak minder succesvol tegen zijn Belgische tegenstander. Toen speelde het wel een keer gelijk tegen Anderlecht in de heenmatch van de tweede ronde van de UEFA Cup, maar in de heenmatch bleek de Belgische paars-wit een maatje te groot en werd het uiteindelijk 6-2 Voor Anderlecht. Nog eens 21 jaar eerder werd Fiorentina dan weer door Standard uitgeschakeld in de groepsfase van de Intertoto-Cup na een 1-1-gelijkspel en een 0-1-nederlaag. Ook op dat vlak staan de sterren dus gunstig voor Club.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
