De appel valt niet ver van de boom bij de familie Saeremans in Poperinge. Glen (34 jaar) kreeg de genen van vader Jean-Marie (58 jaar), zowel zijn voetbal- als karaktergenen. Wij brachten vader en zoon samen voor een dubbelinterview.
Vader en zoon Saeremans vertonen niet alleen veel fysieke gelijkenissen, hun levenswandel verliep veelal op een gelijkaardig parcours. Het parcours van Glen is op sportief vlak (nog) niet zo indrukwekkend als dat van zijn vader Jean-Marie, maar succes is niet de drijfveer.
Jean-Marie en Glen over elkaar als voetballer
Jean-Marie Saeremans: “Glen begon op heel jonge leeftijd te voetballen. We woonden toen nog in Duitsland waar ik als militair gekazerneerd was. In tegenstelling tot wat je zou denken, heb ik het voetbalpad van Glen niet willen effenen. Omdat ik niet wou dat Glen onder invloed van een voetbalgekke papa in hetzelfde voetbalwereldje zou belanden liet ik hem eerst kennismaken met andere sporten. Maar Glen wou en zou voetballer worden. Glen werd ook voetballer. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Dat Glen mijn voetbalgenen heeft meegekregen, is een feit. Hij was net als ik linksvoetig, had een gave traptechniek en vond gemakkelijk de weg naar doel. Glen voetbalde in de jeugd van KFC Poperinge en belandde er op 18-jarige leeftijd in de eerste ploeg. Wegens studies koos hij later voor SK Reningelst. Glen vond het steeds leuk als ik naar zijn matchen kwam kijken. Omdat ik zelf trainer was, hield ik me tijdens die matchen altijd afzijdig. Ik stond steeds apart. De discussies begonnen na de match toen Glen mijn mening wou weten over zijn prestaties.”
Glen Saeremans: “Ik was nog niet geboren toen mijn vader furore maakte in de Amateurmanschaft van FC Köln, vergelijkbaar met het niveau van tweede nationale in België. Ook al herinner ik mij als kind enkel zijn eindeloopbaanjaren bij de studax van KFC Poperinge, toch weet ik dat hij een echte goaltjesdief was. Hij was iemand die altijd en overal, van op gelijk welke positie op het veld, zijn kans waagde. Hij scoorde daardoor niet alleen veel, maar ook heel mooie doelpunten. Het gegeven dat hij zijn voetbalopleiding in Duitsland heeft gekregen, maakte van hem ook een fysiek sterke speler. Al zat er op het einde van zijn carrière na zware enkel- en knieblessures logischerwijze wat sleet op die fysiek.”
Jean-Marie en Glen over elkaar als trainer
Jean-Marie: “Het grote verschil tussen Glen en mij is dat mijn zoon al trainer was toen hij nog voetballer was. Glen is dan ook een heel gedreven persoon. Alles staat in het teken van voetbal. De matchen die we samen gingen bekijken en analyseren zijn niet te tellen. Het maakte hem een goede coach. Glen doet niet aan overcoaching zoals er dertien trainers in een dozijn doen. Glen heeft dit seizoen goed gepresteerd bij FC Poperinge B. De voorbije seizoenen eindigde de ploeg in de kelder van de rangschikking. Dit seizoen stonden ze hoog in de linkerkolom. Onderschat zijn bijdrage niet. Net als in het professioneel leven moet je ook als trainer wat geluk hebben om op het juiste moment op de juiste plek te zitten. Het is dan zaak om die kansen te grijpen. Ik heb het gevoel dat Glen dit doet.”
“De fysieke eigenschappen heeft Glen van mij, de intelligentie gelukkig van zijn moeder” – Jean-Marie Saeremans (Trainer TSC Proven)
Glen: “Mijn vader kan terugblikken op een rijkgevulde trainerscarrière die net als ik startte bij de U17 van SK Reningelst. Later werd hij trainer bij onder andere FC Poperinge, de nationale U19 SV Roeselare, de nationale U16 KV Kortrijk, de Belgische nationale militaire heren- en damesploeg, de vrouwenploegen van Famkes Merkem, Club Brugge en Zulte Waregem. Later belandde hij bij SV Diksmuide B en dit seizoen Proven. Overal leverde hij prima werk. Ik heb mijn vader zelf nog als trainer gehad toen hij een half jaar depanneerde bij SK Reningelst. We hadden toen geen gemakkelijke groep, maar hij hield ook die kleedkamer onder controle. Toen hij binnenkwam werd er geluisterd. Mijn vader is charismatisch, heeft expertise en is rechttoe, rechtaan. Het grappige is dat toen hij indertijd speler was, ooit heeft gezegd dat hij nooit geen trainer wou worden. ‘t Kan verkeren.”
Jean-Marie en Glen over elkaar als mens
Jean-Marie: “Glen is onze oudste van drie en broer van Evyne (32 jaar en vrouw van Proven speler Niels Boutten, red.) en Axelle (26 jaar). Zijn fysieke eigenschappen en voetbalgenen heeft hij van mij, zijn intelligentie gelukkig van zijn mama (Anneke Depoorter, red.). Glen is industrieel ingenieur van opleiding en werkt bij de politie van Arro Ieper. Iets wat hij in vergelijking met zijn vorige job beter kan combineren met zijn trainerschap. Glen is iemand die prikkels nodig heeft en ervaring wil opdoen. Hij gelooft de dingen pas als hij het zelf kan ontdekken. Ook al botst hij daardoor wel eens met zijn hoofd tegen de muur, hij heeft het tenminste geprobeerd. Ik bewonder hem daarin.”
Glen: “Mijn appreciatie voor mijn vader als voetballer en als trainer is groot. Maar mijn appreciatie voor hem als mens is nog zoveel keer groter. Mijn vader is mijn grote voorbeeld. Ik bewonder hem in alles wat hij doet. Hij is streng en veeleisend, niet in het minst voor zichzelf. Mijn vader is altijd eerlijk waardoor hij iedereen recht in de ogen kan blijven kijken. Zowel als voetballer, als trainer en als mens vertoef ik voorlopig nog in zijn schaduw. Maar het is er leuk vertoeven. Als ik op het einde van mijn leven het gevoel heb dat ik er alles aan gedaan hebt en iedereen correct ben blijven behandelen zoals mijn vader dat altijd heeft gedaan, dan is mijn leven geslaagd. Eigenlijk is mijn vader mijn alles, net als de andere leden van de familie.” (Piet Balcaen)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
