Lissabon werd de zwanenzang voor Scott Parker. Amper 67 dagen na zijn aanstelling als coach van Club Brugge werd de Engelsman na een horroravond in het Estadio da Luz van Benfica door Bart Verhaeghe en Vincent Mannaert woensdag ‘bedankt’ voor (niet-)bewezen diensten. Want ‘luz’ – licht in het Portugees – aan het einde van de tunnel, dat zag het Brugse bestuur niet meer.
Nog voor we maandagmiddag op het vliegtuig richting Lissabon stapten, wisten we het eigenlijk al: deze trip zou de afscheidstournee van Scott Parker als trainer van Club Brugge worden. Na de ontluisterende prestatie in Oostende vorige week hing een ontslag immers als een zwaard van Damocles boven het hoofd van de Engelsman.
Dat noch ceo Vincent Mannaert, noch voorzitter Bart Verhaeghe in de vertrekhal van de luchthaven van Oostende openlijk zijn steun uitsprak of aangaf nog achter de coach te staan, was in dat opzicht al een teken aan de wand voor wat zou komen. Dat ze dat ook op geen enkel ander moment tijdens de driedaagse trip deden, evenzeer. Aan zowat alles voelde je: dit verhaal is eindig.
Uitgeblust
Dat gevoel werd enkele uren later ook nog eens bevestigd tijdens de persconferentie die traditioneel plaatsvindt daags voor de wedstrijd. In de perszaal van het Estadio da Luz zat Scott Parker, in zijn gekende houding, lichtjes voorovergebogen, hoofd wat schuin, nog iets meer met de kop in kas dan anders. Hij gaf een ietwat uitgebluste indruk. Alsof hij het zelf ook allemaal niet goed meer wist. “Het wordt een enorme uitdaging, maar we zullen er alles aan doen om het tot een goed einde te brengen. Ik geloof er nog in, want in de heenmatch konden we bij momenten onze voet naast die van Benfica zetten.”
Wat Parker zei, klonk ergens wel nog strijdvaardig, maar de manier waarop hij het zei en zijn lichaamshouding terwijl hij het zei, spraken zijn woorden echter tegen. Het was zelfs een beetje aandoenlijk. “Of ik al met het bestuur over mijn toekomst gesproken heb? Neen, dat is ook irrelevant, aangezien die beslissing niet in mijn handen ligt”, repliceerde hij ietwat gepikeerd op een vraag over zijn positie als trainer van Club.
Ongetwijfeld zal hij zelf ook wel beseft hebben dat een ontslag nakend was – zo verstandig is hij wel -, de vraag is alleen of hij op dat moment al wist dat er al een opvolger in de coulissen stond te wachten.
Verstomming
Het was immers geen toeval dat Het Nieuwsblad een dag later slechts enkele seconden na het laatste fluitsignaal in het Estadio da Luz een pushmelding verstuurde: “Dagen Scott Parker geteld, Schreuder staat klaar om hem op te volgen.” Even verstomming op de persbank. Hoewel het ontslag van Parker uiteraard geen verrassing was, was de timing van het bericht van de concullega’s dat immers wel. “We wisten het al van voor de match, maar we kozen om te wachten met het stuk te publiceren tot na de wedstrijd”, klonk het bij de Nieuwsblad-mannen.
Als het nieuws over een ontslag in de loop van de dag – op de dag van een wedstrijd nota bene – zelfs tot op een krantenredactie geraakte, dan moet Parker zelf toch ook al iets geweten hebben? Of niet? “Ik hoorde nog niets van het bestuur, maar ik ben niet naïef, hé”, stelde Parker in zijn interview na de match. Ook Clinton Mata en Hans Vanaken beweerden niet op de hoogte te zijn van het nieuws. “We weten van niets, dus veel kan ik er niet over zeggen. Ik denk dat we eerst deze zware nederlaag een plaats moeten geven. Wij zijn nog niet op de hoogte van die dingen. Jullie weten misschien al meer, maar wij nog niet”, hield de Brugse aanvoerder zich op de vlakte.
Surprise van de chef
Feit is wel dat Parker ook in Lissabon het tij allesbehalve kon doen keren. Ook niet met een zoveelste surprise van de chef. Want toen een uurtje voor de aftrap de opstelling bekendraakte, trok het aanwezige journaille – niet voor het eerst onder Parker – grote ogen: Tajon Buchanan, een winger, die an sich ook wel op rechtsachter uit de voeten kan, stond tegen Benfica plots centraal op het middenveld.
Een meesterzet van Parker, een berekende gok, een teken van koppigheid om toch maar zijn gelijk te halen of een teken dat hij het zelf ook allemaal niet meer wist? Wie zal het zeggen? Optie 1 of 2 was het achteraf gezien alvast niet, aangezien de Canadees na rust alweer op de flank plaatsnam na een eerste helft waarin niet alleen hij, maar ook zijn compagnon Nielsen continu achter de feiten aan liepen.
Een kat in het nauw maakt rare sprongen. Zou dat ook voor trainers gelden?
Nu Parker zijn C4 heeft gekregen bij blauw-zwart, kan hij het misschien eens als scheikundige gaan proberen. Al van bij zijn aanstelling bij Club Brugge experimenteerde Parker immers vaker dan een chemicus die een nieuwe vorm van kernsplitsing hoopt te ontdekken. Een kat in het nauw maakt rare sprongen. Zou dat voor trainers in het nauw evengoed gelden? Het zou alleszins verklaren waarom Parker elke wedstrijd opnieuw uitpakte met bedenkelijke en ronduit vreemde tactische keuzes.
Rotdag
Een deel van de aanhang had mede daarom al voor de afstraffing genoeg van Parker. “Wat heeft hij ons in die tijd al bijgebracht? Moesten ze daarom Hoefkens ontslaan?”, klonk het dinsdagnamiddag op de Praça do Comércio, het plein waar de Brugse fans in aanloop naar de match verzamelden, meer dan eens. Die fans hebben nu alvast hun zin gekregen, want nog geen 24 uur na ons gesprek bereikt ons – wanneer we alweer in het land zijn – het persbericht dat iedereen van mijlenver zag aankomen: “Scott Parker is niet langer trainer van Club Brugge.”
Exit Parker dus. Wat een rotdag moet hij woensdag gehad hebben? Wéten dat je ontslagen zal worden, maar dan toch nog met de door de club gecharterde vlucht mee te moeten – waar je met wat pech dan ook nog eens in de buurt van de mannen moet gaan zitten die net beslist hebben om je te ontslaan – om eens terug in België linea recta naar het basecamp door te rijden om er je laatste spullen op te halen en nadien nooit meer terug te keren.
Lissabon is werkelijk een prachtige stad, maar het zou ons niet verbazen mocht Parker de komende weken nog enkele keren badend in het zweet wakker worden na nachtmerries over deze horrordriedaagse. Ik vermoed dat hij – in tegenstelling tot wat wij met onze Airbnb in Lissabon wél gedaan hebben – ons land op TripAdvisor geen vijf sterren zal geven na alle miserie die hij hier doorgemaakt heeft.
Wat nu?
De vraag is nu ook hoe het voor Club Brugge verder moet. Enter Schreuder? De Nederlander zou dus de topkandidaat zijn om Parker op te volgen, al werd vooralsnog nog een slag om de arm gehouden: de onderhandelingen met Schreuder zouden toch niet zo soepel lopen, een interne oplossing kon ook nog. Zelfs de naam van Michel Preud’homme viel, die misschien wel voor enkele maanden wilde invallen.
Rik De Mil, voor wie het ontslag van Parker geen gevolgen heeft, neemt in elk geval al zondag tegen Standard over. Na de bekendmaking van het ontslag werd hij al of niet samen met Björn De Neve, Head of Football bij Club NXT, in elk geval naar voor geschoven als trainer ad-interim. Maar of dat een duurzame oplossing zou zijn, betwijfelen we evenwel, want in hoeverre kan iemand die tot nu toe al deel uitmaakte van de technische staf voor het broodnodige shockeffect zorgen?
Ook de naam van Nicky Hayen, momenteel coach bij Club NXT, werd gesuggereerd, zowel interim als opvolger van Parker. Hayen heeft dankzij zijn periode bij SK Beveren ervaring op het hoogste niveau, maar of hij dan de man is die Club uit het slop kan trekken, betwijfelden we toch. Daarbij zou een eventuele promotie van Hayen naar het eerste elftal ook voor NXT in volle play-offs verregaande gevolgen hebben.
Net daarom lijkt Schreuder alvast nog steeds de meest aangewezen man voor de job. Zoals we enkele weken geleden al schreven: “Schreuder koos snel voor organisatie en mentaliteit. Sprankelend was het voetbal zelden maar de resultaten waren er wel. No Sweat, No Glory.”
En laat resultaten nu net zijn wat Club Brugge nodig heeft.
Dat de aanstelling van Parker een miscast was, én dat Schreuder het vorig seizoen echt wel beter deed, schreven we enkele weken geleden al.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
