Bij Club NXT mocht hij niet veel meedoen en begin 2023 kwam er na tien en een half jaar een einde aan zijn blauw-zwarte parcours. Vorig seizoen bloeide hij open bij Sporting Hasselt, in de tweede amateurklasse, en momenteel is Keano ‘Kiki’ Vanrafelghem bij Patro Eisden topscorer van de Challenger Pro League. Een interview.
Het grote publiek leerde de van Torhout afkomstige Keano Vanrafelghem (21) vorig seizoen kennen als ‘Kiki’ in de docusoap De Spor op GoPlay. Negentien keer scoorde hij toen voor Sporting Hasselt in de tweede amateurklasse, waaronder de beslissende treffer in de promotiewedstrijd tegen Ninove. Waarna hij terugkeerde naar Patro Eisden, de 1B-club die hem eind januari 2023 bij Club Brugge had weggehaald. Daar maakte hij intussen vijf goals, waarvan twee tegen Club NXT. Patro-coach Stijn Stijnen verklaarde al dat België wel eens snel te klein zou kunnen zijn voor zijn nummer 10 en buitenlandse scouts komen naar Maasmechelen afgezakt om dat te zien. Het hoeft geen betoog: Kiki voelt zich goed. “Ja, dat voelt natuurlijk extra goed,” zegt hij, “als je weet van waar ik kom.”
Heb je getwijfeld toen Patro je na een half seizoen al uitleende aan Hasselt?
“Ik dacht toen wel even: oei, twee reeksen lager… Maar ze hebben mij daar super hard geholpen en uiteindelijk heb ik snel weer de stap omhoog kunnen zetten.”
Waarom ben je niet doorgebroken bij Club NXT?
“Mja, hoe komt dat… Op een bepaald moment was het aan beide kanten moeilijk en was het tijd voor een nieuw avontuur.”
Op Instagram zagen we een filmpje waarin je zegt dat je soms met tranen in de ogen van training thuiskwam. Hoe kwam dat?
“Door een woordenwisseling, een kleine ruzie met een bepaalde trainer die mij zelfs zei dat ik later in eerste provinciale zou voetballen. Je probeert elke dag weer met een smile op training aan te komen en je best te doen, maar als het telkens opnieuw gebeurt… Dat was voor mij moeilijk om mee om te gaan.”
Toch Nicky Hayen niet, je laatste halfjaar bij Club T1 van Club NXT?
“Neen, zeker niet. Hij had het wel voor mij, maar het was toen gewoon op bij Club Brugge.”
Je hebt de reputatie een moeilijke jongen te zijn.
“Mja…” (lacht)
Hoe zie je dat zelf?
“Ik denk dat Kiki een jongen is die altijd een glimlach op zijn gezicht heeft, die graag de show steelt en belangrijk wil zijn in een ploeg. Dat lukt niet altijd en dan schommelen mijn emoties. Bij mij is het heel goed of heel slecht. Ik wil alles perfect doen en als dat niet lukt, heb ik soms problemen om daar goed op te reageren. Op mentaal vlak zet ik nog elke dag stappen.”
Hoe is vorig jaar eind januari die spoedtransfer naar Patro tot stand gekomen?
“Ik denk via Carl Hoefkens en Stijn Stijnen.”
Ook bij Patro had je het moeilijk en werd je snel uitgeleend.
“Als je twintig jaar bent en van een belofteploeg opeens in een zeer ervaren ploeg terechtkomt, vergt dat een hele aanpassing. Maar daar leerde ik van en dat werpt nu zijn vruchten af. Ik ken mijn kwaliteiten en ik weet: als ik mijn kopje erbij houd, doe wat er gevraagd wordt en elke dag hard werk, gaat het vanzelf.”
Waarom ben je bij Hasselt wel opengebloeid?
“Omdat ik daar veel vertrouwen kreeg van alle mensen rond mij; van de spelers, de staf en de voorzitters Sam Kerkhofs en Rik Verheye, die als papa’s voor mij waren. Dat was iets dat ik de voorbije jaren niet meer had gevoeld. Als ik mij goed voel, speel ik tien keer beter.”
Je kreeg er zelfs bezoek van Dries Mertens. Welke raad had hij voor jou?
“Dat ging vooral over mijn lichaamshouding, over het kopje niet laten hangen en zo. Ik was die dag ook te laat gekomen op de wedstrijd en hij zei dat dat niet kon.”
Stijn Stijnen, je coach bij Patro, is ook een vurig type. Geeft dat nooit vonken?
“Het botst wel eens, ja, maar soms is dat goed. Daarna is het zand erover en verder gaan. Hij is heel goed met mij, is veel met mij bezig, geeft mij vertrouwen en de vrijheid die ik soms nodig heb.”
Je beste vrienden zijn Ibe Hautekiet en Arne Engels, ook twee jongens die niet zijn doorgebroken bij Club. Schept dat een band?
“Die vriendschap is door de jaren heen opgebouwd. Maar als je bij Club te weinig kansen krijgt en een nieuwe uitdaging moet zoeken, wordt de band sterker. Nu speelt de ene in 1B bij Standard, de andere bij Celtic in de Champions League en ik in 1B.”
Zelfs in de tweede amateurklasse bleef jij zeggen dat je ooit de nummer tien van Real Madrid wil worden.
“Ja, dat is mijn droom en mijn doel en dat spreek ik dan ook uit.”
Doe je er ook alles voor?
“Ik weet dat het zeer belangrijk is om aan honderd procent te trainen, goed te slapen en goed te eten, dus probeer ik dat elke dag te doen. Sommige dagen is het wat moeilijker, maar moeilijk gaat ook. Het helpt wel dat ik in Opgrimbie samenwoon met ernstige jongens als Niels Verburgh en Justin Verlinden.”
We zijn benieuwd wat er nog komt.
“Ik ook.” (lacht)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier