KV Oostende heeft dit seizoen een pak tegenslagen te verwerken. Niet het minst de zes punten in mindering na wanbetalingen door de Amerikaanse aandeelhouders. Gedurende het seizoen waren er zo enkele cruciale momenten waarop de sportieve toekomst van de club wordt bepaald. We pikken er de meest markante uit.
Op de derde speeldag rook Oostende z’n kans tegen nieuwkomer Club Luik, maar de promovendus presenteerde zich compact en potig. De twee goals voor de rust waren niet meer dan verdiend. KVO speelde beter in de tweede helft en Mo Berte lukte de 2-1. Alleen, referee Quentin Pirard – onthoud de naam – keurde de goal af voor onbestaand buitenspel. De goal had niet automatisch een punt opgeleverd, maar KVO zag een eventuele comeback gekeerd en bleef met een ‘wat als’-gevoel achter.
Een leuk acterend Oostende kwam op voorsprong, maar het was de 1-1 van de 16-jarige Konstantinos Karetsas die wenkbrauwen deed fronsen. Niet alleen het fluwelen zolenwerk en de dito afwerking, maar liep de tiener niet vanuit buitenspel richting Liam Bossin? Bij KVO claimen ze van wel, maar de Challenger Pro League is blijkbaar geen videoref waard en dus was een second opinion uit den boze. Anderzijds had KVO het geluk wel aan zijn kant toen een schot van Ewan Henderson via de paal en de hiel van de keeper in doel ging. De 2-1 vasthouden lukte echter niet.
Oostende speelde toen een van z’n beste matchen van het seizoen en hield de titelkandidaat prima onder de knoet – vooral in de eerste helft. Hoewel Berte de debatten opende, morste KVO met kansen. D’Haese miste zelfs een penalty. In de tweede helft voerde Beerschot de druk op, met een gelijkmaker als resultaat, maar een heel seizoen lang leefde het gevoel dat Oostende tegen de Kielse Ratten altijd had moeten winnen. Zondagmiddag, dan maar?
KVO begon sterk, met onder meer een bal tegen de lat van Berte en een goeie poging van Juanda Fuentes. Maar even na het half uur kon Eric Ocansey door de buitenspelval glippen en doelman Bossin omspelen. Ook hier zou de VAR een belangrijke rol hebben kunnen spelen, omdat Ocansey misschien een knietje buitenspel zou hebben gestaan. De tweede helft was treurnis troef, en een week later, na een nieuwe matige pot tegen Beveren, werd coach Stijn Vreven ontslagen.
Michiel Jonckheere en Kurt Bataille namen vervolgens als duo in de dug-out plaats. KVO speelde vrank en vrij, direct en verticaal voetbal, en kreeg kansen bij de vleet – net zoals tegen Beerschot. Maar onder meer Wylin, Henderson, Hartwig en Medley kregen de verdiende winner niet tegen de netten. Hoewel toen een zeer hoopgevende prestatie, overheerste ontgoocheling over toch weer twee gemiste punten.
Absolute non-match. Punt. Yannick Loemba, die in 2015-2016 negen keer voor KVO speelde, zette de Luikenaars verdiend op voorsprong met een razend knappe plaatsbal van buiten de zestien. Z’n tweede goal in de tweede helft, een afgeweken bal, was symptomatisch voor de offday van KVO. Coach Jamath Shoffner zou het dan ook hebben over de slechtste match van het seizoen.
Sieben Dewaele had met een vlam op de lat en een bijna-rake kopbal in de eerste twintig minuten KVO op weg kunnen zetten naar een mooie zege. Helaas keerde de partij vollédig na het half uur: ref Pirard leek te twijfelen na een duel tussen Massimo Decoene en Liam De Smet. Een noodrem van Decoene of schwalbe van De Smet? Het eerste, oordeelde Pirard, hoewel er nog andere KVO’ers in de buurt stonden. Pirard is ook de ref van de acht (!) rode kaarten in Beerschot-Deinze. Nu, nadien zakte Oostende ineen en scoorde Club NXT bij het begin van de tweede helft drie keer in vijf minuten.
Tegen de kwieke jonkies van Racing Genk moesten er punten worden gepakt. Maar na een half uur kregen de Kustboys een zeer discutabele penalty tegen: Cedric Nuozzi ging onderuit na een vederlicht duel met Dewaele. 1-0 en KVO kwam de klap niet meer te boven. Hoewel Pérez knap de gelijkmaker scoorde, wist Oostende het belangrijke punt weer niet vast te houden.
In de laatste rechte lijn van deze competitie trok Oostende naar de voorlaatste in de stand. De match begon vreselijk, met een rode kaart voor Decoene die na licht contact Fall onderuit haalde. Zogezegd laatste man, maar Jonas Vinck liep ook nog mee. Ook over de Luikse penalty, in het slot van de eerste helft, kan je argumenten pro en contra opwerpen: liep Fall tegen doelman Gabriël, of was het andersom? Dat Pérez onterecht werd afgevlagd voor buitenspel en Amade de daaropvolgende rebound niet kon verzilveren, wekte begrijpelijk Oostendse woede op. Desondanks rechtte KVO de rug, maar dat Raillot op het uur geen tweede geel kreeg na een professionele trekfout, begreep niémand. Die laatste toch een blunder van ref Michiel Allaerts, die nota bene de bekerstunt van KVO tegen Genk (3-1) floot.
Slechts drie teams kregen meer strafschoppen in hun voordeel: Jong Genk (9), Patro Maasmechelen (7) en Lierse (6). Met vijf stuks mag KVO niet klagen, alleen wist het geen enkele te verzilveren. Zowel Berte (3 februari, tegen Lierse), Cedric Van Daele (14 januari, tegen Zulte Waregem), D’Haese (30 september, tegen Beerschot), Henderson (17 september, tegen SL16) als Fuentes (2 september, tegen Seraing) misten. Verrassend genoeg verloor KVO geen enkele van die matchen (drie keer winst, twee draws), al heeft de misser van Fuentes een zuur randje: in het slotkwartier de winning goal tegen concurrent Seraing laten liggen kan in de eindafrekening zwaar doorwegen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
