De tweede interlandbreak in de Challenger Pro League is een feit, en dat betekent dat het tijd is voor een tussentijdse balans. Bij KV Kortrijk oogt het rapport van Michiel Jonckheere en zijn manschappen veelbelovend, al duikt er ook één buis op. Onze KV Kortrijk-watcher Eli Decruyenaere blikt terug op de seizoensstart van de Veekaa.
Thierry Ambrose (9/10): Michiel Jonckheere noemde hem “de beste speler van de competitie”, en de cijfers geven hem geen ongelijk. Met zes doelpunten en vier assists is Ambrose niet alleen topschutter, maar ook de meest bepalende speler van de Challenger Pro League. Dat hij nog steeds het Kortrijk-shirt draagt, mag een zegen heten voor de club. Zijn invloed op het spel is simpelweg onmisbaar.
Matthew Anderson (8,5/10): De Schotse vleugelverdediger gooit hoge ogen. Met zijn uitstekende voorzet brengt hij iets wat zijn voorganger Dion De Neve ontbrak. Anderson is de assistenkoning van de Challenger Pro League en doet met zijn speelstijl denken aan Kortrijk-icoon Kristof D’Haene.
Michiel Jonckheere (8,5/10): Met zijn 35 lentes jong beleeft hij dit seizoen zijn vuurdoop als hoofdtrainer, maar ondanks zijn jonge leeftijd is er van beginnersfouten geen sprake. De Oostendenaar legde meteen zijn accenten en smeedde een uitstekende groepsdynamiek. De nederlaag tegen Beveren is misschien een kleine domper, maar met 22 op 27 staat Kortrijk nog steeds op de rechtstreekse promotieplaatsen.
Gilles Ruyssen (8/10): De eerste zomertransfer van de club stelt niet teleur. Hij ontpopt zich in sneltempo tot de leider van de defensie en is zelden op een foutje te betrappen.
Marko Ilic (8/10): Maakte in de voorbereiding geen al te beste indruk, maar groeide in de competitie uit tot een belangrijke steunpilaar. Tegen Club NXT voorkwam hij de eerste nederlaag, en vooral in de wedstrijd tegen RWDM behoedde hij zijn ploeg met enkele cruciale reddingen van nieuw puntenverlies.
Lennard Hens (7,5/10): Kwam samen met boezemvriend Gilles Ruyssen over van eersteklasser Dender en groeide meteen uit tot een onmisbare pion in het team van Michiel Jonckheere. Met drie doelpunten en twee assists toonde hij zijn waarde al meermaals. Zet hij die lijn verder, dan moet hij in staat zijn om de dubbele cijfers aan te tikken.
“Anderson doet met zijn speelstijl denken aan Kortrijk-icoon Kristof D’Haene”
Jellert Van Landschoot(7/10): De werkmier van de ploeg: als er iemand is die elke wedstrijd zijn truitje natmaakt, is hij het wel. Of hij in de hoogste klasse ook potten kan breken, moet nog blijken.
Boris Lambert (7/10): Stille kracht op het middenveld die voor het nodige evenwicht zorgt. Bekroonde zijn sterke seizoenstart met twee doelpunten en prijkt bovenaan het lijstje van spelers met de meeste balrecuperaties per wedstrijd.
James Ndjeungoue (6,5/10): Wordt door Jonckheere uitgespeeld op zijn natuurlijke positie, maar komt voorlopig niet aan de enkels van buurman Gilles Ruyssen. Vooral het uitvoetballen blijft een belangrijk werkpunt voor de jonge Kameroener.
Brecht Dejaegere (6,5/10): De kapitein moet duidelijk nog warmdraaien. Dat hij niet meer het niveau van enkele jaren geleden haalt, is logisch, maar met zijn ervaring en kwaliteiten mag je van Brechtje toch wat meer verwachten.
Rudy Kohon (6,5/10): De jonge Fransman is amper 21, maar een boom van een vent. Hij knokte zich in de ploeg ten koste van Fofana. Van nature is hij een centrale verdediger, maar als rechtsachter komt hij goed uit de verf. Werkpuntje? Zijn agressiviteit: in drie wedstrijden kreeg hij al twee keer een geel karton onder zijn neus geschoven.
Lenn De Smet (6/10): Valt, net als broer Liam, zelden uit de toon. Speelt dit seizoen als rechterflank, terwijl hij in het verleden vooral als diepste man fungeerde. Begon het seizoen als basisspeler, maar moet sinds de komst van Vilmos Dénes vrede nemen met een plaats op de bank.
Vilmos Dénes (6/10): ‘Vili’ voor de vrienden heeft duidelijk nog wat tijd nodig om zich aan te passen aan de Belgische competitie. De Hongaarse dribbelkont beschikt over veel groeimarge, maar kon voorlopig nog geen potten breken in het Kortrijkse shirt.
Mohamed Fofana (6/10): Kreeg na een sterke invalbeurt op de openingsspeeldag tegen RSCA Futures zijn kans in de basis en deed dat behoorlijk. Maar een ziekenhuisbal in eigen huis tegen Club NXT deed hem de das om. Hij verloor zijn plek aan Rudy Kohon en kwam sindsdien niet meer van de bank.
Sixtus Ogbuehi (4/10): Het is te vroeg om van een miskoop te spreken, maar overtuigen doet hij niet. Hij scoorde slechts één keer – tegen, met alle respect, SK Londerzeel – en liet verschillende open kansen onbenut. Ook aan de bal lijkt hij voorlopig beperkt.
De Vlaeminck, Dewaele, Osifo, Liam De Smet, Nsolo, Challouk, Guèye en Hurtevent kwamen te weinig in actie voor een beoordeling.
