De Kortrijkse trein blijft maar voortdenderen. Na de overwinning tegen Lommel blijft de promotiedroom van de Kortrijkzanen springlevend. Een van de smaakmakers bij KV Kortrijk dit seizoen is de 21-jarige Schot Matthew Anderson, die met vijf assists in zijn eerste maanden meteen zijn stempel drukt. “Op korte termijn wil ik in de Belgische eerste klasse spelen.”
We ontmoeten Anderson aan het Guldensporenstadion op een winterse namiddag. Sneeuwvlokken dwarrelen naar beneden, maar de Schot lijkt het decor alleen maar leuker te vinden. Het interview is nog niet begonnen of hij lacht breeduit. “Dit weer doet me pas écht denken aan België”, grapt hij.
Sneeuwballengevecht
Op de Kortrijkse trainingsvelden was het die ochtend ijskoud, maar Anderson leek de winterse omstandigheden nauwelijks te voelen. Terwijl de sneeuwvlokken als confetti naar beneden dwarrelen, ontpopt de jonge Schot zich tot een van de sfeermakers van het geïmproviseerde sneeuwballengevecht. Een sneeuwballengevecht stond niet bepaald bovenaan zijn bucketlist toen hij zijn handtekening zette, maar hij geniet zichtbaar. “Het was fantastisch. Iedereen smeet de ene sneeuwbal na de andere, het ging écht alle kanten op. Vooral Marko Ilić was de pineut. Het is gewoon grappig om hem boos te zien worden. De Serviër in hem komt dan naar boven: hij wordt snel kwaad, dus is het leuk om hem wat extra te plagen.”
Afgelopen zomer maakte hij de overstap van het Schotse Celtic, waar hij nooit doorbrak in de A-ploeg. Toch voelt hij zich in Kortrijk helemaal in zijn sas. “Ik voelde me vanaf de eerste dag welkom en dat komt grotendeels door Marko Ilić. We speelden een oefenmatch tegen Club Brugge. Marko kwam me ophalen en bracht me naar de wedstrijd. We praatten de hele rit en ik voelde me meteen op mijn gemak.”
Michiel Jonckheere
Niet alleen de club, ook de stad wist hem snel te overtuigen. “Kortrijk is fantastisch. Ik ga bijna dagelijks naar Bon Dia. Ik haal er mijn koffie en op zondag ga ik er meestal ontbijten. Dat is intussen mijn vast ritueel geworden.”
Anderson had deze zomer meerdere opties. Verschillende clubs trokken aan zijn mouw, maar de wingback koos uiteindelijk toch voor een West-Vlaams avontuur. “Michiel Jonckheere was een grote reden waarom ik uiteindelijk tekende. Hij straalde zóveel positiviteit uit. En zijn cv: assistent bij Club Brugge, dat zegt genoeg. Hij is fantastisch met spelers, tactisch sterk, iemand die je echt beter maakt. Ik zei het nog tegen Marko deze week: het bestuur en de staf leveren hier ongelooflijk werk. Ik ben al bij verschillende clubs geweest, maar ik heb nog nooit in een kleedkamer gezeten waar spelers zó close zijn als hier.”
“Dat de supporters me vergelijken met Kristof D’Haene is een van de mooiste complimenten die je als voetballer kan krijgen”
Ook de supporters speelden een hoofdrol in zijn uiteindelijke beslissing. De allereerste video die Matthew Anderson bij KV Kortrijk bekeek, was die tegen Lommel, de legendarische avond toen Thierry Ambrose net geen standbeeld kreeg. “De sfeer die avond was weergaloos. Toen ik zelf voor het eerst voor onze fans speelde, dacht ik echt: dit is crazy. Vooral achter het doel: dat geeft je kippenvel tot achter je oren.” Het was niet alleen met zijn doelpunten dat Ambrose opviel. Ook zijn opvallende rode coupe stal de show. “Geweldig toch. Misschien moet hij het opnieuw doen als we de titel pakken. Ik ga het hem eens voorstellen. Dat zou fantastisch zijn.”
Matthew Anderson (21) is zo’n speler die meteen een glimlach op je gezicht tovert. Jong, gretig, technisch verfijnd. Bij KV Kortrijk zagen ze het potentieel al vanop kilometers afstand. Nils Vanneste vertelde het onlangs in Radio Djamel, de Kortrijkse voetbalpodcast: “Matthew Anderson stond bovenaan ons lijstje. Technisch en fysiek was hij fenomenaal. Toen onze hoofdscout belde en zei Ik heb er één gevonden op data die er torenhoog bovenuit steekt, wisten we dat we snel moesten handelen. We zagen één wedstrijd van hem en waren meteen verkocht.”
Ongelijk kan je de Sporting Director van KV Kortrijk niet geven. Dion De Neve werd in een mum van tijd vergeten, en ondertussen wordt de Schot zelfs al in één adem genoemd met clublegende Kristof D’Haene die onlangs nog de aftrap gaf tegen Patro Eisden. “Dat de supporters me vergelijken met hem is een van de mooiste complimenten die je als voetballer kan krijgen. Toen ik naar hier kwam en dingen opzocht over Kortrijk, was zijn naam de eerste die telkens terugkwam.”
Schots volksfeest
Niet alleen bij KV Kortrijk lopen de zaken gesmeerd voor Matthew Anderson, ook zijn thuisland Schotland beleeft hoogdagen. Na een zinderende thriller dwongen de Schotten voor het eerst sinds 1998 opnieuw een ticket voor het WK af. De Schotse wingback straalt nog na wanneer het onderwerp ter sprake komt. “Het was echt de beste wedstrijd die ik ooit heb gezien. Mijn mama was hier, dat maakte het nog specialer. Toen Scott McTominay die omhaal binnenramde werd ik helemaal gek. Ik denk dat de buren nog steeds boos zijn door het geschreeuw.” (lacht)
Hij is geen zoon van het Schotse voetbal, maar hij draagt de droom wél op zijn schouders. Anderson mag dan nog maar net komen piepen in België, ook hij kijkt voorzichtig naar dat grote podium. De droom is er, maar de nuchterheid siert hem. “Elke voetballer droomt ervan om het shirt van de nationale ploeg te dragen. Schotland is echt iets aan het opbouwen. Hopelijk kunnen we dit vaker doen dan de afgelopen dertig jaar. Het WK spelen zou geweldig zijn. Maar ik weet niet hoe realistisch dat is. Robertson, Hickey dat zijn jongens die bij de grootste clubs ter wereld spelen. Maar hoe dan ook zal ik elke wedstrijd supporteren.”
Kampioen
En dan is er nog dat dilemma dat we enkele weken geleden ook al aan James Ndjeungoue voorschotelden. Kampioen worden met KV Kortrijk of deze zomer het WK halen? Hij twijfelde geen seconde. “Kampioen worden. Zonder twijfel. Op korte termijn wil ik in de Belgische eerste klasse spelen. Adedire Mebude, een vriend van mij, zit nu bij Westerlo, en de ervaring die hij daar opdoet – spelen tegen ploegen als Anderlecht en Club Brugge – dat spreekt me echt aan.”
