Mooi, mooier, mooist

Sport kan mooi zijn. Maar sport kan ook lelijk zijn. Dat laatste slaat misschien nog het meest op het voetbal, met al zijn uitwasemingen. Racisme en extreem-rechts gedachtengoed in de tribunes – niet alleen Clubs North Fanatics met hun nazistische Kühnen-groet – machtspelletjes aan de top van de voetbalbond … En vooral, meer dan ooit in deze laatste dagen van de transfermarkt, in de bestuurskamers van de profclubs keiharde en meedogenloze business. Het ‘edele’ balspel is op het hoogste niveau louter nog een monopolyspel.

Zo zijn er intussen deze zomer al bijna 400 spelersbewegingen in en uit geweest – we houden de tel niet meer bij en de transferperiode loopt nog tot 6 september. En daarin zit één derde huur of verhuur, een veemarkt is het. Club Brugge bijvoorbeeld zit deze zomer aan 28,5 miljoen euro winst, maar Dedryck Boyata presteert niet naar behoren (naar zijn brutoloon van 3 miljoen euro dus) en moet zo snel mogelijk weg. Diegenen die hem voor dat loon hebben aangetrokken niét.

Het enthousiasme bij de fans rond de start van KV Diksmuide Oostende in derde amateur is dan ook begrijpelijk. Al zeker omdat juist KVO afgelopen jaren de speelbal was van rauwe Amerikanen die alleen maar dachten aan geldgewin en de club failliet achterlieten. Dan liever: ‘Lokale verankering met veel eigen jeugd en een financieel gezond, maar ambitieus sportief beleid’. Dan liever samen gezellig Wielsbeke ontvangen dan de schone schijn van profvoetbal – voetbal is in Oostende weer mooi.

“Liever samen gezellig Wielsbeke ontvangen dan de schone schijn van profvoetbal”

Maar gelukkig krijgt ook het profvoetbal soms een warme gloed. Zoals het initiatief van het Brugse Mintus-woonzorgcentrum Ter Potterie dat in de aanloop van het sowieso alweer beladen derby Club-Cercle van zondag voor zijn inwoners een Club-Cercle tussen de personeelsleden organiseerde. In het bijzijn nog wel van Club-coryfee Raoul Lambert en Cercle-icoon Jules Verriest. De oudjes vonden het geweldig, voetbal kan ook mooi zijn.

Zoals enkele dagen voor de start van de Women Super League dit weekend de vrouwenploeg van Club Brugge zijn samenwerking aankondigde met Think Pink, de vzw die strijdt tegen borstkanker. Het voetbal dat verenigt en zich engageert, als het goed is zeggen we het ook.

En dan is er nog het slot van onze ‘ongeziene’ sportzomer, woensdag gestart in Parijs: de Paralympics. De topatleten met een beperking krijgen stilaan de erkenning die ze verdienen. De Olympische Spelen waren al mooi, maar de Paralympische tonen topsport op zijn mooist.