23 jaar lang was Luc Vanden Meersschaut (70) de stadionomroeper van Club Brugge in het Jan Breydelstadion. Voor de Brugse stadsderby dit weekend ruimt hij plaats voor MNM-presentator Robin Keyaert (30). “Ik heb zelf beslist om te stoppen, de verplaatsingen werden mij te druk.”
In de shop van blauw-zwart zijn T-shirts te koop waarop Luc Vanden Meersschaut te zien is, toen hij in 1978 als Clubsupporter na de wedstrijd op Lokeren over de balustrade kroop om samen met de spelers op het veld de titel te vieren. Een kopie van de voorpagina van Sport 70.
“Als ik dat nu zou doe, zou ik gebrandmerkt worden als hooligan. Maar toen was er geen sprake van agressie. De fans van Lokeren applaudisseerden sportief na het gelijkspel met Club, dat blauw-zwart de titel opleverde”, vertelt Luc Vanden Meersschaut.
De Klokke
Toen was hij enkel nog fan van Club. Dat is deze Oost-Vlaming, hij groeide op en woont nog altijd in Denderleeuw, sinds oktober 1968, toen zijn vader hem voor het eerst meenam naar De Klokke. “Club speelde die dag tegen Standard Luik. Die wedstrijd heeft mij enorm aangegrepen, vooral door de voorlinie van Club, met Raoul Lambert, Johny Thio en Gilbert Balliu”, herinnert hij zich nog.
Als student en jonge handelsingenieur hij werkte veertig jaar in de banksector en het verzekeringswezen maakte Luc Vanden Meersschaut in de jaren 70 de gloriejaren onder Ernst Happel mee, met de bekerzege (de Roger ‘Davies-cup’) en de verloren finale van de beker voor landskampioenen tegen Liverpool in Wembley.
Blauw-Zwart
“Ik had geen abonnement bij Club, want ik speelde in de jeugdreeksen bij FC Dender, dat toen in bevordering en eerste provinciale acteerde. Zij het ook in blauw-zwarte tenue en met hetzelfde offensieve voetbal. Enkel als ik niet zelf voetbalde en als de studies het toelieten, kon ik naar de matchen van Club gaan kijken.”
In 1997, toen FC Dender naar tweede klasse promoveerde en verhuisde naar het gemeentelijk stadion, vroeg de coach van deze Oost-Vlaamse ploeg aan Luc Vanden Meersschaut of hij stadionomroeper wou worden: “Ik had ervaring met een micro, want in mijn studententijd was ik dj Bonaparte in dancing Goldstar in Denderleeuw.”
Dankzij oefenmatch
Hoe is hij uiteindelijk bij Club Brugge geraakt? Luc Vanden Meersschaut: “In het jaar dat Marcel Van Keirsbilck, de populaire stadionomroeper met de rollende ‘r’, zeventig werd en aangaf dat hij wou stoppen, speelden FC Dender en Club een oefenwedstrijd. Toen heeft blauw-zwart mij gevraagd of ik Marcel wou opvolgen. Een enorme eer, want hij was mijn idool.”
“23 jaar lang heb ik die opdracht zowel bij Dender als bij Club vervuld. Als bij wonder heb ik slechts enkele keren bij Dender een vervanger moeten aanstellen, omdat beide ploegen op hetzelfde moment thuis speelden. Vorige zondag was voor mij een hoogdag, op FC Dender mocht ik Club Brugge ontvangen. Want in Denderleeuw blijf ik het doen. Maar vraag mij niet voor wie ik zondag supporterde. Je vraagt toch ook niet aan een vader wie van zijn kinderen hij het liefst ziet?”
Wat maakt een goede stadionomroeper? “Zeker een krachtige stem en een goede voorbereiding. Om buitenlandse namen juist uit te spreken, had ik voor de match altijd een babbel met de sportief verantwoordelijke van de tegenstrever”, zegt Luc Vanden Meersschaut. “Je mag je ook nooit laten meeslepen door het enthousiasme van het ogenblik, zoals sommige van mijn collega’s bij andere ploegen al eens overkwam….”
Persbabbel
Luc Vanden Meersschaut mocht tien jaar lang de persbabbel met de twee trainers verzorgen in Jan Breydel: “Toen ik trainer Trond Sollied wees op de geslaagde invalbeurt van Alin Stoica, zei die droogjesweg: Are you married? Do you see your wife everyday? Well, I see Alin everyday. You have to manage your wife, I’ll manage Stoica!
Club-KV Mechelen was Lucs laatste match als stadionomroeper. Voorzitter Bart Verhaeghe schonk hem voor de match Club-Antwerp een truitje met de handtekeningen van alle spelers: “De Clubsupporters zeggen dat ze van mijn warme stem hielden.”
“Sommigen dachten ten onrechte dat ik wegens mijn leeftijd gedumpt werd door Club. Niets is minder waar. Ik heb zelf die beslissing genomen, omdat de verplaatsingen van Denderleeuw naar Brugge mij te druk en te gevaarlijk werden. Zeker in de wintermaanden.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
