Lukas Willen is zo’n jonge speler met veel maturiteit, op het veld en in zijn uitspraken. Wij voelden de nog altijd maar 19-jarige (!) verdediger aan de tand. “We zullen eens moeten stunten tegen een topploeg. Die 3 op 9 uit cruciale duels moeten we uitwissen, dat was te weinig.”
Hoe is het met jou, Lukas? Je bent terug van weggeweest na een blessure. Ging het om pubalgie?
“De term pubalgie neemt men soms te snel in de mond, zeiden de dokters me. Ik had inderdaad last in die regio, de schaamstreek. Maar op de MRI-scan was duidelijk te zien dat ik te kampen had met een ontsteking op mijn schaambeen. Da’s iets dat puur uit overbelasting kan optreden. Het is een typische blessure voor een voetballer. Wellicht kwam dat door de drukke periode waar ik uit kwam.”
Wanneer kreeg je last? Want je was toch zo’n twee maanden out.
“Toen ik aan de slag was bij de nationale ploeg (eind november, red.). Daar begon ik te voelen dat er iets verkeerd was.”
Het moet frustrerend zijn. Je staat in de basis bij een club in 1A, je wordt opgeroepen voor de Rode Duivels …
“Absoluut. Het was zonde. Dat stond niet echt in mijn carrièreplanning. Anderzijds komt een kwetsuur nooit op een gepast moment, hè. Op zich kon ik het snel aanvaarden.”
Hoe verliep het herstel?
“Ik mocht een tijd alleen maar ‘load management’ doen. Niet dat ik in mijn bed moest liggen, maar ik mocht bijvoorbeeld niet lopen en geen al te zware oefeningen doen. Ik bleef wel bezig om de spieren errond op te bouwen. Dat was met ups-and-downs. De ene keer had ik dan reactie bij het lopen, de andere keer niet. Daar moet je dan door. Het is draagbaar tot nu.”
Heb je dan nog last?
“Ik voel wel dat er daar iets is geweest, maar het is niet dat ik hinder ondervind om te lopen of te trappen op een bal.”
Op OH Leuven stond je weer in de basis. Maar wat liep daar allemaal verkeerd?
“Als je de samenvatting op televisie bekijkt, snap ik de reactie van iedereen. Er waren veel individuele fouten en we deelden cadeautjes uit. In de situatie waarin we zitten, is dat absoluut te vermijden. Anderzijds was er de eerste 26 minuten niet al te veel aan de hand, tot we in onze eigen voet schieten. Na de 1-0 was het op het mentale front moeilijk om nog een antwoord te bieden.”
Als de ervaren mannen zoals Bossut nu ook al de bal misslaan, dan wordt het wel heel moeilijk …
“Voor hetzelfde geld ging ik in de fout. Het is jammer dat Sammy dat overkomen is. Je kunt hem dat niet verwijten. Het is niet dat Bossut niet zijn uiterste best doet om het behoud te bewerkstelligen. Niemand wil dat we zakken.”
Hoe pakken jullie dat dan aan tijdens de week. Ik neem aan dat daar dan toch duchtig over gesproken wordt?
“Absoluut. We hebben twee lange dagen achter de rug. Er is heel veel gesproken tussen de trainer en de spelers. Het gaat dan niet per se om wat beter moet, maar wat anders moet. Het is niet zo dat we één keer naar die beelden kijken en dat de kous daarmee af is. Anderzijds, als je er zeven keer je hoofd over breekt … Dat helpt je ook niet vooruit.”
61. Dat is het aantal tegengoals, waarmee Essevee de slechtste van de klas is. Steekt dat als verdediger?
“Zeker, dat is niet echt een statistiek die je wil horen als verdediger. Ik wist het eigenlijk zelfs niet exact, hoor. Al ging ik er wel van uit dat we achteraan gingen bengelen. 61 tegengoals, als verdediger is het je job om zo weinig mogelijk doelpunten te incasseren. Natuurlijk steekt dat.”
In aanvallend opzicht blijven Vossen en Gano wel de weg naar doel vinden, da’s toch een opsteker?
“Ja, maar als je elke wedstrijd drie of vier keer moet scoren, dan wordt het moeilijk. We weten dat we een goal gaan maken, nu moeten we gewoon minder doelpunten slikken.”
Iets anders, ik zag op sociale media Ruud Vormer opduiken in het krachthok. Wat is zijn impact, zo als geblesseerde speler?
“Toen Ruud pas geopereerd was, zagen we hem niet zo veel op de club. De laatste twee weken wel weer. In die gesprekken over onze situatie laat hij zich gelden. En het klopt wat er geschreven wordt, heel de groep luistert naar hem. Jammer dat hij ons niet kan helpen op het veld.”
Zien we Vormer nog terug in het shirt van Zulte Waregem?
“Zijn herstel werd beraamd op minimaal zes weken, dacht ik. Ik ken zijn exacte medische paraatheid niet. Misschien kan hij nog één of twee matchen meespelen. Stel dat het er drie zouden zijn, heel graag.”
Na de 3 op 9 tegen rechtstreekse concurrenten en het verlies op OHL volgen nu drie topploegen met AA Gent, Standard en Antwerp. Hoe kijk je daar tegenaan?
“De ingesteldheid was om 9 op 9 te pakken, 7 op 9 ging ook goed zijn. 3 op 9 is te weinig voor de situatie waarin we zitten. Dat mag gezegd worden. Nu moeten we eens gaan stunten, ook voor onze fans die ons blijven steunen. Én die match tegen Eupen is zéér belangrijk.”
Geloven jullie zelf nog in die redding?
“Absoluut. Geloof in jezelf is één van de keys. Als je niet in jezelf gelooft, waarom doe je het dan?”
Hoe kijk je naar je eigen seizoen? Tevreden over je evolutie of eerder ontgoochelend door de situatie?
“Als je iets bereikt hebt, went dat heel snel. Je moet dus kijken waar ik stond in het begin van het seizoen. Alles wat ik nu al heb mogen meemaken, daar ging ik vooraf voor getekend hebben. Het is uiteraard een moeilijk seizoen. Maar er zijn niet veel jonge gasten die als verdediger kansen krijgen in een ploeg die het wat minder doet. Een klein minpuntje is die blessure. Anderzijds stond ik op OHL weer in de basis, dat is toch een beloning voor het harde werk.”
Ben je al bezig met volgend seizoen? Je hebt nog één jaar contract … En het worstcasescenario: zakken.
“Eigenlijk ben ik daar totaal niet mee bezig. Essevee heeft me een kans gegeven en ik ben iemand die mensen recht in de ogen wil kijken. Mijn makelaar is daar mee bezig, maar dat komt niet tot bij mij. Ik heb er alle baat bij dat Zulte Waregem in 1A blijft. Het is niet zo dat ik kan teren op wat ik gespeeld heb en zomaar weg geraak.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
