Algemeen manager Vincent Mannaert vertrekt eind dit seizoen na twaalf jaar bij Club Brugge. “Mannaert maakte van Club Brugge een echte business”, zegt sporteconoom Trudo Dejonghe. “Hij is de grondlegger van de moderne businessvoering in het professionele voetbal in België.” En zijn ex-coach Francky Dury over zijn sportieve verdiensten: “Ik zie het totaalplaatje en daar geef ik hem bijna 10 op 10 voor.”
Sporteconoom Trudo Dejonghe, afkomstig van Blankenberge, kent Vincent Mannaert (49) al lang. “Ik ben hem voor het eerst tegengekomen in 2003 ten tijde van de fusiegesprekken in Leuven”, vertelt hij. “Op een openbare meeting zijn we in gesprek geraakt en twee jaar later belde hij mij: hij was door Zulte Waregem gevraagd om algemeen manager te worden en wou dat ik eens met hem meeging naar de club. Daar was toen ongeveer niets. De ploeg ging naar eerste, maar het stadion was versleten, er was geen marketingdivisie, geen merchandisingdivisie en er waren zelfs geen computers.”
“Aan de ingang stond een kerststalleke, een kotje met de merchandising, met een reclame van Bakkerij ’t Fontijntje of zo. Rond het stadion was het afgeplakt met vuilniszakken om niet binnen te kunnen kijken en het regende binnen. Kortom: amateurisme. The old style: een voorzitter met geld die spelers koopt. Het was: we promoveren naar eerste klasse, wat nu? Vincent heeft daar in een jaar of vijf iets moois van gemaakt, met onder meer plannen voor het mooie stadion dat er nu is, een marketingafdeling, een merchandisingafdeling, B2B, B2C. Hij heeft daar alles uitgebouwd.”
Dat ging niet onopgemerkt voorbij: in 2011 haalde Bart Verhaeghe hem naar Club. “Wat Vincent in Waregem had gedaan, was in die tijd uitzonderlijk”, aldus Dejonghe. “Met hem haalde Verhaeghe de economie binnen bij Club. Mannaert is de grondlegger van de moderne businessvoering in het professionele voetbal in België – samen met Michel Louwagie en Ivan De Witte bij AA Gent.”
Echte business
“Ze zijn begonnen met alle administratie weg te halen uit het toen al oude en bouwvallige stadion en intussen zit de dagelijkse werking in Westkapelle. Het Basecamp dat ze daar neerzetten is ongelooflijk, met de nieuwste technologieën en alles erop en eraan. Vergeet niet: op Jan Breydel stonden de veldjes soms onder water, hé. Vincent maakte van Club Brugge een echte business.”
De vzw met twintig werknemers is intussen een moderne en lucratieve nv met meer dan honderd werknemers geworden. Vorig seizoen werd er een naar Belgische normen recordopbrengst van 176 miljoen euro geboekt.
“De omzetten zijn de laatste jaren relatief hoog, maar dat heeft te maken met de inkomsten van de Champions League en met die van de uitgaande transfers”, zegt Dejonghe. “Eigenlijk moet je de omzet van de operationele werking van de club door de dagelijkse werking nemen zonder die inkomsten om de basiswaarde van de club te kennen. Maar wat je Mannaert ook moet nageven, is dat hij snel heeft ingezien dat hét businessmodel is: jonge spelers omvormen van ruwe diamanten naar meer geslepen diamanten en hen doorverkopen – zoals nu weer Nusa bijvoorbeeld. Dat is de eerste functie van de Belgische competitie, voor àlle clubs.”
“Mannaert is de grondlegger van de moderne businessvoering in het professionele voetbal in België” Sporteconoom Trudo Dejonghe
Het vertrek van Mannaert bij Club Brugge verrast Dejonghe niet. “Ik denk dat hij het een beetje beu was. Die twaalf jaar hebben heel veel van hem geëist. In voetbal is het 24 uur per dag, 7 dagen op 7, 12 maanden aan een stuk. Het is constant kortetermijnstress, wat je in een gewoon bedrijf toch minder hebt. Ik weet het niet, maar ik denk dat hij een stap hoger zal gaan, naar de UEFA bijvoorbeeld.”
Hij is een profiel dat niet gemakkelijk te vervangen lijkt: ex-voetballer die rechten studeerde en de Vlerick Business School deed, man met drive, langetermijnvisie én intussen in alle aspecten van het topvoetbal enorm ervaren. “Een tweede Vincent Mannaert ga je niet vinden”, meent Dejonghe. “Maar de pool van mensen die rechten deden en economisch inzicht hebben om uit te rekruteren, is in 2023/2024 wel groter dan destijds. Je kunt hem natuurlijk ook vervangen door twee personen.”
Vijf landstitels
Ook óp het veld was Club Brugge de voorbije twaalf jaar onder de leiding van algemeen manager Vincent Mannaert buitengewoon succesvol. Het werd vijf keer landskampioen, won één keer de Beker van België en vier keer de Supercup, bereikte zes keer de groepsfase van de Champions League en stootte vorig seizoen voor het eerst door naar de achtste finales.
“Dat zijn fantastische resultaten”, zegt Francky Dury, ex-coach van SV Zulte Waregem die Mannaert destijds naar het Regenboogstadion leidde. “Ik kende zijn verdiensten als agent van een makelaarsbureau en als jurist van een bank en ik voelde dat hij goesting had om in het voetbal te komen. Ik heb hem toen aanbevolen bij voorzitter Willy Naessens, omdat ik vond dat er in de club nood was aan een ceo. Ik heb altijd heel goed met hem kunnen samenwerken.”
“Ik zie het totaalplaatje en daar geef ik hem bijna 10 op 10 voor” Francky Dury
Dury schat het werk van Mannaert bij Club Brugge heel hoog in. “Ik weet dat het allemaal teamwerk is, maar ook dat het niet voor iedereen weggelegd is om als algemeen manager alle departementen aan te sturen en daar ook nog het sportief blok – het belangrijkste – bij te doen”, benadrukt hij. “Ook omdat dat departement de laatste tien jaar een enorme transitie heeft ondergaan. Tegenwoordig omvat dat de coaches, de binnen- en buitenlandse scouting, de performance, de medische staf, de IT en de videoanalyse. Ik zie het totaalplaatje en daar geef ik hem bijna 10 op 10 voor.”
“Vincent heeft zelf ook ervaring als voetballer”, vervolgt Dury. “Je kunt met hem twee uur praten over 4-3-3, druk zetten, opbouw, afwerken en final third. Hij bezit de knowhow, de energie, het charisma, het geduld en als jurist de gave van het woord om, wanneer hij een prachtige deal afsluit, de andere partij de indruk te geven dat ook zij een goeie deal deden. Zo heeft hij Kossounou aan Bayer Leverkusen voor meer dan twintig miljoen euro kunnen verkopen terwijl die mensen naar huis zijn gegaan met het gevoel dat ze een fantastische zaak hadden gedaan – en dat is maar één voorbeeld. Dat is zéker niet iedereen gegeven.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
