Tony Obi bleef na zijn KVO-jaren in Oostende hangen: “Ik ben nogal gesteld op mijn indepencence”

Klein van gestalte, licht in gewicht, maar groot in het voetbal en warm als mens. Dat is Tony Obi (55), KVO-legende en horeca-icoon. En het levende bewijs dat ook wie van ver komt, een echte Oostendenaar kan worden. “Mijn leven is nu hier”, lacht hij. “In de UK heb ik geen toekomst meer.”

Tony Obi staat ons te woord in zijn typische Flenglish , een mengeling van Vlaams, Engels èn Oostends. Sinds twee jaar is hij de barman van Obi’s Pub, het café in het businessgebouw van de Diaz Arena, zoals het KVO-stadion op het Albertpark nu heet. In coronatijden is de pub dicht en gaat Tony de spelers drie keer daags eten brengen in hun trainingscentrum op De Schorre. “Dat doe ik ook heel graag. Ik zie geen supporters meer, maar sta wel tussen de spelers. Het leukste zou zijn als ik de twee kan combineren.”

Hoe lang ben je nu al verbonden aan KV Oostende?

“Ik startte 35 jaar geleden als speler van de eerste ploeg, toen in derde klasse. In mijn eerste seizoen was ik homesick en ik begon met lange tanden aan mijn tweede. Omdat ze niet meteen een appartement voor mij vonden, kreeg ik voor enkele dagen onderdak bij Roland Valentijns en Isabelle Benoot van restaurant ’t Ankertje op de Visserskaai.”

Voor enkele dagen?

“Ik voelde me daar zo goed dat ik er niet meer weg ben gegaan. Na de training smeet ik mijn zaksje aan de kant en begon glazen te wassen. Ik was graag tussen de mensen. Dat was mijn eerste experience met het barwerk. Ik deed het graag en ik drink niets van alcohol. Alleen op mijn verjaardag zou ik eens iets drinken.”

Je bleef in de horeca hangen.

“Lucy Loes kwam eens eten bij ons en vertelde dat haar zaak De Staminee op de Konterdam over te nemen was. We gingen kijken en zagen dat die zaak een enorm potentieel had. Ik stapte over naar provinciaal voetbal en werd vennoot van Roland en Isabelle in de zaak, die tot ’t Valentientje werd omgedoopt. Er was veel meer ruimte dan in ’t Ankertje, we konden er groepen ontvangen en het café draaide tot in de vroege uurtjes. We kenden er, zeker in de beginjaren, gouden tijden.”

Train je nog de jeugd bij KVO?

“Ja, al 34 jaar. Ik train de U7, kinderen van acht jaar. Ik heb het geluk dat ik in de laatste 30 jaar geen 4 kg ben bijgekomen. Ik weeg er nu 64, maar ben lang onder de 60 kg gebleven. Ik ben nog in goede conditie en op de training toon ik liever zelf iets voor dan het te expliqueren . Dat is veel duidelijker voor de kinderen en ze hebben er respect voor, want ze zien dat ik nog kan sjotten.”

“Ik heb altijd graag de meisjes gezien en mijn zoon is ook zo”

Je ontpopte je ook tot voetbalcommentator?

“Al een zestal jaar plaats ik mijn kijk op de matchen op de Facebookpagina van KVO. Velen appreciëren dat. Op 9 februari gaf ik, samen met ex-KVO- en Cercle Brugge-speler Johnny Nierinck, commentaar bij de bekermatch tussen die twee ploegen. Die werd door Focus-WTV uitgezonden op de websites van beide clubs. Ik gaf commentaar in mijn eigen Flenglish . Dat werd iets heel leuks en ik zou het nog willen doen.”

Waarom ben je gestopt met ’t Valentientje?

“Roland was al wat van leeftijd en bovendien zagen we de cijfers verminderen sinds de invoering van het rookverbod. Ik was intussen volledig eigenaar geworden. Mijn idee was altijd om het gebouw te verkopen en plat te smijten om er appartementen op te zetten, waarbij er dan één voor mij zou zijn. Maar toen bleek dat daar geen appartementsblok mocht komen. Het is een hele zever geweest om dan een nieuwe bestemming te vinden voor het pand. Tweeënhalf jaar geleden is het compromis getekend met een vastgoedzaak, die er zijn kantoor en enkele woonunits wil optrekken. Ook dat had veel voeten in de aarde. Hopelijk zijn we nu op de goede weg om de verkoop af te ronden in augustus. Maar rijk zal ik er niet van worden.”

Is het ook de liefde die jou in Oostende heeft gehouden?

“Ja. Ik ben al 30 jaar gelukkig samen met Pascale. Tien jaar hebben we samengewoond boven ’t Valentientje, maar nu niet meer. Dat is ons geheim om zo lang samen te blijven. Ik woon al niet meer thuis sinds mijn 16de. Ik kan koken, kuisen, wassen en strijken… en ben gesteld op mijn indepencence . Samenwonen is niets voor mij.”

Jullie hebben ook een zoon.

“Ja, Matthieu is nu 24 en woont bij mij. Hij speelde bij KVO tot bij de beloften, maar weigerde toen de kans om in de eerste ploeg op de bank te zitten. Dat was een ontgoocheling voor mij, maar hij combineert nu zijn werk met provinciaal voetbal bij KWS Oudenburg. Ik zie dat hij supergelukkig is en dat is het belangrijkste.”

Hij deed vorig jaar mee aan Temptation Island. Wat vond je ervan?

“Dat is voor hem een prachtige experience geweest. Door de lockdown waren er achteraf jammer genoeg geen optredens in nightclubs meer. Daar had hij wel op gerekend. Maar ik vond het goed. Ik nam alle afleveringen op en gaf mijn commentaar op Facebook. Ik ben wel blij dat hij zijn manieren heeft gehouden. Ik zou het niet leuk hebben gevonden als ik hem op het scherm had zien seksen onder opvliegende lakens. Maar Matthieu is een superjoviale gast, met alle kwaliteiten om iemand te verleiden. Ik heb zelf altijd graag de meisjes gezien en mijn zoon is ook zo.”