Essevee trekt de interlandbreak in met een 2-2-gelijkspel op het veld van hekkensluiter Dender, maar doet dat wel nog altijd op de achtste plek in het klassement. Sterkhouder Thomas Claes mikt op de linkerkolom. “We moeten proberen om daar zo lang mogelijk te blijven staan”, zegt de 21-jarige middenvelder, die opgeroepen werd voor de U21 bij de Rode Duivels.
Hoe gaat het met jou, je hebt je plek hier wel gevonden, hè?
Thomas Claes: “Het gaat heel goed met mij. Ik ben hier nu vier maanden. Alles is zeer snel gegaan, dat is een goed teken. Ik amuseer mij hier ook en de resultaten zijn aan de positieve kant. Dus onze inspanningen lonen.”
Er was wel het verlies tegen Union, hoe was de sfeer na die nederlaag?
“Onze prestatie was niet heel slecht. We hadden nochtans zelfs wat kansen op de counter. Toch breekt er altijd wel iets, als een reeks van zeven wedstrijden zonder verlies wordt afgebroken. We hadden wel wat tegenslag, maar je moet er ook bij zeggen dat Union een ploeg is die Champions League speelt op het veld van Atlético Madrid. We zijn een familiale groep en hebben elkaar opgepept.”
“Union is een ploeg die Champions League speelt op het veld van Atlético Madrid. Dat plaatst zaken in perspectief”
Er was ook het gevalletje Erenbjerg, met scheidsrechter D’Hondt die de bal al dan niet raakte. Maar zoals Jeppe ook zei: “We incasseerden ook drie andere doelpunten.” Jullie waren precies mentaal geraakt?
“Dat is misschien de goede samenvatting. We liepen allemaal naar de ref, want als daar dan een doelpunt uit voortkomt, dat is niet fijn. Een paar minuten later ging de bal op de stip. Dat loopt op… Tijdens de rust hadden we een serieus gesprek met onze coach, die ons op scherp stelde. We moesten focussen op die tweede periode, maar we slikten al heel snel een derde doelpunt. Dat heeft het zeg maar wat verkloot. We kwamen nog terug tot 1-3, maar de veer was gebroken.”
Was dat verlies een accident de parcours? Jullie stonden meteen met de voeten op de grond na de 1-4-cijfers.
“Misschien waren de cijfers wat overdreven. Maar we moeten het positieve meenemen uit die wedstrijd. Tegen zo’n ploeg iets neerzetten, geeft ook het gevoel van: oké, we kunnen het. Onze grootste fouten hebben we meteen aangepakt op training. De linies lagen te ver uit elkaar en er vielen gaten. We twijfelden soms wanneer druk te zetten. En dan kwamen we een stapje te laat. Op sommige momenten was het allemaal wat te plat.”
We zijn alweer aan een interlandbreak aanbeland. Heb je daar zin in? Want jullie zitten wel in een goede flow.
“Een interlandbreak komt vaak op een verkeerd moment. Maar dan krijg je wel de tijd om te reflecteren over wat je goed en minder hebt gedaan. Daarna trekken we richting Standard (op vrijdag 21 november, red.). Dat wordt sowieso een moeilijke match. In deze competitie kan iedereen winnen van iedereen. Het ligt vooral aan onszelf, hoe wij onszelf presenteren. Want als we nu tegen een grote of kleinere ploeg spelen, wij moeten gewoon altijd top zijn. Als we dat zelf niet zijn, pakken ze ons… no matter wie het is.”
Over het algemeen is de balans positief. Jullie hebben na veertien wedstrijden negentien punten behaald en jullie staan op de achtste plek in het klassement. Wie had dat vooraf voorspeld?
“We hebben een beetje boven onze verwachtingen gepresteerd, maar de verdiende punten pakken ze ons niet meer af. We zaten in een goede flow, het bleef maar duren. De drie punten binnenhalen, dat was precies een standaard geworden. We staan in de veilige zone, een puntje voor Charleroi. We kunnen alleen maar vooruitkijken of omhoog. Die plek in de linkerkolom moeten we zolang mogelijk proberen te behouden. Los van de resultaten kunnen we dan zeker tevreden terugkijken op het einde van het seizoen.”
Zou Racing Genk al spijt hebben dat ze je lieten vertrekken naar Zulte Waregem?
(lacht) “Dat weet ik niet.”
Had je zelf verwacht dat je je zo zou ontpoppen tot basispion? Als ik denk aan het middenveld van Essevee, dan denk ik Nnadi, Erenbjerg én Claes.
“Da’s een compliment. Ik had het gehoopt, maar zeker niet verwacht. Mijn doel was om zo snel mogelijk in de ploeg te geraken en het vertrouwen van iedereen te krijgen. Ik probeer nog altijd te groeien.”
Je wordt ook nog week na week beter, vind ik.
“Ik had dit niveau nog nooit ervaren, maar het was wat aanpassen. Ik probeerde zo snel mogelijk de juiste feeling te vinden op het veld en de juiste dingen te doen. Ik moest kleine details aanleren en elke week meenemen naar de volgende match. Zo groei je telkens één procent. Dat is iets waar ik voor sta. Ik ben heel veel bezig met voetbal en ik herbekijk ook mijn eigen matchen om te analyseren. En de staf helpt me ook.”
Zou het kunnen dat Ementa er ook iets mee te maken heeft? Doordat hij ballen bijhoudt, kun je gemakkelijker opschuiven.
“Anosike is echt een troef, hij zorgt voor rust als hij aan de bal is en dan gebeuren er zaken. Wij zoeken hem ook wel actief op, zodat we van daaruit kunnen bouwen of runs doen.”
Het moet ook leuk zijn om een tandem te vormen met Nnadi.
“Hij is de werker, zegt maar. Hij doet veel vuile meters. Het is handig om zo iemand achter of naast mij te hebben die veel opruimt. Zijn evolutie heeft mij ook verbaasd, als je weet dat hij in 1B niet veel aan spelen toekwam.”
Wat kan er eigenlijk nog beter aan jullie spel?
“In het laatste derde van het veld moeten we rustiger zijn. We moeten ons hoofdje wat meer omhoog houden en koel blijven. We moeten het overzicht behouden en geloof hebben. Misschien is het een werkpunt dat we via meerdere mensen moeten scoren. Ook al is onze diepe spits Ementa geen doelpuntenmachine, hij heeft een specifieke rol. Als iedereen zijn rol vervult, kunnen we boven onszelf uitstijgen. Dan draait de ploeg.”
“Als iedereen zijn rol vervult, kunnen we boven onszelf uitstijgen. Dan draait de ploeg”
Wat was het mooiste moment tot dusver, je eerste goal op het hoogste niveau?
“Nee, eigenlijk niet. Ik vond de eerste match het mooist. Dat gevoel kan ik moeilijk beschrijven. Ik debuteerde in de basis in een vol stadion. Ook mijn ouders waren heel trots.” (glundert)
Wat wens je op het einde van het seizoen?
“Dat we als ploeg blijven groeien en individueel sterker worden na tegenslagen. Én ik wil zolang mogelijk in die linkerkolom blijven staan en als team niet te veel geplaagd worden door blessures.”
