Bij de start van vorig seizoen was Manuel Osifo een aangename verrassing. Als talent van eigen bodem stond hij onder meer in de basis in topmatchen tegen Standard en Club. Tot gezondheidsproblemen de steile opmars stuitten. Na bijna een half jaar herstel is Osifo ‘back in action’ en nu spreekt hij voor het eerst sinds z’n uitval.
Jeugdproduct Manuel Osifo wordt eind deze maand 19 jaar en ondertekende in de zomer van 2021 z’n profcontract. Sinds vorig seizoen maakt hij definitief deel uit van de selectie. Leuk detail: als geboren en getogen Oostendenaar zette Osifo z’n eerste voetbalstappen bij het ter ziele gegane VG Oostende. Daarna belandde hij dus bij KVO en doorliep hij er alle jeugdrangen.
Op zijn zeventiende werd hij al opgeroepen voor de beloftenploeg van Kurt Bataille, finaal raakten ex-hoofdcoach Alexander Blessin en z’n trainersstaf onder de indruk van z’n kunnen. Op de slotspeeldag van play-off 2 in mei 2021 verving hij de afscheidnemende Kevin Vandendriessche op Standard. Het grote werk moest toen nog komen. Begin vorig seizoen maakte Osifo heel wat minuten met als hoogtepunten twee basisplaatsen, tegen Standard en Club Brugge.
“Dat waren werkelijk super ervaringen”, glundert de verdedigend ingestelde youngster. “M’n eerste invalbeurt in Luik was nog in een leeg stadion en het seizoen erop speelden we voor quasi volle tribunes. Ik kan het moeilijk beschrijven, maar het voelde aan als absolute waanzin. Het is zo’n speciaal gevoel om te spelen als je weet dat familie en vrienden in het stadion zitten. En achteraf krijg je dan leuke berichtjes toegestuurd. ‘We hebben je zien spelen wi’, echt heel tof.”
Gezondheidsproblemen
Maar op 26 september vorig jaar zagen we Osifo voor het laatst in actie, tijdens een invalbeurt thuis tegen Anderlecht. Daarna hield de club de communicatie sereen en wees het algemeen naar ‘gezondheidsproblemen’ bij de speler.
Wat was er nu precies gebeurd? “De week voor die match tegen Anderlecht voelde ik me al niet zo lekker: ik had weinig energie en m’n ploegmaats merkten op dat m’n gezicht gezwollen stond. Ik had daar zelf niet op gelet, eerlijk. Na de wedstrijd voelde ik me slecht en moest ik naar het ziekenhuis. Nader onderzoek toonde aan dat ik te veel eiwitten in m’n urine had zitten en dat er een probleem was met de nierfilters. Normaal moeten de eiwitten in het bloed terechtkomen en voor energie zorgen, maar dat was bij mij niet het geval. Van het ziekenhuis in Oostende ging het naar het ziekenhuis in Brugge, waar ik nog eens een week verbleef. Een biopsie van de nieren kon geen specifieke aandoening verklaren. Ik kampte met een plotse ontsteking – niets erfelijks, niets chronisch – en er was an sich niks mis met m’n nieren. Een specifieke oorzaak of aanleiding werd niet gevonden – iedereen zou het zomaar kunnen krijgen, uit het niets.”
Geen schade
“Niet veel later moest ik beginnen aan een zware cortisonekuur. Zes maanden lang mocht ik niet sporten – lees: voetballen – omdat de medicatie zo belastend was voor het lichaam. Zo verloor ik aanzienlijk wat spiermassa, kampte ik met een zwaar opgezwollen gezicht en moest alles terug van nul beginnen. Pas in maart kon ik het trainen hervatten en opnieuw opbouwen. Dankzij de steun van familie, kinesisten en dokters ben ik nu weer gezond. Omdat ik nog jong ben, heeft m’n lichaam zich ook snel kunnen herstellen. Het meest spijtige is dat ik uitviel nét op het moment dat ik veel speelminuten kreeg en nét in het seizoen dat ik m’n profcontract ondertekende. Het goeie nieuws: ik hou er geen blijvende schade aan over en kan niet hervallen. Mentaal kom ik hier sterk uit. Ik heb leren omgaan met tegenslagen”, klinkt het.
Positief
Goedgeluimd als we zijn, blikt ook Osifo met goeie moed vooruit. “De voorbereiding loopt zeer goed. Ik voel me weer honderd procent fit (lacht). Eindelijk! Ik amuseer me om na al die tijd eindelijk weer op het veld te staan en met m’n team te kunnen sjotten. De conditie is prima, de vorm zit snor. En in de oefenmatch tegen Oudenaarde (0-11, red.) pikte ik m’n goaltje mee.”
“Het is zo’n speciaal gevoel om te spelen als je weet dat familie en vrienden in het stadion zitten”
Osifo kan op verschillende posities uit de voeten. Iets wat zowel Blessin als nu Yves Vanderhaeghe is opgevallen. “Voorlopig speelt Yves me als centrale verdediger uit, maar in de oefenmatch tegen Torhout (1-4, red.) speelde ik een kwartier als ‘zes’ of ‘acht’ op het middenveld. Ik begon bij de jeugd als verdediger, bij de U13 belandde ik op het middenveld. Op die positie liet Blessin met ook invallen, maar m’n basisplaatsen waren steevast als rechtsachter. Mijn lievelingspositie? (denkt na) Toch het middenveld: je kan je aanvallend meer uitleven. Maar als verdediger is het ‘makkelijker’ spelen omdat je zicht hebt op het volledige veld en die een-op-eensituaties kan aangaan. Ik vermoed dat we op rechtsachter al veel opties hebben met Brecht Capon, Siebe Wylin, Kyle Duncan en Robbie D’Haese, en dat de trainer me vooral centraal zal uitspelen. We zien wel wat het beste is, het maakt me eerlijk gezegd weinig uit. Specifieke gesprekken hebben we daarover nog niet gehad”, klinkt het.
“De band met de trainer is goed. Het verschil tussen Blessin en Vanderhaeghe? Goh, Yves is rustiger. Alex was nogal een roeper. ‘Ja! Ja! Ja! Press press press!‘, klonk het al snel op training, gezien de focus op hoge druk en balbezit lag. Vanderhaeghe verheft ook z’n stem, maar hij komt kalmer over.”
Oefenmatchen
Benieuwd of Vanderhaeghe z’n kalmte kan bewaren na twee interessante oefenmatchen. Vandaag oefent KVO achter gesloten deuren tegen Deinze uit tweede klasse. Zaterdag om 15 uur oefenen de Kustboys – alweer – in Oudenburg tegen Zulte Waregem. Twee tegenstanders van niveau die ons wat wijzer brengen richting competitiestart.
(Timmy Van Assche)
