Altijd raak, vlijmscherp, maar fair. Zo tackelen onze huisanalisten Henk Vanhee (Club) en Roel Jacobus (Cercle) week na week de meest opvallende voetbalgebeurtenissen van het afgelopen weekend en werpen ze hun blik op hun volgende thuiswedstrijd. Stevig en zuiver op de bal, zoals een uitstekende tackle hoort te zijn.
Wij willen voetbal zien
Jimmy is een brave jongen. Hannes is een brave jongen. Thibo is een brave jongen. Christian, Gary, Lucas, Flavio, Warleson, Abu, Paris, Lawrence, Alan… het zijn allemaal brave jongens. Maar wat bereik je daarmee? De thuismatch tegen KV Kortrijk gaat in de geschiedenisboeken als één van onze slechtste vertoningen van deze eeuw. Een medesupporter verwoordde het treffend: het niveau van deze match was lager dan toen hij dertig jaar geleden bij de reserves van Lissewege speelde.
Mogen we ons vragen stellen bij de ernst en professionaliteit van de sportieve staf? Wanneer de ploeg alleen maar vruchteloos lange ballen naar voren stampt in plaats van efficiënt te passen: dan moet je als coach toch ingrijpen? Heeft Jimmy die aanpak doelbewust opgelegd? Of volgde hij consignes van hogerhand? In elk geval: wij willen voetbal zien. Voor tennis en atletiek bestaan er andere terreinen.
Stop met die idiote afleiding
De match was eigenlijk al vóór de aftrap verloren door dat stomme rookshowgedoe en de Las Vegas-aankondiging van de ploeg. Al die idiote afleiding haalde spelers uit hun concentratie en verknoeide zelfs het moment van ons strijdlied: de aftrap was al gegeven toen ‘Allez Cercle’ nog moest weerklinken. Voor klank en licht bestaan basket en volleybal, maar wij willen de focus op voetbal zien.
“Wanneer de ploeg alleen maar vruchteloos lange ballen naar voren stampt in plaats van efficiënt te passen: dan moet je als coach toch ingrijpen?”
Negentig minuten lang ontbraken snedigheid en zorgvuldigheid. Ontelbaar waren de slordige passen waarmee spelers hun ploegmaten in de miserie staken. Met als toppunt van knulligheid de strafschopfase, waarbij Ravych na een slecht toegespeelde bal verrast werd door een Kortrijkse aanvaller die plots voor hem neerviel. In geen honderd jaar was dit een penalty. Diezelfde ref had ons kort daarvoor wél een zuivere strafschop ontzegd toen een Kortrijkse verdediger met de arm een schot op doel afblokte. De ingezoomde vertraging op tv sprak boekdelen.
Kiekens zonder kop
Dit neemt niet weg dat Cercle het zelf tactisch verknoeide. Hierdoor zijn we de controle over het rechtstreeks behoud kwijt en moeten we op de laatste speeldag in Beerschot beter doen dan STVV in Kortrijk. Hopelijk bewijzen coach Storck en zijn degraderende Kerels hun trouwe thuispubliek na zeventien jaar in eerste klasse nog een laatste eer. Herr Bernd hield ons vijf jaar geleden op miraculeuze wijze in eerste klasse en maakte van KVK de meest gemotiveerde en stevige ploeg van play-off 3.
Als we zaterdag nog eens falen, wacht een dubbel barrageduel tegen ofwel het Patro Eisden van coach Stijn Stijnen of het KSC Lokeren-Temse van baltovenaar Radja Nainggolan. Lees: een riskante loterij tegen een gemotiveerde ploeg in the winning mood. De bittere kelk van 2024-25 moet tot op de bodem leeggedronken worden. En wat gaan we dan na de zomer zien: ons opnieuw in het verlies storten als kiekens zonder kop of resultaat door een echte tactiek?
