Altijd raak, vlijmscherp, maar fair. Zo tackelen onze huisanalisten Henk Vanhee (Club) en Roel Jacobus (Cercle) week na week de meest opvallende voetbalgebeurtenissen van het afgelopen weekend en werpen ze hun blik op hun volgende thuiswedstrijd.
Kampioen van de gelijke spelen
Een oude Brugse voetbalmop gaat over de nood aan twee versterkingen om een sukkelende ploeg weer tot resultaten te brengen. De directie vindt na lang zoeken een geschikt duo in Zweden: Heugneudig en Breudneudig. Alle gekheid op een stokje: hoeveel kansen moeten onze spitsen nog meer krijgen om de hoognodige en broodnodige goals te maken? We scoren bijna altijd wel iets, maar ondanks de vele mogelijkheden zelden meer dan de tegenstander. Het is al van 23 augustus – de 0-3 op Standard – geleden dat we in de competitie nog eens wonnen. In eigen huis was dat zelfs al van 17 augustus geleden.
De hoop op een overwinning stond dus hoog gespannen voor het duel tegen Zulte Waregem. Helaas, op de meest knullige manier speelde Ravych de bal kwijt en gingen de fusiejongens met voorsprong de rust in. Met man en macht lukte nog slechts de gelijkmaker en mochten we blij zijn dat de bezoekers ons op het einde niet afmaakten. Gelijkspel nummer zes, niemand doet beter (sic).
Waals gifgroen doet pijn aan de ogen
Het zou dan maar in La Louvière moeten gebeuren. Heel wat supporters keken uit naar het bezoek aan het nieuwste stadion van het land, zowaar een arena op ‘onze’ mensenmaat én in het groen. Het bleek niet allemaal goud wat blinkt. Er zijn elders meer comfortabele uitvakken en de overdaad aan gifgroen doet op de duur pijn aan de ogen. Het plaatselijke gif zat in de staart. Cercle ging furieus van start, maar wie tijdens overwicht vergeet te scoren, krijgt het deksel op de neus. Na een onhandig ontzetten – wie trapt er nu een bal weg recht naar het halve maantje? – kegelde een afstandspoging van de Wolven door een bos van benen tegen het net.
“Wie tijdens overwicht vergeet te scoren, krijgt het deksel op de neus”
Zelfs een dankbaar ontvangen penalty werd door Ngoura verknoeid. Met bloed, zweet en tranen kwam in de 92ste minuut dan toch de verlossende gelijkmaker. Ach wel nee, wat je gedacht: alweer dom balverlies en een gemiste tackle schonken de thuisploeg op een blaadje de winning goal. Bestaat er een prijs voor jezelf in de voet schieten?
Talent loont alleen met resultaten
De glans zal dit jaar van de Beker moeten komen. Maar dan moet het wel beter dan tegen Kortrijk. Opnieuw waren we het eerste halfuur de baas, mager beloond met slechts één doelpunt van jong talent Jurado. Kortrijk staat niet toevallig in de top van tweede klasse en speelde bij momenten beter dan vorig jaar in eerste. Maar hadden we tegen een echte eersteklasser gebekerd, dan lagen we eruit. Het wordt in de volgende ronde nagelbijten tegen KAA Gent, dat ondanks zeer zwakke matchen wel vijfde staat.
De tribunes morren over de sportieve keuzes en de nonchalance van sommige spelers. Maar een wonderlijke injectie mogen we niet verwachten, zo leert de jaarrekening 2024-25 die zonet bij de Nationale Bank neergelegd werd. De vennootschap boekte voor het derde seizoen op rij winst en deze keer de grootste ooit: ruim 6 miljoen euro. Maar dat geld werd onmiddellijk (een deel van?) uitstaande schuld bij Monaco afgelost. Daardoor blijven we spartelen met een overgedragen verlies van 19,5 miljoen euro, opgestapeld door de overname, investeringen in professionalisering en verliezen in de covid-periode. Volgens het verslag is toch een financiële opsteker voor dit seizoen: na afsluiting van het boekjaar volgden de transfers van Felipe Augusto, Thibo Somers en Abu Francis, samen een verwachte meerwaarde van 6,5 miljoen euro. Ook prestaties van eerdere transfers kunnen Cercle nog centen opleveren. Het opkweken van talent loont dus, maar dan moeten die van nu wel dringend beginnen te scoren en beter verdedigen.
