Stade du Pairay. Dat is de volgende halte voor KV Oostende richting een rustig seizoen. Met tien punten uit evenveel wedstrijden staat KVO nog altijd tussen de mensen, maar nu gaat het om de knikkers. De match tegen Seraing is belangrijk, maar ook in de weken erna volgen clashes die beter gewonnen worden – een puntje volstaat eigenlijk niet.
De Métallos wonnen vorige week enigszins verrassend op het veld van grote buur Standard en staan zo nét onder KVO in de onderbuik van het klassement. Raar ploegje, Seraing. Al hun negen punten pakten ze op verplaatsing. Behalve dat ze in eigen stadion nog geen enkel punt hebben gesprokkeld, wisten ze thuis zelfs niet één keer te scoren. Dat moet de Oostendse burger moed geven. En er is nog meer goed statistisch nieuws. Herinner je nog vorig seizoen, speeldag 33: KVO versus Seraing. Dankzij een penalty van Makhtar Gueye – nu een minimale rol bij de Spaanse tweedeklasser Zaragoza – graaiden de Kustboys in de blessuretijd een 2-2-gelijkspel. Nipt voldoende om zelf in eerste klasse te blijven en Seraing naar de degradatiebarrages te duwen. En óf er toen werd gefeest in de Diaz Arena. Eerder op het voetbaljaar, op speeldag 4, ging Oostende winnen bij de concurrentie met 2-3. Het zou één van de laatste matchen worden van Jack Hendry (nu Cremonese, red.) en Arthur Theate (nu Rennes, red.). Nick Bätzner pakte toen uit met twee assists en een goal, Thierry Ambrose én – alweer – Gueye vonden ook de weg naar het net. Kunnen Bätzner en Ambrose, beiden in goeie doen, opnieuw van zich laten spreken? De Luikse doelpuntenmaker én smaakmaker van toen, Youssef Maziz, hoeven ze niet te vrezen. Hij speelt nu bij zusterclub Metz.
Borinage
Gaan we nog iets dieper terug in de tijd, dan spelen de cijfers helemaal in het voordeel van Oostende. Na een hele carrousel nam het toenmalige RFC Sérésien in 2013 het stamnummer over van Royal Boussu Dour Borinage. Vier seizoenen lang in tweede klasse speelde KVO tegen de voorganger van het huidige Seraing: vijf keer werd gewonnen en slechts één keer verloren. Leuke details voor de nostalgici: bij de Walen stonden toen onder andere William Dutoit (bijvoorbeeld ex-KVO) en Chemcedine El Araichi (ex-Moeskroen, -Roeselare en –Kortrijk) tussen de lijnen.
Tegen Genk hadden we drie punten moeten pakken, maar we deden te weinig in de omschakeling
Maar terug naar vandaag. Seraing wordt een absolute must win voor KVO. In oktober alleen al wachten daarna nog Union (thuis), Antwerp (uit), Zulte-Waregem (thuis) en Club Brugge (uit). Je weet meteen welke matchen absoluut gewonnen moeten worden. “Vorige week hadden we oktober goed kunnen starten met een puntje tegen Genk”, beseft Brecht Capon. “Het hadden zelfs drie punten kunnen zijn. We komen er in de eerste helft goed uit, maar in de tweede helft deden we in de omschakeling te weinig met de vrije ruimte om voor grote dreiging te zorgen. Grote kansen waren er niet en gaven we ook niet weg – onze organisatie stond goed. Nu goed: Seraing wordt inderdaad een sleutelmatch, een heel belangrijke pot. Ook zij zullen deze wedstrijd absoluut willen winnen. Het is spijtig dat we niet minstens één bonuspuntje konden pakken.”
Goeie match
Het was de teneur na de wedstrijd: KVO verdiende tegen de Limburgers eigenlijk meer. “Algemeen speelden we een prima wedstrijd, hoor. Een goeie mentaliteit en dito organisatie. Na de interlandbreak was dit eigenlijk het beste moment om Genk te kloppen: ze hadden verschillende spelers met interlandverplichtingen. Kijk naar Standard, zij hadden vorige week óók meerdere internationals en daar wist Seraing wel van te profiteren.” Coach Vanderhaeghe onderstreept: “We stonden goed in blok en deden wat moest. Dus ja, in dat opzicht sterkt de prestatie tegen Genk ons voor de volgende wedstrijd. We kregen voldoende ruimte en vulden die naar loopvermogen goed in, maar voor doel was het – vooral in de tweede helft – te weinig.” Vanderhaeghe kan tegen Seraing niet rekenen op Kenny Rocha Santos, die tegen Genk z’n vijfde gele kaart pakte. Is er ook niet bij: David Atanga na z’n rood karton. “Ik las ergens dat ik een te grote kern heb en tien spelers te veel heb”, knipoogt de trainer. “Dus het schorsingsprobleem is alvast opgelost.” De coach kan nu wel weer voluit rekenen op Cameron McGeehan en Brecht Capon. “Ze brengen meer ervaring in het team en rust aan de bal. Ze laten het toe om de tegenstander af en toe achter de bal te laten lopen.”
Tegen Racing Genk mocht Brecht Capon z’n eerste basisplaats vieren. Eindelijk. Voordien speelde hij enkel zo’n goeie twintig minuten tegen AA Gent (1-3-verlies), Sint-Truiden (0-1-verlies) en Cercle Brugge (2-2). De intussen 34-jarige verdediger maakte tegen de Limburgers meteen de volle 90 minuten vol. “Ik ben blij m’n basisdebuut te mogen maken”, zegt de geboren Oostendenaar. “Vlak voor de openingsspeeldag op Anderlecht viel ik uit met een kuitblessure. Ik dacht toen nochtans op weg te zijn naar een basisplaats. Nadien was ik een beetje op de sukkel en kampte ik met problemen aan de andere kuit. (knipoogt) Dat is eigen aan de leeftijd zeker? Van het één in het ander sukkelen. Ik voelde me nochtans fysiek top en kende een fantastische voorbereiding. Maar goed, dat ligt nu achter ons.”
Pre-assist
Tegen Genk pakte Capon zelfs uit met een soort van pre-assist: het onschadelijk maken van een gevaarlijke bal in de eigen zestien met een ferme knal naar voren. Thierry Ambrose maakte het de Genkse verdedigers moeilijk, pakte uit met een geïmproviseerd hakje en bediende Fraser Hornby voor de 1-0, het tweede seizoensdoelpunt voor de Schot. “Of die verre bal zo bedoeld was? Wel, je schiet die lange ballen naar voren met een bepaald doel. Thierry en Fraser stonden één-op-één met de Genkse verdedigers en wogen echt op de defensie.” Zaterdagavond dat plannetje herhalen? (TVA)
Seraing – KVO, zaterdag 8 oktober om 18.15 uur.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
