Er werd maandagavond stevig gevloekt in de kleedkamer van KV Oostende. Het nipte verlies tegen AA Gent was eigenlijk vermijdbaar. Wat als het schot van Robbie D’Haese in de openingsfase een paar centimeter meer naar links was geweest, wat voor match gingen we dan krijgen? Nu, voor KVO is er niks verloren en voor D’Haese al helemaal niet. De Oostendenaar speelt zijn beste seizoen in de hoofdmacht van de Kustboys.
Zoef . Gent-keeper Sinan Bolat voelde het plots serieus tochten aan zijn kale knikker toen D’Haese met zijn rechter uithaalde. Pats , buitenkant paal. De 22-jarige winger greep zich naar de haren. “Ach, als je op Gent enkele goeie kansen krijgt en je verliest, is dat zuur. We waren de betere ploeg”, vat Robbie D’Haese het samen. Geen man overboord. Oostende blijft op de vierde plaats staan en treft in de laatste vier competitiematchen de drie hekkensluiters van de rangschikking. Moet lukken, toch?
Geen druk
“Eigenlijk hebben we ons doel – het behoud – al bereikt. Maar het gevoel in de groep is dat alles wat daar nog bijkomt, lekker is meegenomen. De top vier halen zou heel speciaal zijn voor deze jonge groep en we mogen best ambitieus zijn. Kijk, we staan zo dicht bij Play-off 1 en willen zeker Play-off 2 pakken. Er is evenwel geen druk dat het moét, niemand van bovenaf verplicht ons om PO1 of PO2 te halen.
“Het is wel jammer dat we dit topseizoen zonder fans afwerken”
De trainer legt er ook de nadruk niet op. Want als de druk té hoog is, dan creëer je dat gevoel van teleurstelling als het zou mislukken. En waarom? Als je ziet van waar we komen en als je ziet waar we nu staan, mag er van teleurstelling absoluut geen sprake zijn. Nuchter bekeken is het seizoen zelfs geslaagd met een tiende of elfde plaats. Nu voel je die extra spanning. Je speelt voor iéts. Ach, we moeten gewoon genieten. Alles gaat zo snel. Voor je het weet is het seizoen al voorbij en wie weet draait het volgend jaar allemaal wat minder. We moeten meer in het moment leven.”
Grote jongens
KVO eindigde eerder al eens op een vierde plaats in het seizoen 2015-2016. En in de jaargang 2016-2017 strandde de kustploeg op een vijfde stek en bekerfinale. “Ik herinner me nog goed dat ik samen met Jelle (Bataille) voor het eerst mee mocht op winterstage met de A-kern. ( glundert ) Dat was ook het jaar waarin we Racing Genk afstopten in de halve finale van de Beker van België. Het was mooi dat we toen met de grote jongens mochten meedoen, maar ik had niet het gevoel dat we er toen écht bijhoorden. En nu? ( lacht ) Amai, zoals het nu loopt… Ik heb als jeugdspeler veel wedstrijden in de tribune gevolgd. Die 6-0 thuisoverwinning tegen, alweer, Racing Genk (2016) blijft me levendig bij. Toen zou ik al blij geweest zijn om gewoon eventjes op het veld te staan.”
Twijfels weggenomen
Terug naar 2021. “In de voorbereiding duurde het eventjes vooraleer er nieuwe gezichten arriveerden. ( lacht ) Wij hadden ook zoiets van: ‘Wanneer komen hier nu extra spelers aan, zeg?’ De lichte twijfels die er waren na de verloren oefenmatch tegen Union werden allemaal weggenomen na een stevige overwinning tegen Cercle in de voorbereiding. Vanaf dan was het alleen maar ‘ full focus’ en gáán. Dit is misschien wel het beste seizoen van KV Oostende ooit. Net omdat het onverwacht is én omdat het vorig jaar zo slecht ging. Toen we al die jaren geleden vijfde en vierde eindigden, lagen de verwachtingen ook hoger door de aankoop van bekende namen. Nu waren er helemaal geen verwachtingen: niemand kende de trainer noch de spelers. Alles valt mooi samen.”
Voeten op de grond
“Alleen zonde dat we zo’n seizoen zonder fans afwerken. Je speelt altijd dat tikkeltje beter als supporters vol achter het team gaan staan of je naam scanderen. ( lacht ) Nu hoor je enkel directeurs Gauthier Ganaye en Thorsten Theys briesen in een leeg stadion… Het voelt een beetje als een veredelde jeugdmatch aan. Los daarvan: we mogen na dit seizoen niet arrogant worden. Het is niet allemaal zo vanzelfsprekend.
“Dat de trainer me op verschillende posities zet, geeft blijk van vertrouwen”
De trainer houdt ons met de voetjes op de grond. Of coach Alexander Blessin hier volgend jaar nog is? Dat denk ik wel – ik hóóp het toch. Iedereen heeft op zijn eigen manier een prima band met hem. De goeie uitslagen zullen interesse opwekken, dat wel. Maar deze club heeft na woelige jaren nood aan stabiliteit en een basis om op voort te bouwen. Blessin kan zichzelf extra in de kijker zetten door volgend seizoen te bevestigen.”
Overal gespeeld
KVO beleeft een topseizoen, D’Haese zelf ook. Hij heeft in deze jaargang 20 keer mogen aantreden, waarvan 14 keer als basispion – meer dan ooit tevoren. “Ondanks enkele kleine blessures en positiewissels denk ik toch mijn beste seizoen te spelen”, blijft de Oostendenaar voorzichtig en bescheiden. “Ik heb dit seizoen eigenlijk overal gespeeld. Tegen Anderlecht bijvoorbeeld naast Makhtar Gueye in de aanval, nu als linksback.”
“Dat komt omdat we tijdens de interlandbreak in september overschakelden van een 4-3-3 naar een 3-5-2. Aan die positie is het toch even wennen, vooral in defensief opzicht. Nu, ik kreeg van Jelle, Ari (Skulason) en Brecht (Capon) enkele goeie tips. Het verschil tussen de twee formaties? Als aanvallende flankspeler in een 4-3-3 ga je korter draaien en sprinten, terwijl je in een 3-5-2 lange rushes maakt.”
Blijven lopen
“Als ik kijk naar Jelle op rechts… ( trekt ogen open ) Die kan blijven lopen! Hij is beter in lange afstanden afleggen, maar ik haal het op de korte sprint. Terwijl een aanvaller een ploegmakker achter zich heeft staan, moet je het als verdediger soms simpel houden en ervoor kiezen om niét mee naar voren te trekken.”
Nadeel is misschien dat D’Haese, toch een aanvaller van opleiding, minder scoringskansen krijgt. “Als aanvaller zijn statistieken belangrijker, maar op links of rechts als joker – zo noemt Blessin onze positie – veel minder. Hij wil dat je hard werkt en druk zet. Ik ben alvast niet met cijfertjes bezig. Dat de trainer me op verschillende posities zet, geeft blijk van vertrouwen.”
(Timmy Van Assche)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
