Ronny Deila is bezig aan zijn wittebroodsweken bij Club. (foto Belga) © KURT DESPLENTER BELGA
Frank Buyse
Frank Buyse Senior writer

Wegens succes verlengd: we openen het nieuwe voetbalseizoen opnieuw met een prestigieuze reeks met de hoofdcoaches van onze West-Vlaamse eersteklassers. Daarin leggen we hen quotes voor van internationale topcoaches. Geen betere manier om, weg van de waan van de week, kennis te maken met de aanpak en visie van de nieuwe sportieve bazen bij KV Kortrijk, Cercle Brugge en Club Brugge, de enige drie overgebleven West-Vlaamse eersteklassers. Opmerkelijk trouwens: in juli vorig jaar heetten de coaches van onze topclubs nog Hoefkens, Thalhammer, Belhocine, Leye en Vanderhaeghe, geen twaalf maanden later zijn dat Deila, Muslic, Still, D’Hollander en Vreven. We volgen straks heus nog wel onze tweedeklassers Zulte Waregem en KV Oostende.

Die stoelendans onderstreept wat Hein Vanhaezebrouck ooit zei: “Voetbaltrainer staat op nummer één op de lijst van risicoberoepen.” Wat Georges Leekens, jobhopper bij uitstek, ook ooit zei: “Als je je contract ondertekent, teken je ook meteen je C4.”

Een hecht team creëren van een spelersgroep vol ego’s, that’s it

Het is in elk geval een gekke job. Dat Yves Vanderhaeghe, wiens voeten gebetonneerd leken in de West-Vlaamse klei, naar de woestijn in Saoedi-Arabië trekt, zegt veel. Niet alleen dat je er heel veel mee kan verdienen – dat de spelers nog steeds een veelvoud vangen, is gezien het belang van de T1 gewoon een anachronisme.

Is het dan ook zo’n moeilijke job? Het zal wel zeker? Al is de uitspraak van analist Youri Mulder misschien nog het meest relevant: “De beste coach is diegene die geen fouten maakt.” Maar dan ook diegene die niet fout wisselt? Die op het middenveld met een driehoek met de punt vooruit in plaats van met de punt achteruit had moeten spelen? Neen, zie Still verderop: “De job is maar voor 20 procent tactiek en 80 procent people management.” Het is altijd ons credo geweest, zo horen we het ook eens van mensen die daar lang hebben voor doorgestudeerd. Want dat spelletje wordt jaar na jaar steeds ingewikkelder gemaakt, al die unforced en unexpected data willen er een exacte wetenschap van maken. Tot men erachter komt dat het voor 80 procent om people management gaat: een hecht team creëren van een spelersgroep vol ego’s. En van hen betere voetballers maken, dat is er nog één van Michel D’Hooghe: “De beste coach is diegene die spelers beter maakt.” That’s it. En niet diegene die constant pionnetjes verschuift van 4-3-3 naar 3-5-2. En dus, bij Club: weg met Parker, leve Deila – daar lees je over twee weken alles over.