Zondag is het Cercle Brugge-Zulte Waregem. Nauwelijks zes weken na het ontslag van Yves Vanderhaeghe (51) en vier weken na het opstappen van Francky Dury (64) zaten beide ex-coaches gezellig samen. Voor een cursus over het vak Hoofdcoach, ‘a hell of a job’, zeg maar. Dury is intussen al een boek aan het schrijven over al zijn ervaringen. Zou daar ook iets in staan over dat contract met Club Brugge in 2011?
We moesten wel wat aandringen. “Wat hebben werkloze coaches te zeggen?” Maar…: gentlemen! Tevreden zelfs met koffie en spuitwater in brasserie Balthazar in Kortrijk, zo tussen Rumbeke en Hulste. Dury (plagend): “Kruishoutem (Kruisem, red.) is toch ook niet ver?” Om 4 uur ’s namiddags konden we hen toch geen Hof van Cleve aanbieden?
Vanderhaeghe (grinnikend): “Dat is voor topcoaches, zeker?” Ze zijn best goedgemutst, de vrije weken hebben duidelijk deugd gedaan. “Het is nu de eerste keer dat ik langere tijd thuis zit”, vertelt Yves Vanderhaeghe, die na zijn ontslag bij KVO, AA Gent en KVK omzeggens telkens meteen een nieuwe club had. “Plots had ik weer vrije weekends en konden we een vijftal dagen naar Marbella trekken. Maar ik wist al veel langer hoe zwaar de opofferingen als voetballer en trainer wegen op je familiaal en sociaal leven. Zeker als trainer heb je eigenlijk geen leven.”
Francky Dury: “Ik wist niet dat vrijheid zo leuk was. Als trainer ben je altijd bezig. Nauwelijks vrije weekends, je bent pakweg vier avonden per week weg of met voetbal bezig. En ik ben al trainer sinds mijn 26ste. Nu besef ik: gezond en vrij zijn, is het mooiste ter wereld. We zijn naar Tenerife geweest. Bijna drie weken mooi weer.”
Als vrijheid zo leuk is en je kan op 1 november officieel op pensioen, waarom zou je dan nog opnieuw aan de slag willen?
Dury: “Daar denk ik vandaag nog niet aan. Ja, ik heb al een vraag gekregen, uit het buitenland. Een verrassende vraag, maar ik wil daar niet verder op ingaan. Januari is geen evidente maand om ergens in te stappen. Maar ik heb alweer mijn werk: ik ben een boek aan het schrijven. Echt. Ik neem er een jaar voor. Elf maanden. Al mijn ervaringen van 38 jaar als coach.”
Wordt er in het boek ook eindelijk eens uitgelegd wat er van aan was met dat contract dat jij in 2011 zou hebben getekend bij Club Brugge?
Dury: “Neen, dat komt niet ter sprake. Mo how, we zouden het toch plezant houden?” (lacht)
Yves, meteen na jouw ontslag zei je dat je een avontuur in het buitenland zou zien zitten.
Vanderhaeghe: “Ja! Afwachten. Ik werk net als Francky zonder eigen makelaar, maar er zullen wel mannen zijn die ons hier en daar aanbieden, zeker?”
Dury: “Hoe denk je dat al die buitenlandse trainers naar hier komen? Toch niet gescreend door de clubs? Hoe kwam Blessin bij Oostende terecht? Toch ook via een makelaar?”
Zeker? CEO Ganaye zegt daar nu al een lijstje te hebben met mogelijke opvolgers van Blessin, coaches met hetzelfde profiel.
Dury: “Blessin: zesde met Oostende, maar wel Trainer van het Jaar. En hoe doet Oostende het dit seizoen? Meer zeg ik daar niet over.”
Vanderhaeghe: “Minder kwaliteit is minder punten. Ik wil ook nog iets zeggen over Elsner, die mij verving bij Kortrijk. Twee matchen van de tien gewonnen! En dan nog één dankzij een ingreep van de hulptrainer en Julien De Sart. Ik wil maar zeggen: al die grote mannen… Vraag hen maar eens hier om vier uur ’s namiddags in Balthazar. (lacht) Maar nu klink ik te veel als Calimero en dat wil ik niet.”
Dury: “Er is in België te weinig respect voor de eigen trainers. Dat valt niet te ontkennen. Toen Clement vertrok bij Club, las ik de kritiek dat hij niet bereid was geweest zichzelf opnieuw uit te vinden. Ik vind dat erg. Maar het kon nog erger: na het eerste interview met Alfred Schreuder schreef dezelfde journalist: dit had úren mogen duren… Terwijl iedereen voor Clement zijn hoed moet afzetten! Maar hij is een Belg.”
“Zulte Waregem is de enige ploeg buiten de top 5 die al 17 jaar onafgebroken in eerste klasse speelt. Zonder schulden te maken, hé. Een klein beetje respect zou dan op zijn plaats zijn. En dan eens een moeilijk moment? So be it! Na een 7 op 30 volgde vorig jaar een remonte waarin we tweede, na Club, eindigden. Ik heb daar niets over gelezen. Maar als een buitenlander dat doet, is het een topprestatie!”
Hoe lastig is het nu te moeten wachten op een telefoontje?
Vanderhaeghe: “Je wéét in dit vak dat het elk moment gedaan kan zijn, dat je de pineut kan zijn. Momenteel zit ik niet te wachten op een telefoontje. Maar als dat komt, wil ik een keer de juiste keuze maken. En als er niets komt, ga ik wel werken. (grinnikend) Ik heb al eens geïnformeerd bij de RVA. Ik word nog uitbetaald tot 28 februari, pas dan heb ik recht op stempelgeld.”
Waar heeft een coach het meest last van: van de media die een perceptie creëren, van negatieve supporters of van clubbestuurders die te veel naar het resultaat kijken? Eerst de media.
Dury: (blaast) “Gazetten moeten verkopen, hé. Een gewoon verslag verkoopt niet, er moet over gepraat worden. En dat zorgt voor een perceptie die vaak niet juist is.”
Vanderhaeghe: “Het gaat ook te vaak over geld. Het blijft voor ons een spelletje dat je wil winnen.”
Ik vind dat dat spelletje vaak door trainers te ingewikkeld wordt gemaakt. Is het zo’n moeilijk vak?
Dury: “Jullie maken het zelf ook vaak ingewikkeld. Ik zag Anderlecht-Standard op televisie. Ik hoorde de hele tijd over Emond: zoveel balcontacten, zoveel keer balverlies enzovoort.”
Vanderhaeghe: “Dat zijn dan nog de simpele cijfers. Op ons bureau komen andere cijfers binnen.”
Dury: “Analyses en stats van 100 bladzijden. Over één match, hé.”
“Cercle zet heel hard in op de analyses van inworpen. Wie raakt de bal als eerste, wie als tweede, enzovoort. Soms interessant hoor, maar men overdrijft soms.”
En dan de impact van de supporters. Francky, de harde kern van Essevee luidde bij jou het begin van het einde in.
Dury: “Het begon al voor het seizoen. Een oefenmatch op Ingelmunster tegen Cercle. Drie man die van de eerste minuut stonden te roepen: Dury buiten.”
Vanderhaeghe: “Juist! Ik herinner me dat.”
Dury: “We verloren die match met 1-2. Achteraf vroeg een steward mij om langs een andere kant naar de bus te gaan. Waar zijn we mee bezig, dacht ik. Na de zware nederlaag op Seraing wachtte ons een hele bende op. Misschien maar 0,15 procent van alle supporters, maar heel agressief, een gesprek was niet mogelijk. Maar het pijnlijkst was dat spandoek de volgende match, tegen Antwerp. Goed luisteren: 0% passie, 100% money! 100 procent money? Ik had dus net zelf twee jaar van mijn contract laten vallen!”
“Gelukkig wonnen we die match en sloeg het negativisme toch weer even om naar positivisme. De druppel was niet de 2-6 tegen Genk, maar de bekernederlaag op Eupen, van 0-2 naar 3-2. Toen kreeg het negativisme te veel impact op de spelersgroep. Eddy Cordier vroeg mij op een gegeven moment: zie je het nog zitten? Ik zei: Eddy, ik doe het nog altijd even graag en we gaan nooit zakken. Maar stel míj in vraag! Ik ben de agressiviteit en het negativisme beu en ben bereid om een stap opzij te zetten.”
“En na een goed gesprek met meerderheidsaandeelhouder Tony Beeuwsaert heb ik dat ook gedaan. Zonder probleem. Was ik 50, ik had dat nooit gedaan. Dan heb je nog de drive om ertegen te vechten. Ik had het al tien, vijftien keer uitgelegd…”
Bij Cercle stonden de pers en de supporters wél nog 100 procent achter jou, Yves. Waren de Monegaskische eigenaars dan het probleem? Volgens voorzitter Goemaere ging je te moeizaam mee in hun zogenaamd modern en wetenschappelijker project.
Vanderhaeghe: “Ik ben blij dat je het zo mooi verwoordt. (grijnst) Maar wat heeft de voorzitter te zeggen op Cercle? Je hebt eigenaar Rybolovlev, dan CEO Oleg Petrov, dan de sportieve baas van Monaco Paul Mitchell en dan de TD van Cercle Carlos Avina. (cynisch) Ben ik dan een ouderwetse trainer? Absoluut niet waar dus, ik wil hier voor 100 procent de voorzitter tegenspreken. (zucht) Avina heeft het in interviews vooral over theorie en principles, maar niet over voetbal.”
“Avina is heus een toffe gast, maar hij is eerder een zakenman dan een voetbalkenner. Ach, wie ontslaat er nu nog een trainer die wint? Ik had de steun van heel België. (zucht nogmaals) Wat mij stoort, is dat ik mij altijd moet verantwoorden, Ik ben 51 jaar, heb moeten vechten voor mijn plaatsje als profvoetballer, heb een regentaat Lichamelijke Opvoeding én ik heb alle trainersdiploma’s behaald. Dit is nu mijn achtste jaar als hoofdtrainer én ik heb leiderscapaciteiten. Dat zou nu plots allemaal weg zijn? Francky, hoeveel keer heb jij play-off 1 gespeeld?”
Dury: “Vijf keer met Zulte Waregem en één keer met AA Gent. En jij?”
Vanderhaeghe: “Vier keer. Maar ook al vier keer buitengegooid. (cynisch lachje). Ja, je wordt er cynisch van.”
Dury: “Een buitenlander komt veel makkelijker met alles weg.”
Vanderhaeghe: “Bij Cercle zegde Storck meteen de stage naar Spanje af. Hij wilde naar Malta. Dat kostte de club 50.000 euro.”
Dury: “Dat moeten wij eens proberen… Maar nieuwe mesjes snijden beter dan oude, hé.”
Dan moeten we nu bovenhalen: Thalhammer haalde na Yves met Cercle meteen 15 op 18 en het duo Simons-De fauw met Essevee 6 op 6.
Vanderhaeghe: “Dat mág je bovenhalen. Ik zag ook Eupen-Cercle. Niet om aan te zien. De spitsen deden niet mee, dat probleem had ik ook. Maar Cercle scoorde omdat twee spelers van Eupen tegen elkaar botsten. Blij voor hen, maar dat geluk had ik nooit.”
Dury: “Zelfde verhaal voor mij. Tegen KV Mechelen: van 1-2 in de 90ste minuut nog naar 3-2. Op Standard: twee keer op goal getrapt. Terwijl Standard de ene kans na de andere miste én drie keer op de paal schoot. Mag ik dan zeggen: beginnersgeluk? Maar ik gun het Timmy en Davy volledig hoor. Dat had ik ook in het begin, dat heb je nodig om carrière te maken.”
Vanderhaeghe: “Ik gun Cercle ook alles. Maar ik had evengoed die 18 op 21 neergezet. Absoluut.”
Wie wordt kampioen?
Vanderhaeghe: “Ik denk nog altijd Club Brugge. Maar het duurt wel lang van Union. Enorm leep en efficiënt.”
Dury: “Diepte, balvast, doelgerichte spitsen… Perfect systeem voor Mazzu.”
Vanderhaeghe: “Chapeau. Ik zeg niet dat ze het in play-off 1 niet kunnen volhouden.”
Moeten we het nog even over Propere Handen hebben? Liefst 56 personen worden naar de rechtbank verwezen, onder wie diverse trainers. Wisten jullie hoe het er vaak aan toeging?
Dury: “Ik vind niet dat we dat moesten weten. Eerlijk, ik wist dat niet. Ik heb ook verschoten.”
Vanderhaeghe: “Je hoort wel eens een verhaal, maar is dat dan waar?”
“We wisten wel dat op grote transferbedragen zware commissies aan agenten werden betaald. Maar de rest… En daarom hebben wíj niet het recht daar veel over te zeggen. Maar als alles waar is, is het zéér ernstig.”
Vanderhaeghe: “Nu is er de perceptie dat het hele Belgische voetbal corrupt is.”
Dury: “In 2012 pakten we met Zulte Waregem net naast de titel. Na twee buitenspelgoals van Standard op Sclessin en een goal afgenomen op Genk, in dezelfde play-off 1. Als je dan nu hoort wat er allemaal is gebeurd…”
Tot slot wil ik nog graag een pronostiek voor Cercle-Zulte Waregem.
Dury: “2-2”
Vanderhaeghe: “2-1!”
Bedankt heren. Zo evident was dit dubbelinterview niet.
Dury: “Volgende keer toch in het Hof van Cleve?”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
