Hard in hun muziek, hard in het supporteren voor hun club/vereniging. Dat zijn hardrockers Henk Vanhee (Club) en Roel Jacobus (Cercle). Zij vormen dit seizoen onze VAR, oftewel onze Voetbal Analyserende Rockers. Beurtelings werpen ze hun blik op de meest opvallende voetbalmomenten.
Rammstein op de heide
In de streek van de Limburgse vlaaien bleef het andermaal vruchteloos wachten op een kers op de taart. Nochtans was het gebak(kelei) in de Genkse heide opnieuw behoorlijk stevig van textuur. Thalhammer startte met hetzelfde basiselftal dat vorige week tegen KV Mechelen een hard bevochten maar doelpuntloos gelijkspel haalde. De verdediging kende pas in minuut 17 een eerste barstje. Een kopbaldoelpunt op hoekschop werd voor buitenspel afgekeurd nog vóór het uitdoven van de steekvlammen achter het doel. Wat doet trouwens zo’n klein afkooksel van Rammstein in een voetbalstadion? Zoiets laat je beter over aan echte specialisten zoals de Brugse vuurkunstenaar Flor Expeels. Die zou ik na een goal van Cercle wel eens brandend over het veld zien sprinten. Vlak vóór de rust mocht de Genkse kapitein Bryan Heynen nog eens de gasrekening nodeloos opdrijven met het eerste velddoelpunt dat doelman Majecki voor Cercle moest toestaan. Op één koude nacht zwijgen alle puiten, moeten Kévin Denkey en Olivier Deman gedacht hebben, toen ze met een kloeke combinatie direct na de koffie de bordjes gelijk knalden. Na vijf matchen eindelijk een doelpunt van een spits. Het was ijdele hoop: net als twee weken ervoor Standard, werd ook een leep toneelstukje van Genk met een strafschop beloond. Tweede keer Bryan Heynen – met bijhorende steekvlammen. Bij een moedig Cercle raakte het gas in de tank op.
Muzikanten kloppen voetballers
Terwijl het zomerse muziekfestivalseizoen op volle kracht verder stoomt, kreunt de voetbalcompetitie onder lome belangstelling. Honderdduizenden vertoefden de voorbije weken op Pukkelpop, Alcatraz, Dranouter, Kamping Kitsch, Moods, Parkpop, Campo Solar… noem maar op. Zet in deze eerste zomer na corona een orkest op je dorpsplein en iedereen komt erop af. Of het nu is om wild feest te vieren of gewoon van gezelschap te genieten. Zelfs middenin de week komen ze buiten voor Klinkende Kroegen, Wijklanken of Parkies. De mensen hebben het zó hard gemist van onbevreesd bijeen te kunnen zijn. Tekens ‘uitverkocht’ zonder de ongemakken van combiregeling of tribunepasjes.
Alsof dat nog niet genoeg concurrentie voor de groene mat was, brachten ook de Europese Spelen, Tour de France en de Vuelta dagelijks spektakel van de bovenste plank. Met telkens gefocuste sporters op hun piekvermogen, in tegenstelling tot warrige voetbalploegen die nog spelers mankeren of hun systeem niet op orde hebben. Hoe flauw is het wanneer het grootste nieuws niet van sportieve prestaties maar van transfersoaps moet komen? Al verkneukelt iedere sportliefhebber zich in de komst van de geniale gek Lamkel Zé naar Kortrijk.
Om je duim in je gat te kraken
Ondertussen moet Cercle al de broek oprollen voor het kelderwater. Met elk vier op vijftien punten vormen we met Zulte Waregem, KV Kortrijk en Standard het zangkwartet ‘Start Gemist’. Zaterdag thuis tegen Essevee is het al van móeten, wetende dat daarna de buren en Antwerp volgen. Puntengewin is zonder pardon nodig, willen we de ‘kleintjes’ Eupen en Seraing achter ons houden.
Naar verluidt was er deze week vanuit Monaco aanvallende versterking op komst. Hadden we voor creativiteit in de punt nu maar Stan Braem gehad. Duizenden Bruggelingen vragen zich af waarom dit toptalent uit eigen stad na een geslaagde stage geen contract kreeg. Als die diamant zaterdag tegen ons scoort, dan vloeken die duizenden Bruggelingen welgemeend: “Dat is vor j’n duum in j’n gat te kraken!”
Lees ook de andere columns op www.kw.be/onzevar
Onze VAR in Brugge
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier