Van een verrassing gesproken. Tegen Anderlecht dropte coach Yves Vanderhaeghe plots ene Andy Musayev in de basiself. Musa-wie? De youngster kende een prima voorbereiding en werd daarvoor beloond. “Of ik tegen Mechelen zal spelen? Dat valt te bezien.” Een aangename kennismaking met een nieuw KVO-jeugdproduct.
“Een droom die uitkwam: om voor zóveel toeschouwers en in dát stadion te mogen debuteren.” Met die woorden blikt de 19-jarige Musayev terug op zijn grote KVO-debuut op het veld van Anderlecht.
“Vanbinnen kende ik best wat stress, hoor. Maar na mijn eerste balcontact en goede pass richting David Atanga zat ik best goed in de match. Wanneer ik wist te zullen spelen? Wel, er was eerst een goed gesprek met de trainer en ik kende een goede voorbereiding. In de oefenmatch tegen Oudenaarde (0-11, red.) scoorde ik vier keer. Toen Nick Bätzner spijtig genoeg uitviel, kreeg ik mijn kans. Een dag voor de wedstrijd kreeg ik het nieuws te horen.”
Bij jeugd Club Brugge
Andy Musayev begon zijn voetballoopbaan in 2009 bij de ter ziele gegane stadsgenoten van VG Oostende. “Ik speelde er een tweetal jaar vooraleer ik in 2012 naar KV Oostende overstapte. Van de U12 tot U15 was ik actief bij Club Brugge, daarna keerde ik naar KVO terug”, overloopt Musayev.
“Bij de beloften speelde ik onder trainer Kurt Bataille, die aangeeft wie klaar is om door te stromen naar de A-kern, daar beslissen ze uiteindelijk wie de overstap mag maken. Onlangs ondertekende ik een eerste profcontract tot en met 2025, een mooi teken van waardering. Wanneer ik besefte prof te kunnen worden? Goh, vorig jaar behoorde ik bij de betere spelers van de beloften. Ik ging toen nog naar de hogeschool in Brugge, (knipoogt) maar de focus lag dan al meer bij het voetbal. Ik zag jonge spelers als Robbie D’Haese en Jelle Bataille doorgroeien naar de hoofdmacht. Ik dacht: ‘Dat wil ik ook kunnen.’ En kijk. Nu speel ik samen met Robbie.”
Die jongen kan fantastisch voetballen, dat zien we elke week op training
Musayev is geboren in Oostende – hij liep bijvoorbeeld middelbare school in atheneum Pegasus – maar zijn familienaam legt een bruggetje naar andere oorden. “Mijn ouders zijn Tsjetsjenen. Ze ontvluchtten in de jaren negentig de oorlog in het land en zijn hier een nieuw leven gestart. Behalve m’n ouders heb ik hier geen andere familie: mijn grootouders, tantes en nonkels wonen allemaal nog in Tsjetsjenië en elk jaar ga ik op bezoek. Behalve dit jaar. Door de voorbereiding kon ik niet naar daar reizen. Ik heb wel nog een broer en zus, maar die zijn niet in het voetbal actief.”
Bidden voor de match
“Van mijn ouders kreeg ik de Tsjetsjeense cultuur mee, zoals het geloof. Ik ben moslim en voor aanvang van een wedstrijd ga ik altijd bidden. Ik ben best streng opgevoed en dat kan me geholpen hebben in mijn ontwikkeling als voetballer. Weet je, mijn papa was zelf profspeler, onder meer in de Russische tweede klasse bij Grozny. Mijn vader speelde als spits en heeft me die offensieve blik meegegeven. Hij wou dat ik ook voetballer zou worden en heeft me daarin ferm gesteund. Zo komt hij altijd kijken naar mijn wedstrijden, zelfs al speelden we met de beloften in pakweg Eupen. Er is een duidelijk verschil in voetbalcultuur tussen België en Rusland. Hier krijgen jonge spelers veel meer kansen om tot ontwikkeling te komen.”
Tegen Anderlecht speelde Musayev als een soort schaduwspits, in de ‘pocket’. “Toen speelden we in een soort van 3-4-3-formatie, met Theo Ndicka en Atanga op de flanken. Maar mijn favoriete positie is op de linker- of rechterflank. Ik zoek graag de tegenstander op en ben snel in de eerste meters. Ik probeer iets bij te brengen met mijn creativiteit. En ik ben tweevoetig. Perfect tweevoetig? (lacht) Zo goed als. Nu, ik probeer altijd álles te geven.” Dat zag je al voor een stuk tegen de ‘Mauve’, waarin Musayev ook z’n explosiviteit etaleerde. “Ik ben nochtans een rustige mens, hoor. Maar eens ik op het veld kom, word ik een andere persoon, een andere Andy”, glundert de speler. “Ik kan bijvoorbeeld ab-so-luut niet tegen mijn verlies. Niet in het voetbal, niet in een spelletje FIFA en niet in een potje tafeltennis. Voetbal voor mij is als een rode lap op een stier.”
Lof van trainer
Een eerste evaluatie is positief, al schermde de persverantwoordelijke hem na de match op Anderlecht nog even af van de pers.
“Het was geen makkelijk debuut. Zo moesten we veel achter de bal lopen. Achteraf zei coach Yves Vanderhaeghe dat ik het goed heb gedaan. Yves is een uitstekende trainer voor jonge spelers en geeft ze veel vertrouwen. Hij probeert ons zo rustig mogelijk te houden.” Getuige ook de reactie van de trainer na afloop. “Die jongen kan fantastisch voetballen, dat zien we elke week op training. Het ziet er veelbelovend uit en we zullen hem alle mogelijke steun geven. Maar er is nog een lange weg af te leggen en Andy moet nog veel bevestigen. Laten we dus niet meteen alles bewieroken.”
Speelt Musayev ook tegen Mechelen zaterdag? “Dat valt te bezien, de bespreking moet nog komen. Nick Bätzner heeft alvast een revalidatietraining achter de rug. Ik hoop alvast op een invalbeurt, zodat ik kan laten zien wat ik kan. En mijn ouders komen alvast kijken. Nu moet ik hen nog een truitje met mijn naam op bezorgen”, besluit de aanvaller.
(Timmy Van Assche)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
