Jordi Lemiengre (47) volgt derby KVK-KVO met bijzondere aandacht
Een nieuw voetbalweekend, een nieuwe West-Vlaamse derby. Na Cercle Brugge kijkt KV Oostende nu KV Kortrijk in de ogen. De stugge Zuid-West-Vlamingen tellen slechts twee puntjes minder dan de kustploeg, wat de inzet van deze subtopper verhoogt. Alvast één iemand volgt het treffen met bijzondere aandacht: Jordi Lemiengre (47), ex-assistent bij zowel ‘Kaa-vee’ als ‘Veekaa’ en nu aan de slag bij Mandel.
Tussen de twee KV’s kan je een pak verbanden leggen: van de transfers van Brecht Capon en Yves Vanderhaeghe richting kust, tot de overgangen van Michiel Jonckheere en recenter nog Kevin Vandendriessche richting Leie.
Nog een ander bekend gezicht heeft de twee traditieclubs op z’n cv staan. Jordi Lemiengre was al assistent bij de Kustboys toen ze nog in tweede klasse speelden en zat de afgelopen twee seizoenen op de bank bij de Kerels.
“Ik was al trainer en liniecoach bij de jeugd van KV Oostende, toen ik stage moest doen bij een ploeg uit tweede of derde klasse om mijn UEFA A-diploma te behalen. Ik had het geluk toenmalig KVO-coach Frédéric Vanderbiest te leren kennen. Hij bood me een stageplaats aan en finaal een plek in zijn staf in het jaar dat we van tweede naar eerste klasse promoveerden (2013, red.).”
Drie KVO’s
Lemiengre zou uiteindelijk tot de zomer van 2019 bij Oostende blijven, en assistent zijn van in totaal zeven officiële coaches. Vooral de samenwerking met Yves Vanderhaeghe blijft hem bij.
“Ik was 18 jaar toen ik Yves als 21-jarige speler leerde kennen bij Club Roeselare, we studeerden zelfs aan dezelfde school in Brugge. Hij is een vriend voor het leven – dat kom je in het voetbal niet vaak tegen. Als er iets met hem zou zijn, sta ik meteen aan z’n deur – en omgekeerd. Weet je, hoofdtrainers en assistenten moeten elkaar blind kunnen vertrouwen. Dat was zéker het geval tussen Yves en mij.”
“Tot op vandaag heb ik drie KVO’s gekend”, gaat Lemiengre door. “Ten eerste: de overgang naar eerste klasse met beperkte middelen, een ware topprestatie van Vanderbiest. Ten tweede: het ambitieuze tijdperk met Marc Coucke. Vanderhaeghe heeft de doelstellingen voor 200 procent gehaald: play-off 1 in het eerste jaar, winnaar van de Europese play-offs, Europees voetbal in Marseille, en de bekerfinale. Die tijden zien we allicht niet zo snel terug. En dan als derde periode heb je het Oostende van vandaag, waarin de club in buitenlandse handen is. Noodzakelijk, of ‘t was over & out. Ik heb wel het gevoel dat het charmante kantje van de club dreigt weg te vallen.”
Op je honger
“Ik begrijp het wel, hoor: jonge spelers opstellen en ze met winst verkopen. Het is een verhaal van veel clubs, die de vele miljoenen nodig hebben om rendabel te zijn. Hendry en Theate bij KVO en Moffi bij KVK brachten veel geld op. Maar puur sportief is dat jammer. Als fan zit je elke transferperiode op je honger en moet je afwachten hoe de vertrokken sterkhouders worden opgevangen.”
Net daarom trekt Lemiengre grote ogen bij het werk van KVO-trainer Alexander Blessin.
“Een coach staat of valt met resultaten. Na de slechte start vorig jaar, kantelde het momentum in het voordeel van Oostende in die beruchte 0-1 op KV Mechelen. Voetbal is slechts een spelletje, maar kantelmomenten zijn belangrijk. Wel, ik stel vast dat ze vaak in het voordeel van KVO uitdraaien. Het is de verdienste van de trainer dat het team wéét wat te doen bij een tegenslag. Blessin slaagt erin om een ploeg te maken van nieuwe, jonge en onbekende spelers. Doe het maar, hé: met het vertrek van Bataille, Vandendriessche, Hjulsager en Sakala ben je pakweg 70 procent van je statistieken kwijt.”
“In alle eerlijkheid, na vorig jaar zag ik het wat somber in. (lacht) Maar ik moet mijn mening herzien. Toch hout vasthouden: Gueye schiet met scherp, maar wie zorgt voor doelpunten als hij er niet is? Nu, ik zie Oostende meedoen voor play-off 2, al hoop ik vooral op een rustig seizoen. De serie wedstrijden tegen gelijkaardige ploegen is belangrijk, maar Mechelen, Leuven en nu eerst Kortrijk zijn geen cadeau.”
Completer KVK
Kortrijk, dus. Tot afgelopen zomer was Lemiengre daar aan de slag.
“Ach, een fantastische traditieclub. Ik heb er met veel plezier twee jaar gewerkt. De accommodatie is niet de meest moderne en de club heeft haar limieten, maar het waren écht toffe jaren. Rood en wit heeft, net als KVO, een speciale plek in m’n hart.”
“Ik heb de indruk dat KVK nu een meer complete en evenwichtige kern heeft, in vergelijking met het jaar ervoor, toen Yves er werkte. De ploeg is versterkt, al zijn ze misschien te afhankelijk van Selemani. Nieuwe trainer Karim Belhocine houdt er alleszins een andere stijl op na dan de onlangs vertrokken Luka Elsner.”
“Oké, leg alle puzzelstukjes samen en je weet dat Kortrijk tegen Oostende een ronduit boeiende wedstrijd wordt – en bepalend voor beide teams. KVK staat twee punten achter op Oostende en kan bij winst een goeie zaak doen. En Oostende wil z’n mooie reeks doortrekken. (lacht) Ik hoop alleen dat we beter voetbal krijgen. Spijtig genoeg kan ik de wedstrijd niet live zien, want met Mandel United spelen we diezelfde avond tegen Dender.”
Mandel en ambities
Bij de Izegemse club uit eerste nationale begon Lemiengre aan een nieuw voetbalhoofdstuk, als assistent van Rudi Verkempinck. Vorig weekend boekten ze de eerste zege van het seizoen: 0-1 bij Rupel-Boom.
“Toch hadden we met wat geluk 12 op 15 kunnen pakken en zo eerste gestaan. We willen graag het spel maken, maar lopen te makkelijk tegen counters – en tegendoelpunten – aan. Onze 5 punten stroken niet met de ambities van de club. We hebben echt wel een goeie kern, met spelers als Libbrecht, De Smul, Tamsin, Van Hyfte en Ferber, en haalden Loïc Ritière en Amadu Jalloh bij Kortrijk. Onderschat eerste nationale niet. Er zitten ambitieuze teams die destijds naam maakten in de subtop van tweede klasse, zoals Dender, Club Luik, La Louvière, Patro Eisden en Tienen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier