Erevoorzitter René Menu wordt straks 88 jaar, maar praat vol vuur over ‘zijn’ KV Oostende. Sterker nog. “Mocht ik het mandaat krijgen, dan zou ik graag een adviserende rol spelen.” Verder neemt hij geen blad voor de mond. “Bestuur? Welk bestuur? De club wordt geleid door twee groepen aandeelhouders.” Al is er nog geloof in een positieve sportieve afloop, ook bij de andere erepreses Eddy Vergeylen.
René Menu is een rasechte Oostendenaar, opgegroeid in de Kaaistraat. Als 12-jarige stond hij al in de tribune van het Albertpark om AS Oostende, de voorloper van KVO, aan te moedigen. In 1969 belandde hij in het bestuur om vervolgens in 1974 tot clubvoorzitter te worden aangesteld. Zeven jaar lang, tot de fusie volgde in 1981. “Ik zit al 76 jaar in de voetballerij en was de laatste clubvoorzitter die zelf ook uit Oostende kwam”, knipoogt de fiere tachtiger.
“Ik blijf alle thuismatchen bijwonen en trok dit seizoen ook al naar Anderlecht, Club Brugge en Charleroi. Eerlijk: met Seraing speelden we tegen een van de zwakste teams van de competitie. En het was niet goed, hé. Oké, nieuwkomer Matej Rodin deed het achterin goed. Daar is bijna alles mee gezegd. Ik wil er toch een cijfertje bijhalen: statistisch zou je met 32 punten gered zijn, terwijl er nog 45 stuks te behalen zijn. Puur sportief geloof ik er nog in, maar dan moet er nú in actie geschoten worden. Weet je, eerder dit jaar speelden we nipt gelijk tegen Cercle Brugge. Ik zag voorzitter Vincent Goemaere in zak en as zitten en Cercle stond laatste. En kijk nu: die mannen staan nu op een tiende plek, hé. Zo rap kan het gaan. Maar dan is er wel versterking nodig. Met deze kern wordt het een moeilijk verhaal. Wat we nodig hebben? Grote, sterke spelers op het middenveld en in de punt van de aanval, gasten van pakweg 1,80 of 1,90 meter. Want ik denk dat we qua gestalte het kleinste middenveld van eerste klasse hebben, met jongens als Rocha, Dewaele, Ndicka, Bätzner en Amade. Kijk, vergeet de match op KV Mechelen van zaterdag: we hebben te veel afwezigen. Het moet gebeuren in de onderlinge duels tegen Zulte Waregem, KV Kortrijk en Cercle Brugge.”
Welk bestuur?
René Menu ziet nog een ander probleem. “Waar is la coeur d’Ostende naartoe? Ik zie steeds minder supporters op de tribune. Tegen Seraing: amper 2.700 toeschouwers. De fans kunnen zich met heel wat spelers niet meer identificeren, ze voelen zich niet vertegenwoordigd. Onbekende spelers worden gehaald om snel weer te verkopen of te verhuren. Het clubbestuur? Welk clubbbestuur? Je hebt enkel twee groepen aandeelhouders, minderheid tegen meerderheid.”
“Puur sportief geloof ik er nog in, maar dan moet er nú in actie geschoten worden” – René Menu
“Gelukkig is Frank Dierckens er nog, hij meent het goed met KVO. Een raad van bestuur zoals vroeger, met daarin tien tot vijftien beleidsvoerders, is er niet. Je hebt een CEO en een COO (Gauthier Ganaye en Thorsten Theys, red.) die er de ene keer wel en de andere keer niet zijn. Let wel, mijn kritiek is niet persoonlijk. Ganaye is een vriendelijke mens, afkomstig uit de buurt van Rijsel, net als mijn vrouw. Maar hij moet wel voor sportieve resultaten zorgen”, gaat René Menu verder.
Adviseur
“Weet je, ik zit al zo lang in het voetbal. Na het verlies tegen Seraing werd ik op één ochtend tijd wel zeven keer apart aangesproken over de gebeurtenissen bij Oostende. Ik heb nog veel contacten, in en buiten het voetbal. Ik zou het op prijs stellen mocht ik een meer adviserende rol kunnen bekleden. Alleen, ik heb geen mandaat. Mocht ik dat krijgen, dan kan KVO op mij rekenen om te helpen. Ik wil iets doen voor de club en ben beschikbaar.”
Eddy Vergeylen, intussen 78 jaar en voorzitter van 1987 tot 2006, treedt z’n kameraad bij.
“KVO is mijn geboortekindje, mijn hart bloedt als ik zie wat er allemaal gebeurt. De Amerikaanse investeerders moeten meteen renderende spelers aantrekken. Dat hebben ze tot dusver niet gedaan. Het begint te nijpen – Zulte Waregem en Kortrijk zijn duidelijk versterkt – en dat hebben we ook verteld aan Ganaye. Hij neemt tenslotte de beslissingen over de transfers en het sportieve beleid. Hij zou er goed aan doen om meer op de club aanwezig te zijn en z’n aandacht te vestigen op de problemen hier. Hopelijk luistert hij naar ons”, klinkt het.
“We moeten bijna rekenen op een toverformule: we maken te weinig goals en houden te weinig de nul. Ik spreek me niet uit over trainer Dominik Thalhammer, maar Yves Vanderhaeghe hadden ze nooit mogen ontslaan. Yves had gewoon het spelersmateriaal niet. Als clubleiding moet je in situaties als deze ook onderlinge gesprekken voeren met de trainer en de spelers. Voetbal is een ploegsport.”
Puzzelwerk
Alsof de sportieve zorgen nog niet groot genoeg zijn, moet trainer Dominik Thalhammer een resem spelers missen. Zijn geblesseerd: Maxime D’Arpino, Cameron McGeehan, Fanos Katelaris en Fraser Hornby. Die laatste heeft de groepstraining wel deels hervat, maar KV Mechelen komt – behoudens een ultieme verrassing – te vroeg. David Atanga is twijfelachtig. En dan heb je nog drie geschorste spelers: Thierry Ambrose, Osaze Urhoghide en Robbie D’Haese. Dat is in totaal bijna een volledig basiselftal.
“Ze hadden Vanderhaeghe nooit mogen ontslaan, hij had gewoon de spelers niet” – Eddy Vergeylen
Sterker nog, met het uitvallen van Ambrose en Hornby beschikt Thalhammer zelfs niet meer over een ervaren centrumspits. De zoektocht op de transfermarkt naar aanvallende opties zat begin deze week in een stroomversnelling. Dapo Mebude, Mohammed Berte of Andy Musayev maken zaterdag allicht hun opwachting, ook Alessandro Albanese – die bij de nieuwe technische staf niet in de bovenste schuif ligt – zal allicht noodgedwongen terugkeren in de wedstrijdkern. Achterin zal Brecht Capon waarschijnlijk de voorkeur krijgen op Zech Medley als vervanger van Urhoghide.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
