Gouden generatie van Club Brugge krijgt portret cadeau voor winst tegen Juventus in ‘78: “Jullie zijn basis van ons DNA”

De oudgloriën van Club die de match tegen Juventus speelden in april 1978. © BRUNO FAHY BELGA
Stefan Vankerkhoven

Dinsdagavond vlak voor de Champions League wedstrijd tegen Juventus huldigde Club Brugge de spelers die in april 1978 de halve finale wonnen tegen deze Italiaanse topclub. “Jullie hebben de basis gelegd voor het DNA van Blauw-Zwart: bluven goan”, zei voorzitter Bart Verhaeghe.

Zeven oud-spelers van Club Brugge en twee weduwen – de echtgenotes van Birger Jensen en Fons Bastijns – tekenden present: Georges Leekens, Paul Courant, Dirk Sanders, Julien Cools Jantje Simoen, Jos Volders en Bernard Verheecke. De gouden generatie van Club onder trainer Ernst Happel midden de jaren ‘70.

Portret

Ze kregen, samen met ex-voorzitter Michel D’Hooghe een portret, vervaardigd door kunstenaar Frank De Decker, die eerder ook al het standbeeld van Raoul Lambert maakte. Laatstgenoemde verscheen niet op het appel, hij vertoeft in het ziekenhuis.

Drie spelers haalden voor ons herinneringen op aan de halve finale van de Champions League in april 1978. Paul Courant moest noodgedwongen wegens een kwetsuur vanuit de tribune toekijken en zag hoe een verdediger – Fons Bastijns – de 1-0 nederlaag van de heenwedstrijd uitwiste.

Geschiedenis

“We beseften niet dat we geschiedenis aan het schrijven waren, we waren zo gefocust op de wedstrijd”, bekent Bernard Verheecke, die nu al bijna twintig jaar in Portugal woont en voor het eerst in jaren opnieuw voet zette in het Jan Breydelstadion. “’t Was echt gek, ik mocht niet verdedigen van coach Ernst Happel.”

Verdediger Georges Leekens beaamt: “We speelden 4-2-4 tegen een Italiaanse ploeg. Aanvallen moesten we. Wat een lef van Ernst Happel. Nochtans zaten veel spelers in de lappenmand, Club was verzwakt. Paul Courant speelde niet mee, Raoul Lambert voetbalde op halve kracht met een inspuiting, wat het einde van zijn carrière betekende. Daardoor kon hij niet eens aantreden in de finale tegen Liverpool op Wembley.”

116de minuut

“Zelf verdween ik in de zestigste minuut in de catacomben, mijn ligamenten waren gescheurd, na een aanvaring met de Italiaanse speler die ik zelf al met een stevige tackle ‘goedendag’ gezegd had. René Vandereycken slaagde erin om in tijdens de verlengingen – in de 116de minuut – het winnende doelpunt te maken. Drie spelers stonden klaar om de bal in het doel te glijden. Dat zegt veel over onze vechtersmentaliteit.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Expertise