Bij Cercle Brugge nam Jimmy De Wulf als assistent het hoofdtrainerschap op zich. Er zijn bij groen-zwart nog trainers die dat destijds hebben gedaan zoals Eric Lagrou in 1991 in de plaats van Han Grijzenhout. “Ik ben een beetje een chauvinist en geloof in de mensen die nu bij Cercle bezig zijn.”
Eric Lagrou (72) nam de taak van hoofdtrainer op zich in februari 1991. De Bruggeling herinnert het zich nog goed. “Het was na de 10-0-nederlaag tegen Club. De week erop moesten we naar Waregem. Ik voelde toen als assistent-trainer dat de afstand tussen de spelersgroep en Han Grijzenhout niet meer zo close was. Die uitslag in de derby hadden de spelers wellicht doelbewust zelf in de hand gewerkt om een signaal te geven aan het bestuur. In Waregem verloren we opnieuw en twee dagen nadien vroegen ze mij of ik hoofdtrainer wilde worden.”
Net als nu was het voor Lagrou duidelijk. Hij moest opnieuw voor een goede sfeer zorgen en vooral: Cercle in eerste klasse houden. Pikant detail: dat seizoen zijn Beerschot en Sint-Truiden gedegradeerd. Groen-zwart kreeg twee speeldagen voor het einde zekerheid. “De slotmatch was in en tegen Kortrijk. Het was bij momenten spannend, maar door mijn goede contacten met de spelers is het uiteindelijk goed gekomen”, weet Eric. “Dat was een seizoen met Branco Karacic, Jerko Tipuric en Josip Weber die het jaar nadien onder Henk Houwaart helemaal ontbolsterde.”
Volgens Lagrou binnen een zeer fantastische spelersgroep. “Eigenlijk door minder mensen dan nu begeleid”, benadrukt hij. “Georges Ingelbrecht en Franky Carlier deden toen op sportief vlak alles. Er waren de drie voormalige Joegoslaven, omringd door heel wat Belgen, ook Bruggelingen. En Josip? Hij trainde niet graag. Hij trapte liefst naar doel. Met Houwaart lukte dat beter dan met Grijzenhout.”
Mindere voetballers
Na een prachtig seizoen gaat het in deze competitie voor Cercle heel wat minder. “Men had jonge spelers die zich konden opwerken, tijd moesten krijgen om te rijpen. Een goed eindresultaat zorgde voor Europees voetbal. Mijn indruk is dat ze vorig seizoen betere voetballers hadden. Ook die Europese wedstrijden speelden een rol. De 3-2 op Beerschot is daar een voorbeeld van. Een match die nooit verloren mocht worden, maar wel enkele dagen na de match tegen het Schotse Hearts kwam.”
Cercle had moeite om met die midweekmatchen om te gaan. “Eigenlijk zijn de betere spelers dat seizoen vertrokken. Het duurde te lang voordat Denkey er zich kon overzetten dat zijn transfer met Nieuwjaar er niet kwam. Plus, in die transferperiode had Cercle altijd een goed scorende spits in huis moeten halen. Cercle verloor in de terugronde weinig matchen, maar won er amper één. Over het hele seizoen geef ik doelman Maxime Delanghe toch het meeste punten. Hoe hij Warleson in doel heeft vervangen. Chapeau!”
Zichzelf blijven
Als een gewezen assistent die het hoofdtrainerschap overnam kan Eric zich inleven in wat Jimmy De Wulf nu doormaakt. “Hij kent de Belgische competitie, net als de spelersgroep die toch wel achter hem staat. Jimmy moet in de eerste plaats zichzelf blijven. Het is zo dat de spelers dikwijls veel meer een gesprek aanknopen met een assistent. Het is een soort van wederzijds vertrouwen dat je opbouwt. Op die manier weet je wat er binnen de spelersgroep leeft én vooral wat ze kunnen. Want het is meestal de assistent die de trainingen geeft. Daarom is zijn aanstelling als hoofdcoach op zo’n korte termijn een zeer goede keuze”, vindt Lagrou.
Hij hoopt dat Cercle het behoud kan verzekeren. “Er zijn nu twee thuismatchen. Dat zou toch een voordeel moeten zijn. Maar, niet gemakkelijk. STVV heeft een nieuwe trainer, Kortrijk mag niet onderschat worden, met een trainer, een specialist in die zaken. Op Beerschot ten slotte moet er sowieso gewonnen worden. Ik ben van nature altijd positief. Ik geloof in een goede afloop. Het is aan de spelers die de groep kunnen motiveren, op sleeptouw nemen, dat ze dat ook doen.” (ACR)
