De gelijkenissen tussen de Rode Duivels en Club Brugge

“Ik kon mij niet van de indruk ontdoen dat er gelijkenissen waren tussen het voetbal van de Rode Duivels en dat van Club de laatste maanden: veel balbezit, met saaie tikjes breed en achteruit, maar weinig verrassing en weinig verticaliteit.” © BELGA
Henk Vanhee
Henk Vanhee Zanger 'Cowboys & Aliens' en gastblogger voor kw.be

Hard in hun muziek, hard in het supporteren voor hun club/vereniging. Dat zijn hardrockers Henk Vanhee (Club) en Roel Jacobus (Cercle). Zij vormen dit seizoen onze VAR, oftewel onze Voetbal Analyserende Rockers. Beurtelings werpen ze hun blik op de meest opvallende voetbalmomenten.

De herneming

Nu de internationals van Club die opgevorderd waren om voor hun land te gaan opdraven in de woestijn van Qatar allemaal zonder veel glorie weer verschenen zijn in het door de vrieskou geteisterde Westkapelle, kunnen wij ook (zij het wat met de natte vinger) de draad van het Belgische voetbal weer oppikken. Nog voor het einde van het jaar staan er twee thuiswedstrijden op de kalender. Twee matchen die we zonder excuses moeten winnen. We hebben er eerlijk gezegd het raden naar in welke mentale toestand en fysieke conditie de spelers momenteel vertoeven. Met uitzondering van Buchanan en in mindere mate Larin en Skov Olsen waren onze jongens eerder figuranten in de kunstmatig opgeklopte zandstorm in Qatar. De rest van de jongens had vakantie en kon even reflecteren over een zeer wisselvallige eerste seizoenshelft met spraakmakende en straffe prestaties in de Champions League, maar ook over de fletse soep die op eigen bodem soms werd opgediend.

Ik kon mij niet van de indruk ontdoen dat er gelijkenissen waren tussen het voetbal van de Rode Duivels en dat van Club de laatste maanden: veel balbezit, met saaie tikjes breed en achteruit, maar weinig verrassing en weinig verticaliteit. En er zijn nog wel meer parallellen te trekken tussen het WK en de eigen competitie. De meest succesrijke ploegen grijpen terug naar een verdedigend concept dat ik dood en begraven achtte, met hier en daar een hedendaagse toets. Het meest genoot ik van Engeland, met hun fris van de lever voetballende jongens. Helaas leed ook de Albionvloot vroegtijdig schipbreuk. De overwinning van de poëzie in het voetbal zal voor een andere keer zijn, dat is duidelijk.

Huidschilferbuitenspel

Ik ben heel erg benieuwd hoe de Belgische scheidsrechters kijken naar zo’n tornooi. Om de vier jaar heeft de FIFA de pretentie om nieuwe standaarden in te voeren op het wereldtoneel, maar dit jaar denk ik dat er meer twijfel dan eenduidigheid werd gezaaid. Via het peperdure 3D-systeem introduceerde men het ‘huidschilferbuitenspel’. Hoeveel armlastige competities kunnen zich dit speelgoed permitteren? Men liet ook toe dat een wedstrijd 10 minuten langer duurde. Met de bewaking van de fair play was het dan meestal maar pover gesteld. De overbescherming van enkele halfgoden stak ook geregeld de ogen uit. Ik voorzie in mijn glazen bol voor 2023 dan ook verhitte discussies op nationaal vlak, VAR-inquisities, panelgesprekken met grijzende, zichzelf zeer ernstig nemende autoriteiten die de heen- en weer gegooide modder zorgvuldig zullen moeten pareren met stilstaande beelden en alternatieve invalshoeken. Dit tornooi zorgt voor verlengingen op het thuisfront.

Koud beton

Ondertussen sta ikzelf ook wat twijfelend in de startblokken. De tickets voor de bekermatch tegen STVV en de achtste finale voor de Champions League tegen Benfica liggen wat aarzelend maar keurig uitgeprint te wachten op de kast. Ik kocht voor mezelf ook dikke blauwe kousen en nieuwe, stevige stappers om het koude beton van het Jan Breydelstadion straks voor de zoveelste keer te trotseren.

Terwijl op dit eigenste moment in Qatar de vloer wordt aangeveegd met het cliché dat voetbal een wintersport zou zijn, via airconditioning in de stadions en peperdure tentenkampen in de oases van de woestijn van Arabië, is de realiteit in het Jan Breydelstadion helemaal anders. Comfort is hier anno 2022 nog steeds een fata morgana, in zoverre dat je je afvraagt of we in Brugge in 2023 eindelijk de voetbalfan de 21ste eeuw zullen kunnen binnenloodsen met de afhandeling van het stadiondossier. Een dak boven ons hoofd, wat beenruimte, een toilet dat niet onder water staat en aandacht voor de vrouwelijke voetbalfan in het algemeen zou al een wereld van verschil maken. Op die manier krijg je een uitstap naar het voetbal als extraatje in deze ongezien peperdure tijden op een aanvaardbare manier op het thuisfront verkocht.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier