Christian Brüls is verknocht aan de Oostkantons, maar wil Essevee ten koste van Eupen in 1A houden:“Als je op het einde van het seizoen degradeert, is dat verdiend”

Christian Brüls maakt alvast zijn borst nat voor het beslissende duel tegen zijn ex-club. (foto Belga) © KURT DESPLENTER BELGA
Tjorven Messiaen
Tjorven Messiaen Reporter

Verscheurd tussen empathie en plichtsbewustheid. Christian Brüls staat zondag voor een lastig parket. Wil hij met Zulte Waregem ook volgend seizoen in eerste klasse spelen, dan moét zaterdag een driepunter gepakt worden tegen… Eupen, de club waar het voor Brüls allemaal begon. Christian Brüls, zus Sandra en beste vriend Jeremy over zijn liefde voor de Oostkantons en de ontknoping in de degradatiestrijd.

Zaterdag trekt Christian Brüls met Zulte Waregem naar Eupen. Een trip van ruim 200 kilometer, maar voor Brüls wel eentje terug naar de heimat. Het is te zeggen: Brüls is geboren in Malmedy en groeide op in Amel, een dorpje van zo’n achthonderd inwoners verscholen diep in de Oostkantons en op zo’n veertig minuten rijden van Eupen. En hoewel hij aangeeft dat Eupen qua omvang en mentaliteit niet te vergelijken is met zijn geboortedorp, wordt het voor hem zaterdag toch een beetje thuiskomen.

Want niet alleen maakte Brüls in 2005 op zijn zestiende al zijn debuut voor Eupen, hij is ook nog steeds helemaal verknocht aan de Oostkantons. Zo maakt hij van elk vrij moment gebruik om terug te keren naar Amel. In het beste geval – lees: zonder veel verkeer – goed voor een trip van om en bij de twee uur. Brüls legt die weg evenwel met veel plezier af. “Amel is immers de enige plek waar ik me écht thuis voel”, klinkt het. “Begrijp me niet verkeerd, ik ben ook wel graag in Waregem, maar Amel is de plek waar al mijn vrienden en familie wonen. Enkel daar kom ik volledig tot rust en kan ik mijn batterijen opladen. Daarom probeer ik elke vrije dag of als het past met de trainingen naar daar te gaan.” Een van de mensen die hij dan een bezoekje brengt, is zijn zus Sandra. Net als haar broer is zij altijd in Amel blijven hangen. “Het leven is hier dan ook erg goed.”

Koeien over straat

Brüls is in de voetbalwereld een buitenbeentje, een einzelgänger zelfs. Jeremy Grün, al 25 jaar één van de beste vrienden van Brüls houdt het op “bescheiden”. Feit is dat Brüls zoveel mogelijk de drukte van de stad mijdt en zich het liefst terugtrekt in de rust van de Oostkantons. “Waar ik ook speelde, of dat nu Nice, Gent of Rennes was, ik ging altijd op zoek naar een plekje om te wonen waar het minder druk was. Maar nooit was het hetzelfde als in Amel. Weet je, ik heb zo in het begin van mijn carrière zelfs een transfer naar het Nederlandse MVV verkozen boven eentje naar Gent, Zulte Waregem of Standard, gewoon omdat ik zo nog in Amel kon blijven wonen. Ik wilde de band met mijn thuis behouden en dicht bij mijn vrienden blijven. Ook toen ik als veertienjarige naar Eupen vertrok, koos ik ervoor om niet op internaat te gaan, maar thuis te blijven wonen en telkens op en af te gaan.”

Op elk vrij moment keert Brüls terug naar Amel.
Op elk vrij moment keert Brüls terug naar Amel. © JEAN-LUC FLEMAL BELGA

Net dat maakt de band tussen haar broer en hun dorp net zo sterk, gelooft Sandra: “We hebben hier een fantastische kindertijd beleefd en doordat Christian nadien altijd is blijven terugkomen, waar hij ook speelde, is die connectie met Amel gebleven.” Jeremy beaamt: “We kennen elkaar al 25 jaar. We komen uit hetzelfde dorp, gingen naar dezelfde school, speelden samen bij de jeugd van Amel en zijn nog steeds heel goede vrienden. Dat wil wat zeggen. Christians roots zitten echt diepgeworteld in ons dorp. Hij waakt er altijd over dat hij regelmatig contact heeft met zijn vrienden en probeert zo vaak mogelijk terug naar Amel te komen.”

“De koeien lopen in Amel nog over straat. Als je zo opgroeit, wil je dat niet opgeven” – Christian Brüls

“Het is moeilijk uit te leggen aan iemand die niet in de streek is opgegroeid, maar voor mij is Amel echt mijn thuis”, gaat Brüls zelf verder. “Het is er zo rustig. De koeien lopen er nog vrij over straat, hé! En als je zo opgroeit, dan wil je dat ook niet opgeven door ergens anders te gaan wonen. Het is ook geen toeval dat mensen van elders in het land zo graag in die streek op reis gaan. Mensen die naar hier komen voor een week en zien hoe wij leven, merken ook dat het hier allesbehalve slecht toeven is. Of ik er ooit aan gedacht heb om te vertrekken uit Amel? Geen seconde! In onze familie hebben we een stukje bouwgrond en al sinds ik zestien ben, heb ik altijd gezegd dat ik op dat stukje grond wilde gaan wonen. En als ik nu zie hoe sterk mijn band met alles en iedereen in Amel is, heb ik van die beslissing nog geen seconde spijt gehad. We hebben ook alles wat we nodig hebben. Het is hier mooi wonen, iedereen kent elkaar en ook al hebben we niet echt een grote stad in de buurt, toch komen we qua faciliteiten niets tekort.”

Geen ruimte voor nostalgie

Amel heeft dus een grote plek ingenomen in het hart van Brüls. Toch is er ook voor de hoofdstad van de Duitstalige gemeenschap nog een plekje gereserveerd door zijn sportieve geschiedenis daar. Voor een warm bad aan nostalgie zal het zaterdag echter noch de plaats, noch het tijdstip zijn. “Want”, zo beseft de middenvelder, “het is de match van de laatste kans. We moeten winnen. Voor Zulte Waregem is dit misschien wel de belangrijkste match van de afgelopen twintig jaar.”

“Christian heeft dan wel bij Eupen gespeeld, ik heb daarom niet per se een speciale band met de club” – Sandra Brüls, zus van Christian Brüls

Aan de steun zal het zaterdag alvast niet liggen, want voor die ene keer dat Brüls dicht bij huis speelt, zullen ook zijn vrienden en familie present tekenen. “Maar zij zullen voor mij supporteren, niet voor Eupen”, glimlacht Brüls. “Dat klopt”, aldus Jeremy. “We hopen echt dat Zulte Waregem zich kan redden.” Ook zijn zus Sandra, die de match tot haar grote spijt niet live kan volgen zal voor het scherm van haar telefoon Essevee aanmoedigen: “We supporteren altijd voor de ploeg waar Christian bij speelt. En oké, Christian heeft inderdaad wel in Eupen gespeeld en zelf ben ik ook wel enkele keren gaan kijken, maar ik heb daar niet per se een speciale band met die club aan overgehouden.”

Brüls in 2017 tijdens zijn tweede periode bij Eupen. Toen nog tégen Zulte Waregem.
Brüls in 2017 tijdens zijn tweede periode bij Eupen. Toen nog tégen Zulte Waregem. © Vincent Van Doornick BELGAIMAGE

Vreemd zou je denken, aangezien Eupen de enige profploeg is in de Duitstalige gemeenschap. Al is daar volgens Brüls een logsiche verklaring voor: “In Amel hebben we eigenlijk gewoon niet zo heel veel met Belgisch voetbal. We kijken altijd Duitse tv, waardoor we veel meer bezig zijn met de Bundesliga dan met de Jupiler Pro League. Het speelt ook mee dat Eupen niet echt een traditieclub is. Ze draaien nog maar een relatief korte periode mee op het hoogste niveau, waardoor ze niet echt een historische fanbase hebben.”

Maar zou Brüls het dan niet jammer vinden dat de enige eersteklasser in zijn streek verdwijnt uit de hoogste divisie? “Als ik had mogen kiezen, had ik inderdaad wel liever met een andere ploeg gestreden voor het laatste plekje in 1A, maar goed, het hoort erbij. Als je op het einde van een seizoen degradeert, dan verdien je het. Zo simpel is het.”

Een scenario waarbij Brüls Essevee in de slotminuut de zege bezorgt, zou hem waarschijnlijk niet populair maken in Eupen en omstreken. Al ligt hij daar zelf niet echt wakker van. “Ik zou vooral heel blij zijn voor mezelf en voor Zulte Waregem.” (lacht) “En wij voor hem”, voegt Sandra toe. “Het zou mooi zijn mocht net hij het kunnen beslissen!”

Ontspannen in Amel

Maar zover is het dus nog lang niet. Essevee streed de afgelopen weken voor wat het waard was, maar slaagde er maar niet in om het tij te doen keren. Het maakt dat Essevee de kaarten op twee speeldagen van het einde niet meer zelf in handen heeft. Naast een zege tegen Eupen, is immers ook een zege tegen Cercle Brugge op de slotspeeldag nodig om het behoud te realiseren. Als Zulte Waregem er evenwel niet in slaagt om Eupen en Cercle Brugge te kloppen, voltrekt zich echter het drama en degradeert Esseveee na 18 jaar op het hoogste niveau naar tweede klasse.

“Dit is voor Zulte Waregem de belangrijkste match in 20 jaar” – Christian Brüls

Van stress of paniek is bij Brüls echter geen sprake. “Ik kan met de druk wel om. Vroeger, toen ik een jaar achttien was, zou ik me heel ongerust gemaakt hebben, maar ondertussen heb ik wel geleerd om daarmee om te gaan, ook met de kritiek die van links en rechts komt. Wel zie je dat andere spelers het moeilijker hebben omdat de druk gigantisch is en de stress hen teveel wordt. Misschien moeten we voor zaterdag toch nog maar eens naar Amel op retraite gaan om wat te ontspannen.” (lacht)

Brüls moet Essevee mee naar de redding leiden, maar heeft geen stress: “Ik heb geleerd om met de druk om te gaan”
Brüls moet Essevee mee naar de redding leiden, maar heeft geen stress: “Ik heb geleerd om met de druk om te gaan” © KURT DESPLENTER BELGA