Cercle wil herhaling van vorige seizoenen straks vermijden

Wat een nagelbijter was het dit seizoen weer voor Cercle Brugge. Eind goed al goed, al moest groen-zwart niet wachten tot op de allerlaatste speeldag om zekerheid te hebben over het behoud. Na de vooropgestelde zes op zes en het verlies van Moeskroen is de opluchting groot.

Na de winst tegen AA Gent, allicht de beste wedstrijd die Cercle speelde sinds het medio 2018 weer naar 1A promoveerde en met acht spelers die vorig seizoen niet tot de hoofdmacht behoorden, werd coach Paul Clement in het begin van het seizoen nog de hemel in geprezen. Men zag in de Engelsman de perfecte opvolger voor Bernd Storck. Maar in het voetbal kan het echter snel keren. Na die match werden er onder de Londenaar nog amper punten behaald. Na een 4 op 39 werd hij de laan uitgestuurd. De coronacrisis, het weinige sociale contact en die lockdowns waren voor hem een grijze, donkere periode waarin hij het echt moeilijk had. Vooral mentaal. In december gaf hij al aan ontslagen te worden. In het project met AS Monaco moeten de spelers naar hun trainer opkijken. Hen beter maken. In die zin en omdat hij toch een opmerkelijke cv kon voorleggen, werd voor Clement gekozen, al gaf hij later toe dat het voetbal in ons land niet te onderschatten is. Er wordt op een andere manier dan in Engeland gespeeld, in een toch wel stevige competitie. Clement bracht zijn eigen assistent mee en ook de technische staf werd vernieuwd, zij het met weinig kennis van het Belgische voetbal.

Duelkracht

Zijn opvolger Yves Vanderhaeghe bracht met Thomas Buffel een T2 mee die de competitie én het huis kent. Zijn ervaring van bij de nationale beloften kan hij overbrengen naar de vele jonge Cerclespelers. Ook het communicatieve luik mag niet onderschat worden. Beiden zijn in tegenstelling tot hun voorgangers drietalig, maar ook intelligent en vooral tactisch sterk. Een voorbeeld daarvan is hoe hun team twee weken op rij met z’n tienen zes op zes haalt. Drie maanden geleden was dit nog ondenkbaar, net als het aantal Belgen dat aan de aftrap verscheen. Zaterdag stonden met Robbe Decostere, Charles Vanhoutte, Olivier Deman en Hannes Van der Bruggen vier landgenoten tussen de lijnen.

Vanderhaeghe was destijds als speler enorm strijdvaardig. Die duelkracht, het vechten voor de bal was voor zijn komst het ontbrekende stuk in de ploeg. Ook zijn winnaarsmentaliteit bracht hij naar de groep over. Hij liet Cercle realistisch voetballen en wie op training geen arbeid levert, komt er op de matchdag niet in. Ook zijn peptalk voor de match en tijdens de rust blijft bij iedereen hangen.

Oplossing

Liefst veertien matchen werden onder Clement met het kleinste verschil verloren. Het nieuwe trainersduo bracht de oplossing. Vanuit een goede organisatie met drie man centraal achterin en een hecht blok op het middenveld, was de nieuwe stijl goed voor drie clean sheets, terwijl dit onder Clement maar twee keer lukte. Er werden tevens enkele opvallende keuzes gemaakt. Franck Kanouté, Anthony Musaba en Dino Hotic, in het seizoensbegin nog bepalende figuren, bleven aan de kant. Langs de andere kant maakte Leonardo Da Silva Lopes opmerkelijk de omgekeerde beweging en kreeg Olivier Deman voorin het vertrouwen naast topscorer Iké Ugbo, die met 15 goals toch een aanzienlijk aandeel in het behoud heeft, al weet hij ondanks de optie in zijn contract nog niet waar zijn toekomst ligt. Cercle staat met twintig procent speeltijd voor spelers onder de 21 jaar, aan kop in de Belgische competitie. Hiermee gaat het onder andere Standard en Anderlecht voor. Dat blijkt uit een rapport van het International Centre for Sports Studies (CIES). Daarnaast krijgen jongeren uit de eigen opleiding weer een kans, goed voor het vertrouwen binnen de jeugdwerking en de nodige punten om ook volgend seizoen opnieuw een plaats te verwerven bij de twaalf beste jeugdopleidingen in ons land.

Toekomst

Wat volgend seizoen betreft, is er bij de eerste ploeg vooral stabiliteit nodig, zodat het, zoals de voorbije jaren, niet opnieuw vanaf nul moet herbeginnen. Het moet verder bouwen op wat er staat en geen al te groot spelersverloop creëren. Sinds de overname van AS Monaco leende de club uit het prinsdom liefst 26 spelers aan Cercle uit en sinds de terugkeer op het hoogste niveau maakten in drie seizoenen meer dan honderd spelers deel uit van de A-kern. In 2018-2019 waren er dat 35, het seizoen daarop 46 en dit seizoen 31, met bepalende spelers zoals Gianni Bruno, Xavier Mercier en Stef Peeters die te vroeg van de hand werden gedaan.

Naar volgend seizoen toe bouwt men onder leiding van Vanderhaeghe en Buffel best verder op wat er nu staat en legt men tijdig de vernieuwde spelerskern vast. Beide trainers tekenden voor onbepaalde duur en genieten alvast, uiteraard, de voorkeur van voorzitter Vincent Goemaere. Met een West-Vaamse ceo koos men al voor een lokale verankering. Nu nog de bazen bij AS Monaco overtuigen en ook technisch directeur Carlos Avina, al is dat bij die laatste wellicht een formaliteit. Daarnaast hebben veel spelers nog een lopend contract. Anderen dienen tijdig te worden vernieuwd en er moet versterking voorzien worden.

Misschien kan men bepalende spelers als Iké Ugbo en Strahinja Pavlovic langer aan zich binden. Er is nu alvast voldoende tijd om de strategie en de ploeg voor de komende competitie te bepalen, al was dat de voorbije twee seizoenen ook al het geval. (AC)