Dino Hotic kan bij Cercle Brugge mooie statistieken voorleggen. Hij kwam in alle matchen in actie, scoorde drie keer en was goed voor zes assists. De patron werkte in de maand voor de winterbreak mee aan de knappe resultaten. En wat verwacht hij nu? “Wij kunnen iedereen kloppen.”
Cercle Brugge arriveerde na een oefenstage in Spanje zondag omstreeks middernacht weer in het land. Maandag en dinsdag werd er niet getraind. Woensdag begon de voorbereiding naar de eerstkomende wedstrijd, zondagnamiddag am Eupener Kehrweg.
Dino Hotic, ondertussen twee jaar bij groen-zwart, had met de feestdagen samen met zijn levensgezellin in Oostkamp familie over de vloer gekregen. Daarna ging de Bosnische nummer tien van Cercle dus met zijn ploegmaats op oefenstage in de buurt van Murcia, waar hij de kamer deelde met de Bulgaar Dimitar Velkovski.
“Niet alleen omdat onze talen wat op elkaar lijken”, zegt de 26-jarige in Slovenië geboren Hotic. “Wij waren samen nieuwkomers bij Cercle, onder Bernd Storck, en sindsdien zijn we kamergenoten – we zijn overigens twee van de weinige overblijvers uit die tijd. En onze vrouwen kunnen het goed met elkaar vinden en trekken geregeld samen op.”.
Het was voor jou de eerste keer op het Spaanse vasteland?
“Ja. Ik was eerder al een keer op Mallorca, met de B-ploeg van Bosnië-Herzegovina op trainingskamp. We hebben met Cercle veel geoefend: technisch, fysiek en tactisch. Het was leuk om een week met het team samen te zijn.”
Samen met Serge-Philippe Raux-You won je zelfs de teambuilding.
“Die bestond uit zeven verschillende balactiviteiten, die we in een recordtijd moesten volbrengen. Zoals een crossbal op drie verschillende afstanden trappen, de bal zo goed mogelijk in het centrum van een klein vierkant brengen, een partijtje tennisvoetbal, en vanop afstand de bal zo dicht mogelijk tegen de doellijn plaatsen. We wonnen op één na alle proeven en werden eindwinnaar, voor Sébastien Bruzzese en Olivier Deman.”
Je wereldgoal tegen Seraing liet zien dat je vorige maand in bloedvorm stak.
“Het begon al in Genk. We speelden een perfecte wedstrijd. Dat was het keerpunt, want van dan af ging het in stijgende lijn. Ook voor mij, parallel met de groep en omgekeerd. Als iemand in je gelooft, geraak je er persoonlijk op vooruit, maar ook als team.”
Je bent ook hard voor jezelf?
“Als ik niet goed speel, stel ik mij in vraag: waar kan het beter? Het begint uiteraard altijd bij jezelf. Maar de coach moet vertrouwen in je hebben. Als dat niet zo is, maakt het alles veel moeilijker.
Ondertussen neem ik de hoekschoppen en vrije trappen en sta ik op één als er een penalty moet getrapt worden. Ik weet dat ik dat kan, meer dan vorig seizoen. Ik heb een goede linker en train wekelijks op dit soort zaken. We kunnen in die situaties gevaarlijk zijn en die kunnen de matchen beslissen.”
Assistent-coach Miron Muslic zorgt bij jou voor de nodige inbreng?
“Geen kwaad woord over de vorige trainers. Maar ik kwam bij hen minder aan spelen toe. De reden weet ik niet, maar ik had er begrip voor. Ik bleef geduldig, werkte hard en gaf niet op. Zelfs op vrije dagen kwam ik met mijn zoon in de fitness werken.”
“Ik weet tot wat ik in staat ben en wil het team iets bijbrengen. De kwaliteiten die ik heb komen er nu uit. De hele ploeg helpt mij vooruit. Er is een structuur, we vervullen met zijn allen goed onze taak. En Miron is net als ik in Bosnië geboren, we spreken in een persoonlijk gesprek dezelfde taal. Sinds zijn komst ben ik beter gaan spelen. Hij gelooft in mij en ik doe er alles voor om het team aan goede resultaten te helpen.”
In opnieuw een andere rol. Centraal?
“Dat is mijn beste positie, zodat ik zowat overal kan zijn op het middenveld, druk kan zetten op de tegenstander, ballen recupereren en ontvangen. Een nummer tien of box-to-box ligt mij wel. Daar ben ik het gevaarlijkst, niet op de flank. Ik ben snel, maar niet zo rap als Rabbi Matondo (lacht) of voor een actie langs de lijn. Op de vleugel trek ik meestal naar binnen om dan op doel te trappen.”
Straks is er het vervolg van de competitie. Wat verwacht je?
“Ik hoop dat we, na die vijf winstmatchen, onze lijn kunnen doortrekken. Als we ons allen voor honderd procent inzetten en erin geloven, kunnen we iedereen kloppen. Dat hebben we al laten zien, en dan ligt er ons een mooie toekomst te wachten. Maar we moeten er het hoofd bij houden. Alle ploegen staan dicht bij elkaar. Twee keer winnen en je staat bij de eerste acht, twee keer verliezen en je staat onderin.”
Denk je nog aan de nationale ploeg van Bosnië-Herzegovina?
“Het zit in mijn gedachten. Ik hoop dat ik er nog eens bij kan zijn. Het zou mijn droom als voetballer nog mooier maken. De Bulgaar Ivaylo Petev is nu bijna een jaar bondscoach. Ik denk dat hij het voetbal in België volgt, want er zijn hier nog andere spelers, zoals Smail Prevlak bij Eupen.”
2022 wordt voor jou sowieso het jaar van de gezinsuitbreiding.
“We verwachten ons tweede kindje. De geboorte is voorzien voor begin maart. Lamin – hij is nu tweeënhalf jaar – krijgt er een zusje bij.”
(AC)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
