Cercle Brugge is hot en vooral goed op weg om voor het eerst sinds 2010 een Europees ticket af te dwingen. En dat terwijl het vier jaar geleden nog een laagvlieger was. Sindsdien is er echter veel veranderd bij de Vereniging. Deze architecten leidden Cercle dit seizoen echter naar ongekende hoogtes.
Met wedstrijden tegen Union en Club Brugge oogt het resterende programma van Cercle nog heel pittig. Toch heeft de vereniging zelf in handen of het volgend seizoen Europa in mag of dat het daarvoor eerst nog een barrage moet spelen tegen KAA Gent. Hoe dan ook is het contrast met enkele jaren geleden gigantisch. En dat allemaal dankzij zes architecten, die Cercle elk op hun manier naar de top gestuwd hebben.
De succescoach: Miron Muslic
Een van de belangrijkste schakels, zo niet dé belangrijkste schakel, in het verhaal van de Vereniging is uiteraard trainer Miron Muslic. De Bosniër laat zijn team al ruim anderhalf jaar herkenbaar en vol intensiteit spelen. Niet iedereen is echter fan van het spel van Cercle. “Maar”, zo liet Muslic eerder optekenen, “het gaat erom dat je een concept vindt dat bij de mogelijkheden van je ploeg past.”
Daarnaast mag Muslic ook geprezen worden voor het feit dat zijn spelers grote stappen vooruit zetten, iets wat de coach zelf als zijn corebusiness ziet. “Als trainer moet je spelers helpen ontwikkelen opdat ze de volgende stap kunnen zetten.” Cercle draait al het hele seizoen bovenin mee, maar Muslic weigerde lang een concreet doel uit te spreken. Afgelopen zondag was hij na de zege op Antwerp evenwel resoluut: “Die vierde plek geven we niet meer af.”
De bewaker van het DNA: Thibo Somers
Thibo Somers is de aanvoerder van Cercle en belichaamt als jeugdproduct als geen ander het Cercle-DNA. Somers is – met alle respect – niet het allergrootste talent, maar compenseert dat ruimschoots met een onuitputtelijke werkkracht en een passie voor de Vereniging. Hij wordt dan ook vaak de verpersoonlijking van het Cercle-voetbal genoemd. Al staat hij daar zelf niet zo bij stil. “Veel mensen zeggen dat inderdaad, maar dat wil niet zeggen dat ik me nu plots belangrijker voel binnen Cercle dan vroeger. Natuurlijk is het wel een voordeel dat ik hier al zo lang speel en dat ik hier al zoveel meegemaakt heb, maar in al die tijd ben ik wel dezelfde persoon gebleven.” Een vierde plek en het bijhorende Europese ticket zou volgens Somers vooral de bekroning zijn van twee mooie jaren. “Vierde worden en dat Europese voorrondeticket pakken, zou echt uitzonderlijk zijn. Als we daarin zouden slagen, zal er dan ook wel een stevig feestje volgen!” (lacht)
De onzichtbare krachten: De performance staff
Cercle doet elke tegenstander pijn met pressingvoetbal en zijn schijnbaar onuitputtelijke energie. Ter illustratie: Cercle staat derde (na Lazio en Tottenham, red.) wat betreft het gemiddelde aantal high intensity runs per match in de vijf beste competities van Europa en België. Een goede fysieke basis is daarbij dan ook van levensbelang. Net daarom is ook het performance departement van Cercle een van de belangrijkste pijlers van het huidige succes. “Door onze manier van spelen met veel hoge druk en een snelle omschakeling hebben mijn team en ik inderdaad een vrij grote verantwoordelijkheid”, beaamt Eddie Lattimore, hoofd van de performance staff. “Wij moeten de spelers fysiek in die mate voorbereiden dat ze in staat zijn om op elk moment uit te voeren wat de coach van hen verwacht.” Iets waar ze klaarblijkelijk goed in slagen.
De topschutter: Kévin Denkey
27 goals maakte hij dit seizoen al, waarvan 4 in deze Champions’ play-offs. Kévin Denkey is dit seizoen de talisman van Cercle Brugge. De Togolees is na 3,5 jaar in Brugge helemaal tot wasdom gekomen en sleurde Cercle bij momenten eigenhandig door de moeilijke momenten heen. “Ik had wel een aanpassing nodig, maar door drie jaar extra ervaring en door mijn harde werk heb ik natuurlijk progressie gemaakt”, relativeert Denkey. Toch is hij ondertussen onmisbaar geworden in het geheel van groen-zwart. Het lijkt echter onwaarschijnlijk dat de spits ook volgend seizoen nog bij de Vereniging speelt. Na de uitreiking van de Ebbenhouten Schoen wond hij er immers geen doekjes om: “Het wordt moeilijk om bij Cercle te blijven. Dat is geen geheim.” Al wil de spierbundel maar wat graag afscheid nemen met een Europees ticket op zak.
De grondlegger: Carlos Avina
De Mexicaanse sportief directeur ruilde Cercle in augustus in voor Monaco en is dus eigenlijk niet meer aan de slag bij de Vereniging. Toch kan het aandeel van Carlos Avina in het huidige succes niet onderschat worden. Hij is immers degene die de huidige kern grotendeels heeft samengesteld én die op Jan Breydel de ondertussen beruchte press en powerplay introduceerde. Avina was ook degene die het wel zag in jeugdproducten Olivier Deman, Thibo Somers en Charles Vanhoutte en degene die toppers als Ayase Ueda, Leonardo Lopes en Jesper Daland naar Brugge haalde. Allemaal zaken waardoor Cercle de afgelopen twee seizoenen enorme stappen vooruit heeft kunnen zetten en waar het nu ten volle de vruchten van plukt.
De huidige sportieve baas: Rembert Vromant
Ook de huidige sportief directeur mag uiteraard pluimen op zijn hoed steken. Rembert Vromant nam deze zomer het stokje over van Avina en werkte de visie van Cercle Brugge als opleidingsclub nog verder uit. “We moeten als Cercle globaler denken”, klonk het vlak na zijn aanstelling. Ondanks het huidige succes zit Vromant dan ook niet stil. Het belooft namelijk een drukke zomer te worden aan de groene kant van Jan Breydel, want heel wat spelers komen stilaan aan het einde van een cyclus bij de Vereniging en zullen een mooie stap hogerop zetten. Daar hebben Vromant en co evenwel al op geanticipeerd. Zo werden afgelopen winter onder anderen Filipe Augusto en Malamine Efekele al gehaald met het oog op volgend seizoen.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
