Landskampioen Club Brugge heeft het seizoen afgesloten met een gelijkspel tegen Anderlecht. Mignolet hield Brugge de eerst helft recht na alweer een magistraal optreden. De goal van Skov Olsen leek genoeg voor de thuiszege maar een grabbelende invallersdoelman Lammens kon El Hadj niet van een late gelijkmaker houden.
Club Brugge mocht in een kolkend Jan Breydel een titelfeestje houden, uitgerekend tegen aartsrivaal Anderlecht. Wie had voor de start van de play-offs, met een achterstand van drie punten nota bene, kunnen denken dat de laatste match overbodig zou worden? Uiteraard wou blauw-zwart op gepaste wijze hun coach Schreuder uitzwaaien, hij coacht volgend seizoen Ajax. Zat zijn vervanger naast hem op de bank of wordt het toch een buitenstaander? Ook voor Kompany was het mogelijk zijn laatste wedstrijd. Hij zou bovenaan het lijstje van Burnley staan, al zakten ze deze middag wel naar de Engelse tweede klasse.
Geen erehaag
De kersverse landskampioen kreeg geen erehaag van de tegenstander, wel een mooie tifo van de eigen aanhang. Opmerkelijk was de basisplaats voor de jonge Nusa, zijn evolutie gaat razendsnel en volgend seizoen zou hij wel eens redelijk wat speelminuten kunnen verzamelen. Ook Hendry, Odoi en Buchanan kwamen in de ploeg. Mata, Sobol, Balanta en Adamyan verdwenen zo uit het elftal. De spelers vierden deze week hun titel met een snoepreisje naar Ibiza en in het openingskwartier leken velen daar nog met hun gedachten te zitten. Mignolet was een van de weinige thuisblijvers en hij moest tot drie keer toe zijn ploeg behoeden van een vroege achterstand. Net zoals de hele play-offs keepte hij andermaal op een buitenaards niveau. Mignolet, de échte kampioenenmaker. De enige mogelijkheid die de thuisploeg daar tegenover kon zetten, was meteen kassa. Skov Olsen, aartsgevaarlijk in en rond het strafschopgebied, met een lage schuiver voorbij Van Crombrugge. Een gevleide ruststand.
Staande ovatie Mignolet
Wie zich absoluut nog eens wilde bewijzen in zijn wellicht laatste wedstrijd voor Brugge was Noa Lang. Bijna slaagde hij daarin met een fenomenale slalom door de Brusselse defensie maar zijn wereldgoal strandde op de paal. Enter Ruud Vormer dan, afscheidscadeautje voor het trouwe publiek of toch nog een seizoen blijven? Binnen een paar weken krijgen we duidelijkheid. Het hield maar niet op met applausvervangingen. Twintig minuten voor tijd een tamelijk ongewone: doelman Mignolet kreeg een staande ovatie zoals er zelden een te zien was op Jan Breydel. Zelfs collega-doelman Van Crombrugge kwam hem omhelzen, een actie die van veel respect betuigt voor de beste doelman op onze Belgische velden. Een wissel die om minder begrip van de thuisaanhang kon rekenen was de inbreng van Refaelov bij de bezoekers. Een laatste staande ovatie was er voor Noa Lang, die vertrekt zo goed als zeker naar het buitenland. Uiteindelijk moest Brugge nog genoegen nemen met een puntendeling, Lammens grabbelde naast een afgeweken schot van de ingevallen El Hadj. Een kleine domper op het titelfeest maar niettemin enkel maar lachende gezichten toen kapitein Vormer de trofee in de lucht mocht steken, voor het eerst in drie seizoenen met publiek erbij. Genieten deden ze allen stuk voor stuk. Op naar nummer vier?
Opstelling Club Brugge: Mignolet (72’ Lammens), Nsoki (85’ Sylla), Mechele, Hendry, Buchanan, Odoi, Vanaken, De Ketelaere, Skov Olsen (46’ Ricca), Lang (85’ Sandra), Nusa (61’ Vormer).
Opstelling Anderlecht: Van Crombrugge, Gomez (46’ Mykhaylichenko), Hoedt, Delcroix, Sadiki, Amuzu (83’ El Hadj), Cullen, Kana (83’ Duranville), Verschaeren (73’ Arnstad), Zirkzee (73’ Refaelov), Kouamé.
Gele kaarten: 55’ Hoedt, 67’ Vormer, 92’ Mykhaylichenko, 93’ Buchanan.
Rode kaarten: /
Doelpunten: 39’ 1-0 Skov Olsen, 87’ 1-1 El Hadj.
