Beste Nicky, laten we samen voor die tweede ster boven ons logo gaan

Hayen wil dat zijn ploeg er meteen staat: “We mogen niet vergeten dat we vorig seizoen in de reguliere competitie 19 punten achterstand hebben opgelopen, zo’n kloof mogen we ons nooit meer permitteren.” © BRUNO FAHY BELGA
Henk Vanhee
Henk Vanhee Zanger 'Cowboys & Aliens' en gastblogger voor kw.be

Altijd raak, vlijmscherp, maar fair. Zo tackelen onze huisanalisten Henk Vanhee (Club) en Roel Jacobus (Cercle) week na week de meest opvallende voetbalgebeurtenissen van het afgelopen weekend en werpen ze hun blik op hun volgende thuiswedstrijd. Stevig en zuiver op de bal, zoals een uitstekende tackle hoort te zijn.

Surplace

Exact twee maanden na het bloedstollende en haast onwezenlijke einde van de vorige competitie staat het vaderlandse voetbal alweer voor een nieuwe marathon. Als je fan bent van een oerdegelijke surplace, dan ben je met de Belgische Pro League alvast aan het juiste adres. Ondanks een paar knetterende vergaderingen en een één-tweetje tussen de grotere en de kleinere clubs over verschillende formats gaan we gewoon door zoals we bezig waren: we starten als eerste van Europa en we eindigen ook als laatste. Er is nauwelijks ruimte voor uitgestelde wedstrijden en, ondanks het feit dat er tussendoor nog een EK en een Copa América werd afgehaspeld, moeten onze clubs klaar zijn eind juli wanneer je beste spelers en eventueel ook je meest veelbelovende nieuwe aanwinsten nog niet eens de binnenkant van het trainingscentrum hebben gezien of de hand hebben geschud van hun nieuwe collega’s. Ik blijf deze beslissing van de pot gerukt vinden en een echt gemiste kans om onze clubs wat zuurstof te gunnen in hun loodzware traject van juli tot eind mei het jaar nadien. Bovendien kon ik trilogieën vullen vol jeremiade over hoe oneerlijk die puntendeling wel niet is. Troost je, zowel Club als zijn aanhang zijn evenzeer vragende partij om dit aan te pakken. Altijd al geweest, ook na deze laatste felbevochten titel.

Streng

Ook op vlak van de arbitrage moeten we dit seizoen alweer geen grensverleggend niveau verwachten, ondanks de bodycam die scheidsrechter Bram Van Driessche met een indrukwekkend sérieux naarstig meezeulde tijdens de Supercup tussen landskampioen Club en bekerwinnaar Union. We komen net uit een EK waarin ongeveer 99 procent van de wedstrijden werden beslecht zonder dat je een speldenkop tussen de scheidsrechterlijke beslissingen kon krijgen, maar bij de eerste match met ietwat inzet in België hadden we het alweer vlaggen. Spookpenalty’s waar men vijf minuten naartoe zit te staren, gele kaarten die de ene speler wel krijgt “in de geest van de nieuwe reglementen” en de andere dan weer niet… het gekend of ongekend palet waaruit de supporters zullen kunnen putten om zich verongelijkt te voelen, zal rijkelijk gevuld zijn. Het is niet nodig om een overwinning of een nederlaag te wijten aan de scheidsrechter van dienst, maar ik begrijp eigenlijk wel goed waarom de Belgische fluiteniers zelden of nooit op het hoogste toneel te bewonderen vallen. Dit is misschien een strenge vaststelling, maar het is er toch ene die iedere voetbalfan, waar ook te lande, terecht kan maken.

“Als je fan bent van een oerdegelijke surplace, dan ben je met de Belgische Pro League alvast aan het juiste adres”

Ondergrens

Over streng gesproken: coach Nicky Hayen was opvallend hard voor zijn groep na de nederlaag van Club in de Supercup. Ik begrijp de insteek wel, want er werd algemeen aangenomen bij iedereen die betrokken is bij Club om de ondergrens hoger te leggen waardoor we dit seizoen toch niet opnieuw mirakels moeten verrichten om alsnog mee te doen voor de oppergaai. Ik vind dat een uitstekende zaak, maar zaterdag vond ik het vrij duidelijk dat Club nog zoekende is en – vooral – straks met de kwaliteitsinjectie die er zit aan te komen toch niet direct moet gaan panikeren. Ik had dan ook de indruk dat het de winnaar in Hayen was die sprak, meer nog dan de coach. Mag ik trouwens van de gelegenheid gebruik maken om hier mijn tevredenheid te uiten over het feit dat Club heeft beslist om met het succesvolle team van de play-offs verder ten strijde te trekken? Als oudgediende binnen de blauw-zwarte familie voel ik haast instinctief aan wanneer de fans zich op hun gemak voelen bij een bepaalde equipe en dat is momenteel toch zeker het geval. De Clubfan wil strijd, wil no-nonsense en is desgevallend ook best begripvol. Daarom, beste Nicky, laten we samen voor die tweede ster gaan boven ons logo. We hebben er veel vertrouwen in dat dit zal lukken met jou en met je hele team!