Terwijl in de bovenbouw alles in gereedheid wordt gebracht voor de terugkeer naar provinciale groeit en bloeit ook de jeugdwerking. Op zaterdagnamiddag is het zoeken naar een parkeerplaats in de nabije omgeving van de accommodaties.
Oefenmeesters zetten hun beste beentje voor om de kinderen de nodige voetbalopleiding te geven. Lorenzo Pourbaix is één van hen. “Als speler heb ik zelf weinig potten gebroken. Wel doorliep ik de jeugdrangen bij Lissewege, twee jaar Zeebrugge en opnieuw Lissewege. De hernieuwde kennismaking met het voetbal kwam er toen mijn zoon Lars begon te voetballen. Toen hij de lichting U8 bereikte, kwam voorzitter Wim Baert op kousenvoeten naar mij toe met de vraag of ik wou helpen. Eerlijk, ik was trots dat die vraag mij gesteld werd en aanvaardde onmiddellijk gedreven. Zo kon ik met mijn telg samen de voetbalsport beoefenen. Nu is Lars gepromoveerd naar de lichting U9. Die groep train ik samen met Tom Baert, de broer van onze preses.”
Alle mogelijke steun
“Die kinderen zie je week na week progressie boeken. Tom Baert en ikzelf krijgen ook de steun van Andy De Paep, wiens zoon Loic evenzeer deel uitmaakt van het geheel. Het is heerlijk helpen bij zo’n familieploeg. Er staat een ploeg op het veld in elke leeftijdscategorie en volgend seizoen gaan we allemaal supporteren voor het nieuwe vlaggenschip. Om succesvol te zijn in het provinciale voetbal heb je mensen nodig die alle mogelijke steun verlenen en rondom zich heen kijken om te zien of hun collega’s al dan niet steun nodig hebben. Tom Baert bijvoorbeeld reist in het weekend regelmatig af naar Engeland wegens werkomstandigheden. Vooraf heeft hij mij altijd grondig gebriefd. We voetballen vaak tegen de ons omringende kustformaties maar trekken ook naar de Brugse regio. Overal worden we hartelijk ontvangen. Bij thuismatchen zit de nochtans ruime kantine overvol en ook wij vervullen trots onze rol van gastheer. Voetbal een feest? Zeker bij Zeehaven Zeebrugge.” (JPV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
