Noor Delrue viert in maart haar 16de verjaardag en mocht de voorbije weken al drie keer naar Tubeke voor detectie -en selectiedagen voor de jonge Red Flames. De doelvrouw van de U17 van SC Zonnebeke en haar familie ervaren dit als een indrukwekkend avontuur.
Het gezin Delrue-Mylle woont in Beselare en bestaat uit papa Hervé Delrue (45), Mieke Mylle (46) en kinderen Mathies (18), Noor (15), Nina (13) en Matteo, die maandag 11 kaarsjes mag uitblazen. Hervé doet tuinaanleg, terwijl Mieke les geeft. Mathies, Noor en Matteo voetballen. De twee zonen bij KEVC Beselare en Noor bij SC Zonnebeke. Nina heeft dan weer een passie voor muziek, zij speelt piano. Voor Noor zijn het drukke weken, want ze werd al enkele keren opgeroepen voor selectiedagen voor de jonge Red Flames. “Ik ben op mijn vierde begonnen”, vertelt Noor. “Nu speel ik bij de U17 van SC Zonnebeke, waar ik tussen de palen sta. Mijn eerste jaren stond ik nog op het veld, vanaf de U10 schakelde ik over naar doelvrouw. Ik vind het leuk om in een jongensploeg te spelen, maar wellicht is dit mijn laatste jaar en zal ik volgend seizoen naar het damesvoetbal overstappen. Dat ik opgeroepen werd voor selectiedagen in Tubeke is een droom die uitkomt. Het is een heel leerrijke ervaring en het smaakt naar meer”, aldus Noor, die in het vierde middelbaar zit in het Immaculata van Ieper en maatschappij -en welzijnswetenschappen volgt. “Het is een stevige combinatie school en voetbal, want ik train ook nog met WestSave. Mijn andere vrije tijd gaat naar de Chiro in Beselare en ik ben supporter van Anderlecht. Voor volgend seizoen is het nog even afwachten of ik naar een sportschool ga en bij welke club ik zal spelen.”
Genieten
Concreet heeft Noor al twee detecties en één selectie achter de rug. “Of ze effectief Red Flame zal worden, is nog even afwachten”, pikt mama Mieke in. “Ze mocht al drie keer naar Tubeke en in de krokusvakantie volgt nog een vierde keer. Hoe ze ontdekt werd, is gissen. In de kerstvakantie deed ze een keepersstage in Portugal, misschien werd ze daar opgemerkt. Veel meisjes van de grotere ploegen hebben dan een grote entourage mee. Bij Noor is het enkel wij. Ook voor ons is het een indrukwekkende belevenis. Je raakt anders niet zomaar binnen in dat complex. Onze taak bestaat erin om Noor te laten beseffen dat ze moet genieten van deze ervaring. We zorgen er bovendien voor dat de voeten op de grond blijven. Als ze dit jaar nog niet geselecteerd zal worden, kan het gerust nog volgend jaar. Laten we niet te veel druk leggen”, besluit de mama trots.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
