Anthony Stellamans is coach bij U17 van KFC Varsenare: “Ik ben hier echt weer thuisgekomen”

Anthony Stellamans geniet als mentor en coach in Varsenare. (foto JPV)
Redactie KW

Terwijl zijn broer Steve Stellamans zijn voetbalcarrière uitbouwde tot op het hoogste niveau moest Anthony, die van zijn achtste tot zijn 22ste voetbalde bij KFC Varsenare, stoppen wegens rugproblemen. Nu heeft Steve zijn carrière als coach een halt toegeroepen, terwijl broerlief trainerambities koestert. “De U17 is een toffe leeftijdsgroep.”

Eerder toevallig is Anthony Stellamans in het trainerswereldje verzeild. “Toen mijn zoon Jay-Jay op achtjarige leeftijd begon te voetballen in Male duurde het amper drie weken voor mij werd gevraagd om een ploeg te trainen in de onderbouw. Gemotiveerd aanvaardde ik de opdracht, al wilde ik mijn taken vlekkeloos vervullen. Daarom volgde ik de cursus initiator C. Vervolgens kreeg ik de lichting U15 onder mijn hoede en kroop ik opnieuw in de schoolbanken om mijn UEFA B-diploma te behalen”, vertelt Anthony enthousiast. “Ik werd gepromoveerd tot de lichting beloften. Acht seizoenen lang deelde ik lief en leed in Male. Nog altijd koester ik fijne herinneringen aan die periode. Vervolgens trok ik naar Oostkamp, omdat ik op een boogscheut van de accommodaties ging wonen.”

Gino Moyaert

“Enigszins verrassend kreeg ik een aanbod om T2 te worden in Eernegem, waar Gino Moyaert de scepter zwaaide. We werkten anderhalf jaar samen en loodsten het geheel naar tweede provinciale. Gino stopte omstreeks de jaarwisseling. Zonder hem besloot ik niet door te gaan, dus zat ik gedurende twee maanden in een sabbatperiode. Wat Gino Moyaert betreft: hij schreef een nieuw hoofdstuk en kroonde zich zopas tot kampioen met KSK Wenduine: ik wens die prachtkerel van harte proficiat en gun hem verder alle succes.”

Thuiskomen

“Blijkbaar was Varsenare mij nog niet vergeten, want mijn ex-ploeg belde me. Of ik de lichting U17 onder mijn hoede wilde nemen? Natuurlijk aanvaardde ik die opdracht. Het is een toffe leeftijdsgroep met gedreven voetballers die discipline hoog in het vaandel dragen. Ik ben dus weer thuisgekomen en maak deel uit van een trainersgroep die van wanten weet. In een ver verleden was mijn vader penningmeester en mama stak een handje toe in de kantine. Soms, als ik mijn oefeningen klaarzet, komen die herinneringen boven.” (JPV)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content