SK Westrozebeke neemt straks een doorstart in vierde provinciale. Bijna de volledige kern en de technische staf moesten op zoek naar een andere sportieve werkgever, maar voor de 35-jarige Tom Raes stopt het verhaal. Na een carrière van net geen 30 voetbalseizoenen hangt hij de schoenen aan de haak.
“Als jonge snaak ben ik begonnen bij Eendracht Hooglede, ondanks dat ik in Moorslede woonde. Dat kwam doordat mijn familie nauw betrokken was bij de werking van de Eendrachters. Mijn nonkel Joost Hoornaert was er zelfs eventjes hoofdtrainer. Als preminiem ben ik verhuisd naar SK Roeselare, waar ik bijna mijn volledige jeugdwerking heb doorgemaakt met Peter Remaut als absolute toptrainer. Nog steeds levert hij prachtig werk bij Zulte Waregem. Toen SK Roeselare naar eerste klasse promoveerde, kreeg ik als zestienjarige mijn eerste speelminuten bij de hoofdmacht. Ik heb toen de twee gouden jaren op Schiervelde meegemaakt. Daarna verhuisde ik zeven jaar naar Oudenaarde, later keerde ik terug naar SK. Mijn voorlaatste club was Mandel United, waar ik vijf jaar vertoefde, het slot was de laatste twee jaar bij SK Westrozebeke. Er was op spelniveau natuurlijk een groot verschil tussen tweede amateurklasse en eerste provinciale, maar Westrozebeke was een toffe afsluiter.”
Meer vrije tijd
Tom Raes besloot om volledig te stoppen met voetbal. “Er was wel nog interesse van andere clubs, maar ik wilde geen verplichtingen meer. Ik wil meer tijd vrijmaken voor mijn gezin. De agenda van zowel mijn vrouw Lieslot als ikzelf zat tot nog toe altijd propvol. Voortaan zullen we een uitstap of een reis kunnen plannen zonder aan voetbal te moeten denken. En met onze kinderen hebben we trouwens ook onze handen vol. De oudste, Henri, speelt nu al bij de U10 van Torhout KM en ook onze jongste spruit Romain vraagt nog veel tijd, als net geen eenjarige. Het was dus wel tijd om als actief voetballer af te haken. Het is echt goed geweest.”
Geen zware blessures
Gevraagd naar het mooiste moment uit zijn voetbalcarrière moet Raes even nadenken. “Ik kan er zoveel opnoemen, maar het mooiste was toch wel de promotie met Oudenaarde van derde naar tweede klasse. Ook de bekercampagnes met hen en met Mandel United zal ik niet gauw vergeten. En dan vergeet ik nog het jaar in eerste klasse met SK Roeselare.” In al die jaren bleef hij gespaard van zware blessures. “Dat vergt toch heel wat geluk, want een kwalijke trap kan je carrière snel een andere wending geven.”
Voetbalpensioen
Zal Raes in de toekomst nog iets in het voetbalwereldje uitoefenen? “Voorlopig zegt het trainerschap mij weinig tot niks, ook al kreeg ik al van een ploeg de vraag. In het achterhoofd zie ik veeleer iets in de financiële kant van een vereniging, ofwel een rol als scout. Dan heb je geen verplichtingen zoals een speler of trainer, maar blijf je wel in het wereldje. Maar nu ga ik eerst genieten van mijn voetbalpensioen”, besluit de centraal verdediger, die werkzaam is als dossierbeheerder bij de Christelijke mutualiteit. (SBR)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
